(Wydanie I, masowe: Warszawa, 1968)
"A...B...C..." - książeczka wydana w znanej serii "Koliber", od wydawnictwa "Książka i Wiedza".
Zawiera opowiadania autorstwa Elizy Orzeszkowej: "A...B...C..." , "Dobra pani".
"A…B…C…" , w niektórych wydaniach tytuł zapisywany także w formie ABC lub A.B.C. – to nowela Elizy Orzeszkowej (1841-1910) z 1884 roku.
Stanowi on typowy przykład nowelistyki pozytywistycznej. Tematem utworu jest walka o oświatę polską w warunkach ucisku narodowościowego, w których znajdowała się Polska pod zaborami (rusyfikacja i germanizacja, brak szkół polskich, a nawet zakazy nauczania języka polskiego), a także sytuacja społeczna kobiet.
Główna bohaterka dzieła, Joanna Lipska, to typowy dla literatury tendencyjnej epoki bohater pozytywny. W myśl pozytywistycznego hasła praca u podstaw, mimo grożącego za to więzienia, uczy ona języka polskiego gromadę biednych dzieci.
"Dobra pani" - ukazała się w książce "Ognisko", wydanej w Warszawie, w 1882 roku, następnie w zbiorach "Panna Antonia" (1888) i "Trzy nowele" (1897).
Eliza Orzeszkowa postawiła w utworze problem nieodpowiedzialnej działalności społecznej, dzięki nakreśleniu portretu fałszywej filantropki, Eweliny Krzyckiej.
Czas akcji noweli to koniec dziewiętnastego wieku. Miejscem wydarzeń jest miasto Ongród, czyli Grodno, w którym pisarka mieszkała przez wiele lat.
W niewielkim, prowincjonalnym miasteczku, Ongrodzie, mieszka bogata, bezdzietna wdowa Krzycka. Wszyscy chwalą ją za okazaną dobroć wobec pięcioletniej dziewczynki sieroty - Helenki, którą wzięła pod opiekę. Przez kilka lat pani Ewelina uwielbia swoją podopieczną i nie rozstaje się z nią, obsypuje pieszczotami i podarunkami, zachwyca się jej urodą. Po pewnym czasie Krzycka zmienia swój stosunek do Heli, zaczyna ją nudzić dorastająca dziewczyna, która nie jest już taka słodka i śliczna jak kiedyś. Coraz częściej spędzają czas oddzielnie. Dziewczyna w końcu zmuszona zostaje do opuszczenia domu wdowy i przeniesienia się pod dach biednej rodziny. W nowej dla niej sytuacji czuje się jednak całkowicie zagubiona.
"A...B...C..." - książeczka wydana w znanej serii "Koliber", od wydawnictwa "Książka i Wiedza".
Zawiera opowiadania autorstwa Elizy Orzeszkowej: "A...B...C..." , "Dobra pani".
"A…B…C…" , w niektórych wydaniach tytuł zapisywany także w formie ABC lub A.B.C. – to nowela Elizy Orzeszkowej (1841-1910) z 1884 roku.
Stanowi on typowy przykład nowelistyki pozytywistycznej. Tematem utworu jest walka o oświatę polską w warunkach ucisku narodowościowego, w których znajdowała się Polska pod zaborami (rusyfikacja i germanizacja, brak szkół polskich, a nawet zakazy nauczania języka polskiego), a także sytuacja społeczna kobiet.
Główna bohaterka dzieła, Joanna Lipska, to typowy dla literatury tendencyjnej epoki bohater pozytywny. W myśl pozytywistycznego hasła praca u podstaw, mimo grożącego za to więzienia, uczy ona języka polskiego gromadę biednych dzieci.
"Dobra pani" - ukazała się w książce "Ognisko", wydanej w Warszawie, w 1882 roku, następnie w zbiorach "Panna Antonia" (1888) i "Trzy nowele" (1897).
Eliza Orzeszkowa postawiła w utworze problem nieodpowiedzialnej działalności społecznej, dzięki nakreśleniu portretu fałszywej filantropki, Eweliny Krzyckiej.
Czas akcji noweli to koniec dziewiętnastego wieku. Miejscem wydarzeń jest miasto Ongród, czyli Grodno, w którym pisarka mieszkała przez wiele lat.
W niewielkim, prowincjonalnym miasteczku, Ongrodzie, mieszka bogata, bezdzietna wdowa Krzycka. Wszyscy chwalą ją za okazaną dobroć wobec pięcioletniej dziewczynki sieroty - Helenki, którą wzięła pod opiekę. Przez kilka lat pani Ewelina uwielbia swoją podopieczną i nie rozstaje się z nią, obsypuje pieszczotami i podarunkami, zachwyca się jej urodą. Po pewnym czasie Krzycka zmienia swój stosunek do Heli, zaczyna ją nudzić dorastająca dziewczyna, która nie jest już taka słodka i śliczna jak kiedyś. Coraz częściej spędzają czas oddzielnie. Dziewczyna w końcu zmuszona zostaje do opuszczenia domu wdowy i przeniesienia się pod dach biednej rodziny. W nowej dla niej sytuacji czuje się jednak całkowicie zagubiona.