Igrzyska Śmierci

Name: Igrzyska Śmierci
Rating: 8.97 (455 reviews)
ISBN: 9788372789006

Suzanne Collins

9.0 /10

Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 455 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

9.0 /10

Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 455 ocen kanapowiczów

Opis

Trylogia Suzanne Collins o zmaganiach Katniss Everdeen nie tylko z innymi trybutami na arenie Głodowych Igrzysk, ale i z okrutnymi tyranami rządzącymi państwem Panem. W skład trzypaku wchodzą: Igrzyska śmierci, W pierścieniu ognia, Kosogłos. Całość w pudełku z filmową grafiką.

Tytuł oryginalny: The Hunger Games

Data wydania: 2014-10-24

ISBN: 978-83-7278-900-6, 9788372789006

Wydawnictwo: Media Rodzina

Cykl: Igrzyska śmierci, tom 1

Kategorie: Fantasy, Literatura młodzieżowa

Stron: 822

Mamy 8 innych wydań tej książki

Autor

Suzanne Collins

Urodzona 11 sierpnia 1962 roku w USA (Hartford)

Jej ojciec był oficerem United States Air Force, stacjonował w Wietnamie podczas wojny. Swoją pisarską karierę rozpoczęła w 1991 roku jako twórca telewizyjnych programów dla dzieci. Tworzyła także scenariusze dla stacji Nickelodeon, m.in.: Klarysa ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Suzanne Collins

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Głodowe igrzyska

8.01.2021

Większość osób słysząc o ,,Igrzyskach śmierci" jest przekonana, że jest to trylogia tylko dla młodzieży. Zdecydowanie się z tym nie zgadzam, ponieważ jest to powieść godna uwagi, chociażby za jej oryginalność samą w sobie. Po raz kolejny wracam do twórczości Collins, rozpływając się nad jej pomysłowością, a co więcej, nad wykonaniem. Główną bohat... Recenzja książki Igrzyska śmierci. Tom 1

@werka751 × 2

Igrzyska śmierci

19.04.2013

Suzanne Collins swoją pisarską karierę rozpoczęła w 1991 roku jako twórczyni telewizyjnych programów dla dzieci. Zanim stworzyła Igrzyska śmierci napisała kilka bajek i opowiadań, a w końcu zasłynęła pięcioczęściowym cyklem kronik o podziemnym świecie i Gregorze - chłopcu, który odkrywa nieznane nikomu obrazy. I ten cykl, pt. "Underland Chronicles"... Recenzja książki Igrzyska Śmierci

@ciarolka × 1

Jak potężna może być władza?

18.04.2024

,,Igrzyska śmierci" Suzanne Collins to wciągająca historia o walce o przetrwanie, która pokazuje jak zacięcie i podstępnie człowiek może postępować, by walczyć o swoje życie oraz jak pogrywać z dyktatorską władzą. W Panem, w kraju opanowanym przez dyktatorską władzę co roku organizuje się Igrzyska Śmierci. Turniej, w którym udział biorą dzieci i ... Recenzja książki Igrzyska śmierci. Tom 1

@Perlasbooks × 1

Jesteś wstanie przeciwstawić się złu?

24.08.2012

Susanne Colins jest amerykańską pisarką, scenarzystką oraz autorką wielu bajek i opowiadań. Największą sławę przyniosła jej trylogia pt. ,,Igrzyska Śmierci", która plasuje się na wysokich miejscach list bestsellerów. Książka z gatunku science-fiction ,,Igrzyska Śmierci" jest pierwszą częścią trylogii. Powieść... Recenzja książki Igrzyska Śmierci

@lilencia × 1

Zobacz wszystkie (90) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Nina

2019-11-28

8 /10

Przeczytane Posiadam w swojej biblioteczce 2016

Dla mnie rewelacja! Niby lektura przeznaczona dla młodzieży, ja jednak bym się kłóciła. Dawno temu obejrzałam film, nie mając świadomości, że został nakręcony na podstawie książki. Dobrze, że minęło sporo czasu, gdyż szczegóły zatarły mi się w pamięci i mogłam z całą przyjemnością oddać się lekturze. A naprawdę ciężko się oderwać.
POLECAM!

