AMBICJA GO NAPĘDZA.
RYWALIZACJA GO MOTYWUJE.
WŁADZA JEDNAK MA SWOJĄ CENĘ.
Dziesiąte Głodowe Igrzyska rozpoczyna poranek dożynek. W Kapitolu osiemnastoletni Coriolanus Snow zamierza skwapliwie skorzystać z szansy, jaką jest rola mentora, i zdobyć sławę. Potężny niegdyś ród Snowów podupadł i niepewny los Coriolanusa zależy teraz od tego, czy zdoła on pokonać innych mentorów urokiem osobistym i sprytem.
Tyle że los nie bardzo mu sprzyja. W udziale przypadła mu dziewczyna z Dystryktu Dwunastego, najbiedniejszego z biednych. Losy obojga splotą się ciasno – każda decyzja, którą podejmie Snow, może prowadzić do sukcesu lub porażki, triumfu lub klęski. Na arenie rozgrywa walkę na śmierć i życie, ale poza areną zaczyna się w nim budzić współczucie… Tylko jak postępować według zasad, gdy pragnie się przetrwać za wszelką cenę?
Ballada ptaków i węży
Suzanne Collins
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 97 ocen kanapowiczów
Na podstawie 97 ocen kanapowiczów
/e477449b-bcc3-4a1d-af70-51ffdbc14b73/n/ballada-ptakow-i-wezy)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 97 ocen kanapowiczów
Na podstawie 97 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The Ballad Of Songbirds And Snakes
Data wydania: 2020-06-17
ISBN: 978-83-8008-758-3, 9788380087583
Wydawnictwo: Media Rodzina
Kategoria:
Literatura młodzieżowa
Stron: 544
Mamy 3 inne wydania tej książki
Autor
/3a6b5f0bb463ddcc35c5d5f69e27c3ae/n/suzanne-collins)
Suzanne Collins
Urodzona 11 sierpnia 1962 roku w USA (Hartford)
Jej ojciec był oficerem United States Air Force, stacjonował w Wietnamie podczas wojny. Swoją pisarską karierę rozpoczęła w 1991 roku jako twórca telewizyjnych programów dla dzieci. Tworzyła także scenariusze dla stacji Nickelodeon, m.in.: Klarysa ...
Pozostałe książki:
/d3961448-7947-467f-972e-759747b896ee/n/igrzyska-smierci-tom-1)
/6b8c86d0-1191-467c-9a28-2639b7b88212/n/w-pierscieniu-ognia)
/3ede73a6-8777-46fb-b30b-08644cbc95aa/n/kosoglos)
/aeb52bd4-f0ee-464a-b5c8-91ee639a14a0/n/ballada-ptakow-i-wezy)
/d1fcca4f-c165-4ca8-a31a-636399081e4f/n/trylogia-igrzyska-smierci)
/o-1318536/n/gregor-i-niedokonczona-przepowiednia)
/o-1319755/n/gregor-i-klatwa-stalocieplnych)
/o-1318913/n/gregor-i-przepowiednia-zaglady)
/o-9788379660247/n/gregor-i-kod-pazura)
/924119ae-0e21-4311-8449-b3128941c371/n/gregor-i-tajemne-znaki)
Wszystkie książki Suzanne Collins
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
To nie jest jedna z typowych książek dla młodzieży
WYBÓR REDAKCJI
15.07.2020
Przenieśmy się na moment do okolic roku 2008 - to właśnie wtedy miało miejsce wydanie pierwszej książki z serii ,,Igrzyska śmierci''. Powieść Suzanne Collins niemal od razu stała się światowym bestsellerem, którego ekranizację mogliśmy zobaczyć na kinowych ekranach w 2012 roku. Oczywiście - nie zabrakło nawiązań oraz porównań do znanych nam już hi... Recenzja książki Ballada ptaków i węży
@kobiecakawiarnia
× 8
O co tyle szumu?
