Ania z Avonlea

Lucy Maud Montgomery

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 227 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 227 ocen kanapowiczów

Opis

Ania powraca do Avonlea, by uczyć w tamtejszej szkole. Szybko okazuje się jednak, że praca nauczyciela to prawdziwe wyzwanie. Świeże upieczona nauczycielka będzie musiała zaskarbić sobie sympatii podopiecznych - a są wśród nich urwisy, złośliwcy i fajtłapy... Na szczęście zdarzają się i bratnie dusze. Ania nawiązuje nowe przyjaźnie, popada w nowe tarapaty i zaczyna zdawać sobie sprawę, że coraz bardziej zależy jej na pewnym chłopaku...

Tytuł oryginalny: Anne of Avonlea

Data wydania: 1984

ISBN: 83-10-07655-X, 831007655X

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Cykl: Ania z Zielonego Wzgórza, tom 3

Kategorie: Powieść klasyczna, Literatura młodzieżowa

Stron: 235

Mamy 35 innych wydań tej książki

Autor

Lucy Maud Montgomery

Urodzona 30 listopada 1874 roku w Kanadzie (Nowy Londyn)

Kanadyjska pisarka. Lucy Maud Montgomery (używająca jedynie drugiego imienia, Maud) urodziła się na Wyspie Księcia Edwarda jako jedyna córka Hugh Johna Montgomery i Clary Woolner Macneill. Kiedy Maud miała 21 miesięcy, jej matka zmarła na gruźlicę....

Pozostałe książki:

Ania z Zielonego Wzgórza. Ania z Avonlea

Ania na uniwersytecie. Wymarzony dom Ani

Wszystkie książki Lucy Maud Montgomery

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Anne z Avonlea

WYBÓR REDAKCJI

19.06.2022

Lucy Maud Montgomery "Anne z Avonlea", przełożyła Anna Bańkowska, Jeśli nawet po raz ostatni serię książek o często pakującej się w niespodziewane kłopoty, uwielbiającej marzyć i nie dającej się nie lubić rudowłosej dziewczynce czytałam jakieś trzydzieści lat temu, to nadal myślę o niej z dużą sympatią. Podobnie jest z kolejnymi ekranizacjami k... Recenzja książki Anne z Avonlea

@toptangram × 6

Aniu och Aniu

18.10.2022

Lucy Maud Montgomery w roli autorki książek. Ale jakich? Wyjątkowych dla wielu od lat... Dla wielu moje słowa zabrzmią nieco absurdalnie, bo „Ani z Zielonego Wzgórza” ani za dziecka, ani za czasów dorastania nie czytałam. Znałam i lubiłam, zresztą nadal lubię, ekranizację Ani, rudowłosej gaduły. Taką też sobie ją wyobrażałam w książce, lecz za ... Recenzja książki Ania z Avonlea

@aga.kusi_poczta.fm × 22

Dalsze losy rudowłosej dziewczynki - "Ania z Avonlea" Lucy Maud Montgomery

1.07.2022

"Ania z Avonlea" Lucy Maud Montgomery Ania Shirley obejmuje posadę nauczycielki w miejscowej szkole z ogromem zapału i determinacji do zjednywania sobie uczniów. Jej plan wychowawczy jest dopięty na ostatni guzik, jednak obaw nie brakuje. Międzyczasie na Zielone Wzgórze dociera para bliźniaków, która wywraca świat Maryli do góry nogami! "Ania z A... Recenzja książki Ania z Avonlea

@sarzynskikacper × 2

Kochana Ania i jej dalsze perypetie.

11.08.2022

Ania Shirley miała wielkie plany- chciała dalej się kształcić, by później móc przekazywać wiedzę młodszemu pokoleniu. Celujące wyniki w nauce zbliżyły ją do spełnienia marzeń, jednak po śmierci Mateusza i przy słabnącym wzroku Maryli dziewczyna postanowiła pozostać na Zielonym Wzgórzu, by móc pomagać opiekunce. Ania dostaje pracę w miejscowej szko... Recenzja książki Ania z Avonlea