× 5 | link |

@Zuzialove

2013-08-10

10 /10

Przeczytane Porywające swoją treścią... Na blogu Moje

W niektórych miejscach na ziemi panuje głód. Zawsze tak było, teraz jest i czy tak będzie, nikt do końca nie umie powiedzieć. Katniss mieszka w jednym z 12 dystryktów, które razem tworzą państwo Panem. Co roku odbywają się Igrzyska Głodowe i każdy obszar tego narodu musi wybrać dziewczynkę i chłopca pomiędzy 12, a 18 rokiem życia. Ta para będzie walczyć na śmierć i życie, żeby przetrwać ten krwawy turniej. Spośród 24 osób wychodzi żywo 1. Główna bohaterką jest 16 letnia Katniss, która mieszka wraz z matką i siostrę w 12 dystrykcie. Po śmierci jej ojca stała się głową rodziny. Musi zdobywać jedzenie, polować. Jej rodzina jest biedna, jednak główna bohaterka robi co może, żeby nie odczuły głodu! Wylosowana do gry na śmierć i życie zostaje, Prim, młodsza siostra Katniss, jednak to ona zgłasza się na ochotnika, żeby uratować własna siostrę. Wraz z nią pojedzie chłopak o imieniu Peeta, który kiedyś głównej bohaterce uratował życie. Jest to fantastyka pod innym kątem. Katniss i wszyscy bohaterowie tej książki nie są ani wilkołakami, wampirami, ani żadnym mitycznym stworami. Jest ona dziewczyna, która kocha swoją rodzinę i próbuje zrobić wszystko, żeby było im dobrze. Nie ma też mojego ukochanego trójkącika miłosnego. Czasem potrzebuję książki, w których miłość nie gra pierwszych skrzypiec. Jesteśmy głównie skupieni na tym, żebyśmy razem z główna bohaterką przetrwali ten turniej. Książka jest napisana, w pierwszej osobie – najbardziej lubię taką. Szybko i sprawnie się czyta. Pani Co...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Goszka

2011-12-14

10 /10

Przeczytane

Na sam początek mnie zmroziło. To jedna z tych pozycji, które przenoszą w inny świat i dostarczają takich emocji, że ciężko jest skupić się na czymkolwiek prócz książki. Jeszcze nie doszłam do pięćdziesiątej strony i już zdążyłam się popłakać. Powodem był sposób w jaki autorka opisała uczucia Katniss do siostry. Niesamowite przywiązanie i poświęcenie sprawiło, że potrafiłam utożsamić się z bohaterką i ją polubić. Już wtedy wiedziałam, że to będzie coś niesamowitego. Suzanne Collins zapewniła nam cykl, który można porównać do "Gone" Michaela Granta - obydwie powieści przenoszą w brutalny świat, który zarówno przeraża i fascynuje, a kiedy już się go pozna - chce się w nim zostać, jak najdłużej (irracjonalnie). Zdarzyło się, oczywiście, kilka niedociągnięć, jednym z tych drobniejszych było chociażby oczekiwanie na wyniki po pokazie dla organizatorów. Jasne było, że Katniss dostanie najwięcej punktów. Rzucało się w oczy też to, że Peeta wcale nie udaje uczuć do Katniss. Ta z kolei wszystko analizowała, byle wypadło jak najlepiej przed widzami. Co najśmieszniejsze, kiedy ogłoszono zmiany zasady igrzysk naiwnie w to uwierzyłam, do głowy by mi nie przyszło, że zrobi się taki chaos pod koniec. Jedno jest pewne, książka trzyma w napięciu i mam nadzieję, że kolejne części nie będą się pod tym względem różnić. Zdecydowanie na plus!

× 3 | link |

@ksiazka_w_pigulce

2020-05-21

9 /10

Przeczytane

Moja historia z bestsellerem z rąk Collins zaczęła się zapewne bardzo podobnie, jak u wielu innych: w pierwszej kolejności obejrzałam film, a później dowiedziałam się o książce i postanowiłam porównać ekranizację wraz z wersją pierwotną.
Wyzwaniem jest podejść do książki neutralnie, oczekując efektu zaskoczenia, gdy już znamy historię Katniss. Przy okazji wspomnę, że osobiście wolę najpierw sięgnąć po treść pisaną, a dopiero później sprawdzić, jak reżyser i scenarzysta podszedł do wykonania ekranizacji (i mimochodem dojść do wniosku, że moja wyobraźnia zdecydowanie inaczej wykreowała daną historię).