WYBÓR REDAKCJI
16.07.2020
Gdzie się człowiek nie obróci, tam widzi okładkę „Ballady ptaków i węży”. Osacza, wyskakuje z najmniejszego zakątka Internetu, kusi, aby dać jej szansę. Jest promowana do tego stopnia, że wielu obawia się otworzyć lodówkę, by czasem tam nie ujrzeć tej książki (choć zapewne i tak by się ucieszyli z darmowego egzemplarza, bo ten swoje kosztuje), tym... Recenzja książki Ballada ptaków i węży
@Aleksandra_B
× 7
Ballada ptaków i węży
WYBÓR REDAKCJI
1.01.2024
"Igrzyska śmierci" to już kultowa seria, która przekonała do siebie sporą część czytelników lata temu. Sama czytałam ją jeszcze w gimnazjum, czyli mniej więcej dziesięć lat temu. Wspominam tę trylogię z ogromnym sentymentem. Nie mogłam więc nie skusić się na przeczytanie "Ballady ptaków i węży", która skupia się na głównym złoczyńcy całej serii - ... Recenzja książki Ballada ptaków i węży
@cafeetlivre
× 7
Ballada o przetrwaniu
22.01.2023
“Ballada ptaków i węży” przeleżała na mojej półce dwa lata. Odłożyłam ją po przeczytaniu 3 rozdziałów i nie mogłam się zmobilizować aby zakończyć powieść. No cóż nastał 2023 rok i moje postanowienie noworoczne aby dokończyć wszystko co kiedyś zaczęte. Po jednej książce na każdy miesiąc. Piszę z perspektywy osoby, która zna zarówno trylogię jak i ... Recenzja książki Ballada ptaków i węży
@mag-tur
× 6
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Nie spodziewałam się, że to będzie takie dobre. Była to moja pierwsza styczność z książką Suzanne Collins. O „Igrzyskach śmierci” słyszał już prawie każdy, osobiście również wiedziałam, co to jest i jak mniej więcej to wygląda po fenomenie filmów – chociaż widziałam je jedynie fragmentami. Nigdy mnie specjalnie nie ciągnęło do obejrzenia całości czy przeczytania książek o „Igrzyskach śmierci”, dlatego jak już jednak sięgnęłam po „Balladę ptaków i węży” z tej serii to ogromnie się zaskoczyłam, że jest to tak rewelacyjna książka.
Czytamy tutaj o losach Coriolanusa, przyszłego słynnego prezydenta Kapitolu. Podążamy jego drogą i poznajemy wszystkie czynniki, które doprowadziły do tego, co znamy z pierwszej części „Igrzysk śmierci”. Zachłanność, dążenie do władzy, wyrzeczenia. Co jest w stanie zrobić człowiek, aby osiągnąć władzę i pozycję? Przerażające są również same Igrzyska, gdzie dzieci z Dystryktów muszą walczyć o życie, a Kapitol ma z tego rozrywkę. Czy rzeczywiście ludzie z natury są źli?
Niesamowicie wciągnęłam się w tę powieść. Pokochałam uniwersum „Igrzysk śmierci” i w następnej kolejności mam zamiar przeczytać całą serię. Z początku bardzo przywiązałam się do głównego bohatera i w wielu momentach byłam z nim całym sercem, lecz z czasem mi się ono łamało przez to, jakie decyzje podejmował i jak postępował. Motyw miłości również ogromnie polubiłam. Właściwie nie będę ukrywać, że cała ta książka skradła moje serce. Świetn...
× 4
|
link
|
@piratksiazkowy
2020-10-05
6
/10
Przeczytane
Siadając do tej lektury, obawiałem się, że będzie to pewnego rodzaju odcinanie kuponów.
W trakcie historii poznajemy Coriolanusa Snow, który wiele lat później zostaje prezydentem Panem i śledzimy 10 Igrzyska Głodowe. Jedną z bohaterek jest Lucy Gray, uczestniczka Igrzysk z Dystryktu 12, której mentorem zostaje Snow.
Historia pokazuje w pewnym stopniu rozwój samych Igrzysk i tego w jaki sposób dawna wojna wpływa na postrzeganie dystryktów przez Kapitol.
Liczyłem, że dowiemy się trochę więcej o tym w jaki sposób Snow doszedł do władzy - o pewnych wydarzeniach w książce nie miałem pojęcia, ale być może dlatego, że oryginalną trylogię czytałem już parę ładnych lat temu.
Początek mnie zirytował - rozumiem, że koszula miała stanowić symbol tego jak ważne dla Snowa było to jak inni go postrzegają, ale ile można się nad tym rozwodzić? Mimo to dałem się historii wciągnąć, ale końcówka (chociaż przewidywalna) trochę mnie rozczarowała. Pewne wątki pozostały otwarte i jako że to jednotomówka to chyba wolałbym, żeby tych niedopowiedzeń nie było.
Nie żałuję czasu spędzonego przy lekturze, bo śledzenie samych Igrzysk naprawdę bardzo mi się podobało, ale Ballada nie chwyciła mnie za serce.
W trakcie historii poznajemy Coriolanusa Snow, który wiele lat później zostaje prezydentem Panem i śledzimy 10 Igrzyska Głodowe. Jedną z bohaterek jest Lucy Gray, uczestniczka Igrzysk z Dystryktu 12, której mentorem zostaje Snow.
Historia pokazuje w pewnym stopniu rozwój samych Igrzysk i tego w jaki sposób dawna wojna wpływa na postrzeganie dystryktów przez Kapitol.
Liczyłem, że dowiemy się trochę więcej o tym w jaki sposób Snow doszedł do władzy - o pewnych wydarzeniach w książce nie miałem pojęcia, ale być może dlatego, że oryginalną trylogię czytałem już parę ładnych lat temu.