@fankath135 × 1

Zobacz wszystkie (8) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie

2022-12-18

6 /10

Przeczytane Kanada Płomienny romans

Druga część (zgodnie z numerologią) o Ani-sierocie, która zyskała dom na wsi. Po perturbacjach z oryginału wiemy, że nie udało jej się wylądować na uniwersytecie. Została jednak miejscową nauczycielką, która stara się zmienić nawyki w szkole. Tak, jak się obawiałem - lekko czuć, że bazuje na niespodziewanej popularności czy gigantycznym sukcesie komercyjnym. Jakby pisana na niwie ,,kuj żelazo, póki gorące''. Przygody mniej zwariowane, Anna dojrzewa, na chatę wbijają bliźniaki, którym trzeba pokazać ,,drugą stronę lustra''. Tadzio miał być cichym bohaterem drugoplanowym, według zapowiedzi, a stał się nieznośnym utrapieniem narracyjnym. Swojski humor, oraz romans, który w powieściach Montgomery nigdy nie przekonuje - jest opisany w staroświecki, młodzieżowy sposób, a może to wina Murakamiego i jego bezczelnej pracy w ,,Norwegian Wood'', która kipi niezmąconym erotyzmem? Są pisarze, którzy za bardzo uwierzyli, że ich romantyczne dywagacje przetrwają próbę czasu, oj, nie starzeje się to godnie, jak mogłem oczekiwać. Mam problem z tą autorką na wielu poziomach. Dydaktycznie wątpliwe, język stępiony na rzecz ,,dorosłych'' problemów, które są załatwiane wręcz z dziecięcą beztroską. Chwilami wyrywa z idylli oraz tanich wzruszeń dla pensjonarek - a papuga przedrzeźniająca Anię Shirley jako ,,czerwona wiewiórka'' wypluwa czytelnika z przesłodzonego tonu. Rozumiem, że pisano to do dorastających córek, małych, urodzonych księżniczek, które chcą przejść przez życie bez upadków, ale m...

» czytaj dalej

× 8 | link |

@blair91

2012-11-26

5 /10

Przeczytane

Końcówki tych książek te relacje Ani z Gilbertem są po prostu bezcenne. Chyba najlepiej pamiętam właśnie to z tych książek i cudownie oddaną atmosferę.

× 4 | Komentarze (1) | link |

@kasia.kolataj

2012-07-25

10 /10

Przeczytane

Gdy już sądziłam, że po "Ani z Zielonego Wzgórza" żadna część mnie tak mnie wzruszy, kolejny raz sięgnęłam po "Anię z Avonlea" i odświeżając wspomnienia sprzed kilku lat, ponownie zanurzyłam się w niezwykły świat wykreowany przez panią Montgomery. Zaczynam dochodzić do wniosku, że te książki będą mi towarzyszyć do końca życia, w każdej jego chwili, bo cała saga odzwierciedla moją osobowość, marzenia, oczekiwania. Niesamowite, gdy w autorach książek z dzieciństwa odkrywamy bratnie dusze. Książka jest cudowna, idealna na wakacyjne wieczory.

× 2 | link |

@kapi

2010-04-09

10 /10

Przeczytane

Druga część Ani bardziej mnie zachwyciła niż ta pierwsza . Tutaj Ania staje się nauczycielką , jest bardzo odpowiedzialna i ma na głowie wiele ciekawych rzeczy . Najbardziej podobał mi się Tadzio . To on sprawiał , że śmiałam się ciągle przy książce a moja rodzina patrzyła się tylko na mnie z wielkim zdziwieniem . Przypomina mi się ta chwila kiedy Tadzio za wszelką cenę chciał być lepszy od Jasia i żeby Ania go bardziej kochała . To było naprawdę urocze .

× 2 | link |

@kuuczak

2009-06-26

Przeczytane

Książki o Ani, a właściwie Ich autorka zawsze kojarzyła mi się z moim kuzynem, który miał "przezwisko" Montgomery, raz wypaliłam, że chyba jest chory na umyśle skoro facet przyjął sobie taki nick, a te nazwisko nosi pisarka, nie pisarz... i tu się okazało, że to na cześć generała. !Tak, więc... historia może banalna, ale teraz pierwszym skojarzeniem do książek o Ani, jest właśnie ta historia z generałem. :)

× 2 | link |

@Charlotte

2009-02-27

Przeczytane

Po prostu kocham Lucy.Za jej książki i jej romantyczność i jej talent. uwielbiam jej poczucie humoru i serdeczność.Bardzi się jednoczyłam z Anią emocjonalnie.Przypomina mi troszeczkę mnie samą.:D

× 2 | link |

@lenka96

2010-08-18

8 /10

Przeczytane

Ta seria trochę kojarzy mi się z Jeżycjadą, głównie dlatego, iż widzimy jak płynie czas. Podoba mi się to: zaczynamy czytać gdy Ania jest 11- latką, a żegnamy się już z babcią:)

× 2 | link |

@Loletka.

2011-09-13

Ta część również mnie urzekła. Bardzo fajna książka. Jest wiele zabawnych sytuacji, m.in. te z Tadziem i są również romantyczne wątki, np. z Panna Lawendą. Warto przeczytać.

× 2 | link |

@kasiulek1118

2011-02-12

Przeczytane

Dla mnie magiczna i piękna książka. Bardzo żałuję, że wcześniej nie przeczytałam całej serii. Na pewno pozostanie w moim sercu na bardzo długo...

× 2 | link |

@mewaczyta

2021-12-14

7 /10

Przeczytane 🍃 Współprace 🍃

Na Zielonym Wzgórzu zawitała śmierć i zmieniła rzeczywistość. Ania zamiast iść na uniwersytet, została w tamtejszej szkole, by pracować jako nauczycielka i by nie zostawiać Maryli samej. Pomimo smutku, który zamieszkał w sercach kobiet, pojawiają się w ich życiu dwa promyczki szczęścia w postaci bliźniąt. Dużo się zmienia, ale wszystko utrzymane jest w leniwym tempie pełnym piękna przyrody oraz piękna dusz. Ania wyraźnie dorasta, ale wciąż jest marzycielką, której stopy momentami unoszą się kilka centymetrów nad ziemią.