Dla przypomnienia: akcja umiejscowiona w przyszłości w państwie Panem, gdzie krajem rządzi Kapitol. Podległe mu ubogie dystrykty w wyniku rebelii z przeszłości w ramach kary rokrocznie muszą wystawić dwoje młodych ludzi - dziewczynę i chłopaka. Przerażające losowanie jest początkiem walki o życie. W takich okolicznościach staje Katniss - główna bohaterka, która zgłasza się na ochotnika w zamian za swoją młodszą siostrę. W brutalnych zasadach gry, gdzie może przeżyć i wygrać wyłącznie jeden z walczących, dziewczyna wykorzysta wiedzę i umiejętności nabyte podczas każdego dnia życia, gdyż walka o przetrwanie podczas turnieju wbrew pozorom niewiele różni się od tradycyjnego dnia w dystrykcie.

Collins wystawią czytelnikowi na pożarcie dwa odmienne światy: bogatych i biednych, uciśnionych i władców, bezbronnych poddanych i tych, którzy usiłują za wsz...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Susie95

2010-07-21

Przeczytane Moja biblioteka

Spotkałam się z tą książką w czasie gdy wszędzie na około pisało o niej "bestseller", czytałam o niej opinie - z tego co pamiętam to chyba wszystkie były pozytywne. Postanowiłam przeczytać. Nie powiem sam opis treści tej książki również mnie zainteresował. Kupiłam i zagłębiłam się w lekturze. I powiem jedno: nie mylili się w tych opiniach. Czytałam tę książkę latem zeszłego roku. Bardzo ciekawy pomysł. Postać głównej bohaterki jest wyrazista, ma swoje spojrzenie na świat. Nie ulega schematom. Np. po śmierci ojca, którą strasznie przeżyła, właśnie ona córka, a nie matka tak jak to powinno być wzięła się za utrzymanie rodziny. Gdyby nie ona jej rodzina nie przetrwałaby. Sama zmagała się z problemami. Po za tym każda z postaci ma prawdziwy charakter. Jeżeli chodzi o sprawę samych Igrzysk Głodowych to czytając tak przeżywałam całą historię, że aż złościłam na ten cały Kapitol jak oni mogą robić coś takiego tylko potwierdzenia swojego stanowiska. A im bliżej było końca tym bardziej się niecierpliwiłam i mówiłam do siebie: No jak to!? Przecież to się nie może tak skończyć! A wszystko to prowadzi do zaskakującego finału, ale nie powiem jakiego, żeby nie psuć przyjemności z czytania. Ten kto czytał wie jakie uczucia towarzyszą tej książce. Czytałam ją dwa razy. Drugi raz postanowiłam to zrobić przed przeczytaniem 2 części żeby sobie wszystko odświeżyć. No więc w ferie zimowe tego roku czytałam 2 część tej książki i może będzie zaskakujące to co teraz powiem po tym co przed chwilą nap...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Edyta_09

2019-11-18

5 /10

Przeczytane Wyzwanie 2018/2019 (50) Papier

Mam problem z tą książką, bo fakt, że kilka lat temu oglądałam ekranizację i dosyć dobrze ja pamiętałam trochę psuł mi przyjemność czytania. Oglądanie filmu zanim przeczyta się książkę zupełnie zabija element zaskoczenia. Bardzo mi to przeszkadzało.
Sięgnęłam po "Igrzyska..." bo do wyzwania czytelniczego potrzebna mi trylogia i to mi przyszło do głowy w pierwszej kolejności. Po przeczytaniu pierwszej połowy byłam przekonana, że nie sięgnę po kolejne tomy, ale teraz się waham. Pewnie byłabym zachwycona lekturą gdybym była nastolatką, ale nie da się ukryć, że nie jestem i momentami "Igrzyska" były dla mnie naiwne i ckliwe. Sporo tu przemyśleń Katniss, które od czasu na czasu omijałam, żeby nie zasnąć. Nudziło mnie przewidywanie przyszłych zachowań innych trybutów i wróżenie co sobie pomyślą i dlaczego. Skąd ona mogła to wiedzieć?
Daję 5 gwiazdek, bo uwzględniam w mojej ocenie to, że książka nie była pisana dla osób w moim wieku i całkiem możliwe, że spodoba się tym, dla których została napisana. Poza tym, trochę mnie korci, żeby sprawdzić co się będzie dalej działo między parą głównych bohaterów.