Początek mnie zirytował - rozumiem, że koszula miała stanowić symbol tego jak ważne dla Snowa było to jak inni go postrzegają, ale ile można się nad tym rozwodzić? Mimo to dałem się historii wciągnąć, ale końcówka (chociaż przewidywalna) trochę mnie rozczarowała. Pewne wątki pozostały otwarte i jako że to jednotomówka to chyba wolałbym, żeby tych niedopowiedzeń nie było.
Nie żałuję czasu spędzonego przy lekturze, bo śledzenie samych Igrzysk naprawdę bardzo mi się podobało, ale Ballada nie chwyciła mnie za serce.
× 2
|
link
|
@megaraa
2021-11-11
9
/10
Przeczytane
Zupełnie inny kaliber. Książka brutalna, przepełniona mrokiem, to nie jest już historia dla młodzieży, która ma w sobie nadzieję, a my liczymy, że ostatecznie wszystko dobrze się skończy. Bardzo pozytywne zaskoczenie.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Zacznę od tego, że uwielbiam Igrzyska Śmierci. Kiedy zrobiło się głośno o filmowej adaptacji książki, w której główna bohaterka, tak jak ja, strzela z łuku, dosłownie rzuciłam wszystko i pobiegłam do najbliższej księgarni, aby zakupić książki i pójść do kina już po ich przeczytaniu. Do dzisiaj pamiętam, jak na ekranie pojawiła się pierwsza łucznicza scena, a koleżanka (również łuczniczka), wrzasnęła na pół sali kinowej, że Katniss, a właściwie grająca ją Jennifer Lawrence "robi to źle". Dobra, trochę się pośmialiśmy, więc czas najwyższy wrócić do meritum.
Kiedy na rynku wydawniczym pojawił się "Ballada ptaków i węży", nie wahałam się ani chwili, aby ją kupić, jednak z zabraniem się do czytania było trochę gorzej. Jej wydanie zbiegło się bowiem z moim kryzysem czytelniczym, dlatego książka przeleżała na mojej półce dość długo. Kiedy wróciłam do intensywnego czytania, miałam nawet po nią sięgnąć, ale wtedy okazało się, że zostanie zekranizowana, więc podjęłam decyzję o przeczytaniu jej dopiero przed premierą filmu, abym mogła na świeżo porównać książkę z jej ekranizacją.
W "Balladzie ptaków i węży" cofamy się o sześćdziesiąt cztery lata od wydarzeń przedstawionych w pierwszej części serii. Podczas dziesiątych Głodowych Igrzysk pierwszy raz w historii każdy z uczestników ma otrzymać swojego mentora. Mieszkający w Kapitolu osiemnastoletni Coriolanus Snow zamierza skorzystać z szansy, jaką dali mu organizatorzy Igrzysk i odmienić swój los. Chociaż chłopak po...
Kiedy na rynku wydawniczym pojawił się "Ballada ptaków i węży", nie wahałam się ani chwili, aby ją kupić, jednak z zabraniem się do czytania było trochę gorzej. Jej wydanie zbiegło się bowiem z moim kryzysem czytelniczym, dlatego książka przeleżała na mojej półce dość długo. Kiedy wróciłam do intensywnego czytania, miałam nawet po nią sięgnąć, ale wtedy okazało się, że zostanie zekranizowana, więc podjęłam decyzję o przeczytaniu jej dopiero przed premierą filmu, abym mogła na świeżo porównać książkę z jej ekranizacją.
W "Balladzie ptaków i węży" cofamy się o sześćdziesiąt cztery lata od wydarzeń przedstawionych w pierwszej części serii. Podczas dziesiątych Głodowych Igrzysk pierwszy raz w historii każdy z uczestników ma otrzymać swojego mentora. Mieszkający w Kapitolu osiemnastoletni Coriolanus Snow zamierza skorzystać z szansy, jaką dali mu organizatorzy Igrzysk i odmienić swój los. Chociaż chłopak po...
× 1
|
link
|
@books___and___cats
2020-07-05
6
/10
Książkę oceniam tak na 6.5 gwiazdki.
Co do tej książki to miałam strasznie mieszane uczucia. Gdzie sama trylogia Igrzysk Śmierci podobała mi się bardzo, zarówno książki jak i filmy to Ballada Ptaków i Węży, a przynajmniej tak 2/3 książki nie wiem czemu mnie wymęczyły. Czytałam mnóstwo opinii i na prawdę nie widziałam ani jednej negatywnej, dlatego bardzo mnie zdziwiło, że cała historia mnie nie wciągnęła do reszty jak wszystkich, pomimo świetnego stylu i generalnie bardzo ciekawej fabuły.