Mam ogromną słabość do Lucy Maud Montgomery i nie chodzi tutaj wyłącznie o to, ile lat już regularnie spotykam się z jej Anią w postaci literackiej (pierwsze części czytałam po kilka razy) czy filmową. Po prostu trafia do mnie jej sposób kreowania rzeczywistości. Uwielbiam jej opisy otoczenia czy pomysły na fabułę, a o kreacji bohaterów mogę mówić godzinami. Są to powieści bardzo moje i uwielbiam do nich wracać, choć wciąż największą fanką będę losów Emilki, które przez wydawnictwa od lat są ignorowane. Kolejne wydania Ani jednak zawsze witam z entuzjazmem, a to od wydawnictwa Wilga zdecydowanie podoba mi się najbardziej. Materiałowa okładka z subtelnymi roślinnymi motywami, które cieszą oczy również w środku powieści to świetne umilenie dla zmysłu wzroku oraz masa przyjemności dla dotyku.

przekł. Maria Borzobohata-Sawicka

× 1 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-11

7 /10

Przeczytane Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach Mam w domu 📚 Dentystka też baba czyli trochę romansideł i ckliwych historii

"- A jednak - powiedziała pewnego razu Ania - wydaje mi się, że nie te dni są najmilsze, kiedy spotyka nas coś nadzwyczajnego, lecz te, które przynoszą nam drobne, codzienne rozkosze i przesuwają się gładko jak perełki na naszyjniku".

Święte słowa, Anka. Podpisuję się pod nimi wszystkimi kończynkami.

Pamiętacie marchewkowłosą dziewczynę z wielkim talentem do wpadania w tarapaty? Talent pozostał, włosy trochę przygasły, piegi prawie zniknęły (moje nie chcą do dziś, niesprawiedliwość!). Ania Shirley powoli wchodzi w dorosłość, jednak nie martwcie się, nadal czeka ją sporo zabawnych przygód. Już jedna z pierwszych, dotycząca pewnej krnąbrnej jałówki, rozbawiła mnie prawie do łez. Tylko Ania mogła wyczynić coś podobnego.

Leniwa, sielska, pozytywnie nastrajająca książka. Antidotum na stres i pośpiech dzisiejszych czasów. Gdybym tylko mogła znaleźć się w Wyspie Księcia Edwarda, na Zielonym Wzgórzu razem z Anią, chętnie zostałabym tam na zawsze.

× 1 | link |

@Amarisa

2023-04-28

9 /10

Przeczytane

Historia Anne to już prawdziwa klasyka – ponadczasowa, która zawsze znajdzie swoich odbiorców. To taka opowieść, po którą sięgnąć można w każdym wieku. Nie ma tu żadnych ograniczeń. Spodoba się zarówno młodszym dzieciom, młodzieży, jak też dorosłym czytelnikom. I to jest właśnie cudowne w tej serii. Pani Montgomery stworzyła historię uniwersalną, która na długo zapada zarówno w pamięci, jak też sercach czytelników na całym świecie. A w nowym tłumaczeniu jest po prostu wyjątkowa ❤️

___________________________

więcej o "Anne z Avonlea" przeczytasz na moim blogu ^_^

https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-anne-z-avonlea-lucy-maud-montgomery/

× 1 | link |

@Yavimaya

2010-01-18

10 /10

Przeczytane

Zgadzam się z większością - Tadzio wymiatał xD. Bardzo mi się podobała ta cześć, jednak pierwsza część zawsze była i będzie moja ulubioną ^^.

× 1 | link |

@Ginny

2009-07-17

Ta książka naprawde wciąga .Najbardziej podobał mi się Tadzio który miał superowe pomysły (bardzo śmieszne).Książka na6 ;)

× 1 | link |

@Melody0044

2009-06-29

Przeczytane

Tadzio rządzi:D Świetna książka. Miła ciepła i pełna humoru:D

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Być może wielkie uczucie nie wkracza w nasze życie w blasku i glorii jak rycerz na koniu; być może wkrada się cichutko, jak stary przyjaciel; być może rozwija się w pozornej monotonii, by nagły błysk olśnienia ujawnił rytm i ukrytą muzykę. Być może miłość rozwija się naturalnie z pięknej przyjaźni, jak herbaciana róża z zielonego pąka. ”

“Musimy dążyć do ideału, choćbyśmy nigdy nie mieli go dosięgnąć. ”

“W każdej istocie tkwią zarodki dobrego, trzeba tylko umieć je odnaleźć. Obowiązkiem nauczyciela jest odszukać je i rozwinąć. ”

“Należy starzeć się wraz ze wszystkimi swymi rówieśnikami (...). Kto tego nie czyni, musi wreszcie zostać samotny. ”

“W przyjaciołach naszych powinniśmy szukać tego, co w nich jest najlepsze, i obdarzać ich tym, co w nas jest najlepsze. Wtedy przyjaźń będzie największym skarbem życia. ”