× 1 | link |

@Basiek04

2020-01-02

6 /10

Przeczytane

Jedna z krótszych książek, jakie ostatnio trafiły w moje łapki. Sięgnęłam po nią dlatego, że pojawiła się w nowym spisie lektur szkolnych, jako lektura uzupełniająca (skrzywienie zawodowe się odezwało).
Po przeczytaniu "Igrzysk śmierci" mam mieszane uczucia. Niby w opowieści dzieje się całkiem dużo i czyta się ją dość szybko (pomagają w tym również krótkie rozdziały), ale we mnie nie wzbudziła efektu "wow!". Nie przekonała mnie główna bohaterka - Katniss - której niby nie podoba się panujący w Panem status quo, ale która w tym samym czasie tańczy tak, jak jej zagrają. Dziewczyna nie ma pojęcia, czego tak naprawdę chce, ale zachowuje się niczym marionetka, której krokami kieruje mentor, widzowie itp. Zraziło mnie to do lektury. Na szczęście inne postacie ratowały sytuację, np. Rue jest przeurocza.
Okazało się, że "Igrzyska śmierci" to jednak nie moja para kaloszy. Kolejne części sobie odpuszczę.

× 1 | link |

@olkaolaolka

2012-01-22

10 /10

Przeczytane Posiadam.

Wahałam się, kiedy zamawiałam Igrzyska śmierci. Zamówiłam także od razu drugą część. Zaczęłam mieć wątpliwości co do kupna obu części na raz. Bałam się, że książki okażą się nudne i stracę pieniądze. Przeczytałam tyły obu okładek na jednej znajdowały się pochwały, na drugiej Joanna Olech przestrzegała aby nie czytać do snu albo przed jakimś spotkaniem, bo narobimy sobie kłopotu, a ja jej nie posłuchałam czytałam do 4 nad ranem, a potem coś skrzypnęło, przerażona zgasiłam lampkę i niestety usnęłam. Ale dziś dokończyłam ją, nie mogłam się oderwać. Akcja toczy się niesamowicie szybko, co chwila coś się dzieje, nawet rozmyślania głównej bohaterki są ciekawe, a w niektórych pozycjach nudzą. Teraz biorę się za drugi tom. A i pamiętajcie o ostrzeżeniu Joanny! Ja jej nie posłuchałam i teraz moje oczy są strasznie zmęczone a obok mnie leży drugi tom. Zdecydowanie czekam mnie kolejna bezsenna noc...

× 1 | link |

@blackmoth

2012-04-16

10 /10

Zgadzam się w zupełności z Alison164. Od dawien dawna nie czytałam TAK DOBREJ książki, choć dobra to może mało powiedziane. Słysząc tyle dobrego na temat "Igrzysk...", podeszłam do nich dość sceptycznie. Okazało się, że nie było powodu - książka jest rewelacyjna, fenomenalna, genialna i tak dalej. Dopracowana w najdrobniejszych szczegółach - od treści po okładkę. Jestem zachwycona. Czuję tylko lekki niedosyt po [spoiler] ostatniej rozmowie Peety z Katniss [/spoiler], ale być może o to właśnie chodziło. Z pewnością sięgnę po dalsze tomy i Wam również polecam. Aha - jeśli ktoś obejrzał najpierw film, to niech się nie zniechęca, bo film, mówiąc wprost, jest do niczego.

× 1 | link |

@Grafogirl

2011-08-06

Przeczytane Na półce

Z reguły unikam powieści antyutopijnych, gdyż nudzą mnie, zniechęcają i całkiem psują humor. Jednak zachęcona pozytywnymi recenzjami postanowiłam sięgnąć po "Igrzyska Śmierci". Nie mogłam lepiej trafić! Podczas czytania nie sposób się nudzić! Bardzo ciekawy pomysł i wspaniałe wykonanie. Książka jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji, co dostarcza czytelnikowi wiele emocji aż do samego końca. Okrucieństwo, strach, przyjaźń oraz miłość to tylko niektóre z uczuć, silnie podkreślonych w powieści. Do tego dochodzą świetnie wykreowani bohaterowie. Igrzyska Śmierci na pewno głęboko zapadają w pamięć.