Książka oczywiście ma wiele plusów!
Na pewno zszokowało mnie to jak w ogóle traktowali trybutów, trzymanie ludzi w klatce, głodzenie przed igrzyskami, w samej trylogii czegoś takiego nie było, wręcz przeciwnie, przecież najadali się do syta. No warunki mieli straszne. Na plus również według mnie wypadła postać Sejanusa Plintha, chyba jako jedyny widział tak naprawdę, że coś z tym wszystkim jest nie tak i mimo jego nieudolnych prób, rzeczywiście się starał cokolwiek zmienić. Jeżeli chodzi o Coriolanusa to działał mi strasznie na nerwy, no jak można być tak zapatrzonym w siebie i uważać że jest się najlepszym we wszystkim, bo jest się Snowem? Chodzi mi tu o notoryczne powtarzanie tego, że będzie kiedyś prezydentem. Były momenty, że rzeczywiście dało się go lubić, ale było ich na prawdę niewiele, było to po prostu kilka aktów dobroci z jego strony.
Sama książka podzielona jest tak jakby na 3 części, z czego tak naprawdę dopiero wciągnęła mnie ta ostatnia, kie...
Co do tej książki to miałam strasznie mieszane uczucia. Gdzie sama trylogia Igrzysk Śmierci podobała mi się bardzo, zarówno książki jak i filmy to Ballada Ptaków i Węży, a przynajmniej tak 2/3 książki nie wiem czemu mnie wymęczyły. Czytałam mnóstwo opinii i na prawdę nie widziałam ani jednej negatywnej, dlatego bardzo mnie zdziwiło, że cała historia mnie nie wciągnęła do reszty jak wszystkich, pomimo świetnego stylu i generalnie bardzo ciekawej fabuły.
Książka oczywiście ma wiele plusów!
Na pewno zszokowało mnie to jak w ogóle traktowali trybutów, trzymanie ludzi w klatce, głodzenie przed igrzyskami, w samej trylogii czegoś takiego nie było, wręcz przeciwnie, przecież najadali się do syta. No warunki mieli straszne. Na plus również według mnie wypadła postać Sejanusa Plintha, chyba jako jedyny widział tak naprawdę, że coś z tym wszystkim jest nie tak i mimo jego nieudolnych prób, rzeczywiście się starał cokolwiek zmienić. Jeżeli chodzi o Coriolanusa to działał mi strasznie na nerwy, no jak można być tak zapatrzonym w siebie i uważać że jest się najlepszym we wszystkim, bo jest się Snowem? Chodzi mi tu o notoryczne powtarzanie tego, że będzie kiedyś prezydentem. Były momenty, że rzeczywiście dało się go lubić, ale było ich na prawdę niewiele, było to po prostu kilka aktów dobroci z jego strony.
Sama książka podzielona jest tak jakby na 3 części, z czego tak naprawdę dopiero wciągnęła mnie ta ostatnia, kie...
× 1
|
link
|
@natalii.1008.1
2020-11-21
9
/10
Przeczytane
Doceniam ogromny kunszt pisarski autorki.
Świetna opowieść o młodym Snowie, pokazująca jego brutalne oblicze. To nie jest dobry bohater, ale Collins świetnie zobrazowała jego młodość. Jak bardzo był zdeterminowany, aby być na szczycie. Ta książka będzie moim love-hate , bo z jednej strony podziwiam autorkę za tą opowieść, za genialne przemyślenie fabuły, dowiedzieliśmy się tak wiele o igrzyskach. Z drugiej strony Corio to brutalny bohater, który posunie się do strasznych rzeczy, żeby osiągnąć swoje cele. Nie ogółu, tylko swoje, jest strasznym egoistą.
Nie podobały mi się piosenki, to nie był mój klimat, dodawały oryginalności jednak nie dla mnie.
Jednak z całego serca polecam!
Świetna opowieść o młodym Snowie, pokazująca jego brutalne oblicze. To nie jest dobry bohater, ale Collins świetnie zobrazowała jego młodość. Jak bardzo był zdeterminowany, aby być na szczycie. Ta książka będzie moim love-hate , bo z jednej strony podziwiam autorkę za tą opowieść, za genialne przemyślenie fabuły, dowiedzieliśmy się tak wiele o igrzyskach. Z drugiej strony Corio to brutalny bohater, który posunie się do strasznych rzeczy, żeby osiągnąć swoje cele. Nie ogółu, tylko swoje, jest strasznym egoistą.
Nie podobały mi się piosenki, to nie był mój klimat, dodawały oryginalności jednak nie dla mnie.
Jednak z całego serca polecam!
× 1
|
link
|
Przeczytane
Lepsza od trylogii Igrzysk. Naprawdę dobrze się to czytało, fajnie opowiedziana historia Snowa, nie po to, by go usprawiedliwić, ale po to, by w jakimś stopniu zrozumieć. Mogliśmy poznać jego wewnętrzne mroki. Dużo się dzieje, poznajemy też początki organizacji Głodowych igrzysk. Książka bogata w ciekawostki.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Osobiście podobała mi się ta książka.
× 1
|
link
|
Przeczytane
"Ballada ptaków i węży" to prequel Igrzysk Śmierci, po który sięgnęłam właściwie w ciemno. Jest to historia, która opowiada o młodym Coriolanus'ie Snow, którego poznajemy podczas przygotowań do 10 Głodowych Igrzysk. Przy okazji przygotowań do tego wydarzenia, jego organizatorzy postanowili wprowadzić pewne zmiany do jego przebiegu, w celu uatrakcyjnienia powyższego przedsięwzięcia. Jedną ze zmian było wprowadzenie roli mentorów, którzy mieli być kimś w rodzaju menadżerów trybutów. Coriolanus'owi przypada rola mentora trybutki z dwunastego dystryktu, która sprawia wrażenie niezrównoważonego kolorowego ptaka, co nie jest dla głównego bohatera przyczyną do radości. Jest on wręcz pewien, że jego trybutka dość szybko odpadnie z igrzysk, a on straci możliwość wybicia się i zdobycia nagrody, dzięki której będzie mógł pójść na uniwersytet.
W "Balladzie ptaków i węży" poznajemy historię rodziny przyszłego prezydenta Snow'a. Przede wszystkim dowiadujemy się, że czas wojny i okres po niej był trudnym doświadczeniem dla chłopaka i jego bliskich, którym nie wiodło się zbyt dobrze. Jednak mimo to Coriolanus został wychowany w przekonaniu, że należy do elity Kapitolu i w przyszłości zostanie prezydentem Panem. Widzimy, że chłopak jest szalenie inteligentny, ma zdolność strategicznego myślenia oraz radzenia sobie w wielu różnych trudnych i niespodziewanych sytuacjach. Jednak z drugiej strony dostrzegamy jak bardzo podatny jest ...
|
link
|
Serii igrzyska śmierci chyba nie muszę nikomu przedstawiać. Książki i filmy zyskały rzesze fanów na całym świecie i są jednym z niewątpliwych bestselerów po dzisiaj. Katniss Everdeen jak i reszta ludzi z dystryktów, jak Peeta, Gale, Primczy, Finnick zapisali się w popkulturze i sercach fanów. Jednak, mówiąc o trylogii igrzysk mamy na myśli czasy 74 głodowych igrzysk i tym, co potem.
Jednak, jak to się zaczęło. Czemu postacie, które znamy są takie, jakie są jak bardzo przeszłość wpłynęła u nich na przyszłość. Cofnijmy się na dziewiąte głodowe igrzyska. W tym roku powstają nowe zasady. Młody Coriilanus Snow dostaje pod swoją mentorską opiekę ją. Dziewczynę z 12 dystryktu, która nie ma szans wygrać tej śmiertelnej gry. Lucy Gray, choć krucha wie, co to znaczy zrobić wszystko, by przetrwać. Nigdy nieczuła się mieszkanką dystryktu, bo tak naprawdę nią nie była. Idealne dopełnienie i przedstawienie początków świata rządzonego przed Panem. Powoli odgruzowuje się ze skutków wojny jednak nie zapominamy o tym, co było. Bardzo się ciesze, że ta część powstała i nie nawiązuje bardzo do przyszłości. Zostajemy tu na samym początku i patrzymy jak buduje się to, co znamy z reszty tomów. Powrót do świata po latach, i to jeszcze innego tego wcześniejszego był ciekawym przeżyciem czyta się aż za szybko. Z każdą stroną nie wiemy, czy jakie tak naprawdę czuć emocje. Na pewno przeczytam jeszcze raz, bo trzeba pamiętać, że choć róże pięknie pachną to nie przykryją każdego zapachu…
...
Jednak, jak to się zaczęło. Czemu postacie, które znamy są takie, jakie są jak bardzo przeszłość wpłynęła u nich na przyszłość. Cofnijmy się na dziewiąte głodowe igrzyska. W tym roku powstają nowe zasady. Młody Coriilanus Snow dostaje pod swoją mentorską opiekę ją. Dziewczynę z 12 dystryktu, która nie ma szans wygrać tej śmiertelnej gry. Lucy Gray, choć krucha wie, co to znaczy zrobić wszystko, by przetrwać. Nigdy nieczuła się mieszkanką dystryktu, bo tak naprawdę nią nie była. Idealne dopełnienie i przedstawienie początków świata rządzonego przed Panem. Powoli odgruzowuje się ze skutków wojny jednak nie zapominamy o tym, co było. Bardzo się ciesze, że ta część powstała i nie nawiązuje bardzo do przyszłości. Zostajemy tu na samym początku i patrzymy jak buduje się to, co znamy z reszty tomów. Powrót do świata po latach, i to jeszcze innego tego wcześniejszego był ciekawym przeżyciem czyta się aż za szybko. Z każdą stroną nie wiemy, czy jakie tak naprawdę czuć emocje. Na pewno przeczytam jeszcze raz, bo trzeba pamiętać, że choć róże pięknie pachną to nie przykryją każdego zapachu…
...