× 1 | link |

@mru

2014-02-21

Przeczytane

Dodałam tę książkę do planowanych bardzo dawno temu. Potem o niej zapomniałam, nie znając nawet zarysu fabuły. I nagle pojawia się film, potem następny. Obejrzałam go dwa dni temu, a dzisiaj skończyłam czytać książkę. Nie ukrywam, byłam pełna obaw, że jest to równie "mocna" pozycja, jak znana saga o brokatowych wampirach..uff, na szczęście nie. Może drażni mnie nieco prostota tej książki (ostatnio przywykłam do bardziej złożonych powieści), ale nie można jej odmówić świetnego pomysłu, dobrej narracji i wciągającej akcji. Z niecierpliwością czekam na powrót do domu, by rozpocząć kolejny tom.

× 1 | link |

@Eleazar

2013-03-24

10 /10

Przeczytane Serie Książki: Domowa biblioteczka

Nie czytałem zbyt wielu powieści opisujących świat postapokaliptyczny, ale ostatnio odkryłem, że takie rzeczy niezwykle intensywnie mnie jarają, więc wziąłem się za Igrzyska śmierci. Na początku obejrzałem film, który okazał się być taki-sobie. Potem przyszła kolej na książkę, która okazała się niesamowita, pełna akcji i od której nie można się oderwać, bo rozdziały kończą się w środku akcji, po wypowiedzeniu konkretnego zdania. Sam pomysł Głodowych Igrzysk jest wręcz genialny, a o zależności Kapitol-Dystrykty już nie wspomnę. Wszystko lubię w tej książce i zdecydowanie ją polecam.

× 1 | link |

@Nanalu

2012-08-23

Przeczytane

Książka została napisana bardzo płynnym językiem, który sprawia, że pochłania się ją jednym tchem i ciężko oderwać się nawet na pięć minut. Czytelnik przywiązuje się do postaci głównej. Jednak po zakończeniu lektury w moim wypadku nie czułam tej pustki związanej z zakończeniem książki, która nieodmienie oznacza, że będę jeszcze do niej wracała. Przyjemna lektura, jednakże z pewnością jednorazowa. Polecam jednak, gdyż nie uważam czasu spędzonego nad nią za stracony. Do prywatnej kolekcji jednak jej nie zaliczę.

× 1 | link |

@Nessnej

2011-07-12

Przeczytane

Świetne rozpoczęcie trylogii, która porywa od pierwszych stron i pierwszego spotkania z bohaterami. Na uwagę zasługuje zarówno wartka akcja, niepozwalająca na przerwanie lektury, ale też postacie, których nie sposób nie polubić. Chociaż fabuła dotyczy nastolatków, ogromnym błędem jest trwanie w przekonaniu, że książka skierowana jest właśnie do tego grona czytelników. Wręcz przeciwnie. Wiele jest tu scen brutalnych, okrutnych, w których niejeden dorosły pewnie nie umiałby się odnaleźć. Polecam każdemu!

× 1 | link |

@jarka.trocka

2011-07-14

Przeczytane

Po przeczytaniu tej książki chodziłam przez pewien czas przybita. Jest to świetna powieść, ale tło akcji bardzo na mnie oddziałało i skłoniło do przemyśleń. Przeczytałam też drugą część ale poczułam się po niej jeszcze bardziej przytłoczona dlatego przed trzecią muszę sobie zrobić dłuższą przerwę. Mimo to nie wcale nie umniejszam jej zalet i tego, że jest na prawdę ciekawa i moim zdaniem dobrze napisana. Akcja wciąga, bohaterowie nie są płytcy. Generalnie polecam, ale nie na poprawę humoru ;)

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Masz w sobie tyle uroku co zdechła dżdżownica”

“Jasne ,jestem pewien ,że na arenie będzie mnóstwo worków z mąką, żebym mógł sobie porzucać nią w ludzi”

“Ginąc, chcę pozostać sobą.”

“"I niech los zawsze wam sprzyja. "”

“"W moim świecie muzyka pod względem użyteczności plasuje się gdzieś między wstążkami do włosów a tęczą , przy czym tęcza może przynajmniej dawać pewne pojęcie o pogodzie" ”