|
link
|
@klarita_mm
2021-03-05
Przeczytane
Przeczytane w 2020
Fantasyka
Macie tak czasami, że obawiacie się wydanych po latach książek z jakiejś serii aby nie zepsuły dobrych wspomnień ? Ja mam tak często. I tym razem obawy również były.
❄
"Ballada ptaków i węży" powraca nas do świata Panem. W odległych latach, bo cofamy się aż do X Głodowych Igrzysk, mamy okazję poznać młodego Snowa. Znamy go już jako prezydenta, który wręcz nienawidzi trybutki z 12 dystryktu. Nikt jednak nie sądził, że jako 18-latek był mentorem tego terytorium a ówczesna trybutka Lucy była równie silną osobowością co Katnis.
❄
Do serii Igrzysk Śmierci mam duży sentyment. Byłoby mi przykro gdyby ballady to zepsuły. Na szczęście nie było tak źle! Książka mimo lekko nużącego początku ma wciągającą fabułę. Sam świat jest interesujący, bo poznajemy jego podstawy. Bohaterom mogę zarzucić tylko to, że powielają schematy znane nam z igrzysk. Na plus trzeba przyznać, że chociaż główne postacie, takie jak Luci, Coriolan i jego rodzina, są bardzo dopracowani. Oczywiście musiał pojawić się też wątek romantyczny, który trochę mnie zaskoczył.
❄
Ballady jako całość oceniam na dobrą i przyjemną rozrywkę. Igrzyska nadal będą moimi ulubieńcami, ale za to ten prolog ukazuje wiele ciekawostek, jak np. dlaczego Snow tak kocha róże? Co się takiego stało ze Snowem, że stał się tak bezwzględnym prezydentem? Albo skąd wzięła się piosenka "Are you, are you coming to the tree"? Dlatego śmiało mogę powiedzieć, że dobrze się przy niej bawiłam. Dla fanów Igrzysk będzie ciekawym...
❄
"Ballada ptaków i węży" powraca nas do świata Panem. W odległych latach, bo cofamy się aż do X Głodowych Igrzysk, mamy okazję poznać młodego Snowa. Znamy go już jako prezydenta, który wręcz nienawidzi trybutki z 12 dystryktu. Nikt jednak nie sądził, że jako 18-latek był mentorem tego terytorium a ówczesna trybutka Lucy była równie silną osobowością co Katnis.
❄
Do serii Igrzysk Śmierci mam duży sentyment. Byłoby mi przykro gdyby ballady to zepsuły. Na szczęście nie było tak źle! Książka mimo lekko nużącego początku ma wciągającą fabułę. Sam świat jest interesujący, bo poznajemy jego podstawy. Bohaterom mogę zarzucić tylko to, że powielają schematy znane nam z igrzysk. Na plus trzeba przyznać, że chociaż główne postacie, takie jak Luci, Coriolan i jego rodzina, są bardzo dopracowani. Oczywiście musiał pojawić się też wątek romantyczny, który trochę mnie zaskoczył.
❄
Ballady jako całość oceniam na dobrą i przyjemną rozrywkę. Igrzyska nadal będą moimi ulubieńcami, ale za to ten prolog ukazuje wiele ciekawostek, jak np. dlaczego Snow tak kocha róże? Co się takiego stało ze Snowem, że stał się tak bezwzględnym prezydentem? Albo skąd wzięła się piosenka "Are you, are you coming to the tree"? Dlatego śmiało mogę powiedzieć, że dobrze się przy niej bawiłam. Dla fanów Igrzysk będzie ciekawym...
|
link
|
Przeczytane
„Ballada ptaków i węży” to powieść z serii „Igrzyska śmierci”. Jest ona prequelem znanych znam z trylogii wydarzeń 🐦⬛🐍.
Młody osiemnastoletni Coriolanus Snow mieszka w Kapitolu. Niestety nie żyje on jak w dostatku jak jego przodkowie, gdyż jego ród podupadł w ostatnim czasie. Jednak jego los ma się odmienić z dniem dożynek, które rozpoczynają już Dziesiąte Głodowe Igrzyska. Dostrzegł on w nich szansę, aby jako mentor, zdobyć należytą mu sławę na całe Panem.
Zapał Snowa jednak gaśnie gdy jego podopieczna okazuje się być dziewczynką, Lucy Gray, z najbiedniejszego Dwunastego Dystryktu…
Czy Lucy Gray ma jakiekolwiek szanse by zwyciężyć?
Wow… co to za książka. Przyszła od razu zaczęłam czytać i nie mogłam się od niej oderwać. Postać Coriolanusa Snowa jest tak złożona i tragiczna zarazem… czapki z głów dla autorki. Historia podzielona jest na 3 części i przyznam się, że na początku miałam duży dysonans pomiędzy młodym Snowem a prezydentem Snowem. Jednak przez ponad 500 stron mamy okazję go świetnie poznać i zobaczyć jakie wydarzenia wykreowały późniejszego prezydenta Snowa. Mam tutaj delikatną lecz z pazurem Lucy Gray walczącą o przetrwanie oraz wiele innych równie świetnie napisanych bohaterów pobocznych. Jest klimatycznie, jak w całym uniwersum, i historię po prostu czyta się jednym tchem.
Nie mogę się doczekać filmu 🎥
J...
|
link
|
Trylogię Igrzysk Śmierci kocham, więc Ballada to był mój must read.
Moje zachwyty nad tą książką nie mają granic. Wspaniale było poznać młodego Coriolanusa Snowa. Jego młodzieńcze wizje, wartości, przemyślenia, postawy... To zupełnie inna postać niż znany prezydent Snow.
Lucy Gray za to barwna, ale nieoczywista postać, pełna tajemnic, pięknej muzyki .
Tak różna dwójka bohaterów tworzy niesamowicie intrygujący i pełen emocji duet.
Czytelnik razem z młodym Snowem przechadza się korytarzami uczelni, śledzi przebieg Igrzysk, pełni służbę w Dystrykcie 12.
Ogrom emocji, brutalności systemu, siła wiary w swoje czyny, podstępy i podwójne oblicza... Tak naprawdę nic nie jest tym co się wydaje. Do tej lektury trzeba podejść z otwartym umysłem, żeby wszystko zrozumieć i znaleźć ukryty sens.
Myślę, że to jedno z lepszych przedstawień przeszłości znanych czarnych charakterów. To aż niepojęte jak system i jego ucisk może zmienić człowieka i jego postrzeganie świata. Kotwicą do przetrwania wydaje się zaufanie. Ale czy można ufać innym? Czy każdy jest tym za kogo się podaje?
Ballada to niesamowita opowieść. Złożona, analizująca ludzką psychikę, ubarwiona muzyką, delikatnością.
Nie będę pisać więcej. Sami musicie się przekonać jak to się zaczęło...
Moje zachwyty nad tą książką nie mają granic. Wspaniale było poznać młodego Coriolanusa Snowa. Jego młodzieńcze wizje, wartości, przemyślenia, postawy... To zupełnie inna postać niż znany prezydent Snow.
Lucy Gray za to barwna, ale nieoczywista postać, pełna tajemnic, pięknej muzyki .
Tak różna dwójka bohaterów tworzy niesamowicie intrygujący i pełen emocji duet.
Czytelnik razem z młodym Snowem przechadza się korytarzami uczelni, śledzi przebieg Igrzysk, pełni służbę w Dystrykcie 12.
Ogrom emocji, brutalności systemu, siła wiary w swoje czyny, podstępy i podwójne oblicza... Tak naprawdę nic nie jest tym co się wydaje. Do tej lektury trzeba podejść z otwartym umysłem, żeby wszystko zrozumieć i znaleźć ukryty sens.
Myślę, że to jedno z lepszych przedstawień przeszłości znanych czarnych charakterów. To aż niepojęte jak system i jego ucisk może zmienić człowieka i jego postrzeganie świata. Kotwicą do przetrwania wydaje się zaufanie. Ale czy można ufać innym? Czy każdy jest tym za kogo się podaje?
Ballada to niesamowita opowieść. Złożona, analizująca ludzką psychikę, ubarwiona muzyką, delikatnością.
Nie będę pisać więcej. Sami musicie się przekonać jak to się zaczęło...
|
link
|
@karmelowamysz
2020-08-04
10
/10
Przeczytane
Stało się. Skuszona opiniami przeczytałam "Balladę ptaków i węży". Chociaż Panem nie należy do najmilszych miejsc, ucieszyłam się z powrotu do niego i zobaczenia go w innym świetle.
Dobrze było poznać historię Coriolanusa Snowa. Jest to smutna historia, nie tylko jego, ale również jego kuzynki, przyjaciół, Lucy Grey i innych trybutów. Świat, w którym przyszło im żyć jest światem po wojnie.
Czytając "Igrzyska śmierci" zastanawiałam się dlaczego Snow taki jest. Czytając "Balladę ptaków i węży" zrozumiałam, że nie miał wyboru. Dzieciństwo i młodość poświęcił na utrzymywaniu pozorów, dążył żeby być najlepszy, bo wiedział że inaczej nie ma szans na "życie na poziomie". Czy mogła jego historia potoczyć się inaczej? Pewnie mogła, jednak wtedy nie wiadomo czy by przeżył.
Przeczytałam książkę w kilka godzin i miałam po niej "kaca" przez kilka dni. Mam nadzieję, że nie jest to ostatnia książka opowiadająca o Panem.
Dobrze było poznać historię Coriolanusa Snowa. Jest to smutna historia, nie tylko jego, ale również jego kuzynki, przyjaciół, Lucy Grey i innych trybutów. Świat, w którym przyszło im żyć jest światem po wojnie.
Czytając "Igrzyska śmierci" zastanawiałam się dlaczego Snow taki jest. Czytając "Balladę ptaków i węży" zrozumiałam, że nie miał wyboru. Dzieciństwo i młodość poświęcił na utrzymywaniu pozorów, dążył żeby być najlepszy, bo wiedział że inaczej nie ma szans na "życie na poziomie". Czy mogła jego historia potoczyć się inaczej? Pewnie mogła, jednak wtedy nie wiadomo czy by przeżył.
Przeczytałam książkę w kilka godzin i miałam po niej "kaca" przez kilka dni. Mam nadzieję, że nie jest to ostatnia książka opowiadająca o Panem.
|
link
|
2020-12-29
Przeczytane
Ebooki
"Snow zawsze na szycie" dostaje od losu szanse na odzyskanie pozycji społecznej swojej rodziny.Jako uczeń akademii ma za zadania 1.Co zrobić,żeby mieszkańcy Panem oglądali już organizowane po raz 10 igrzyska? a 2. Żeby jego trybutka z najgorszego 12 dystryktu wygrała? Snow na początku książki pokazyny jest jako niewinny chłopiec,który jak się może wydawać jest życzliwym,dobrym,koleżeńskim chłopcem.Z czasem to się zmienia i wychodzi na jaw jego prawdziwe"ja".To zasługuje na dalszy ciąg,bo Snow ma do pokazania dużo więcej.
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Wszystko jedno, co mówicie, nie macie prawa głodzić ludzi, karać ich bez powodu. Nie macie prawa odbierać im życia i wolności. To coś, z czym każdy się rodzi i czego nie możecie sobie wziąć. Zwycięstwo w wojnie nie daje wam takiego prawa, podobnie jak lepsze uzbrojenie czy fakt, że jesteście z Kapitolu. Nic wam nie daje takiego prawa.”
/3a6b5f0bb463ddcc35c5d5f69e27c3ae/n/suzanne-collins "Suzanne Collins")
“Przedstawienie trwa, dopóki kosogłos nie zaśpiewa.”
“Uważam, że każdy człowiek ma w sobie wrodzone dobro. Wie, kiedy przekracza granicę i staje się zły. To właśnie próba pozostania po właściwej stronie tej granicy stanowi prawdziwe życiowe wyzwanie.”
“Gdzieś tam w dolinie, w dolinie gdzieś
Gwizdek pociągu zanucił pieśń,
Słyszę, najdroższy, pociągu pieśń,
Gwizdek pociągu zanucił pieśń. Zbuduj wysoko, zbuduj mi dom,
Żebym zdołała wypatrzeć go.
Ukochanego, wypatrzeć go,
Żebym zdołała wypatrzeć go. Napisz mi w liście, jak znieść ten świat,
Tu, w Kapitolu, patrzę zza krat.
Czekam w więzieniu, patrzę zza krat,
Tu, w Kapitolu, patrzę zza krat. Fiołki weź sobie, różę daj mnie,
Wyznałam ptakom, że kocham cię.
Tak, tylko ciebie, tak, kocham cię.
Wyznałam ptakom, że kocham cię.”
“Młodym umysłom brak doświadczenia, ale czasem nadrabiają idealizmem.”
Pozostałe książki z cyklu
/o-9788372789006/n/igrzyska-smierci)
Igrzyska Śmierci
Suzanne Collins
9.0/10
Trylogia Suzanne Collins o zmaganiach Katniss Everdeen nie tylko z innymi trybutami na arenie Głodow...
/o-9788372788757/n/w-pierscieniu-ognia)
W pierścieniu ognia
Suzanne Collins
8.9/10
Listopadowa ekranizacja W pierścieniu ognia Suzanne Collins jest pretekstem do publikacji powieści w...
/o-9788372789808/n/igrzyska-smierci-3-kosoglos)
Igrzyska śmierci 3. Kosogłos
Suzanne Collins
8.6/10
Z okazji filmowej premiery pierwszej części Kosogłosa ostatnia część trylogii Suzanne Collins ukazuj...
