1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

Aleksandra Maciejowska
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów

Opis

W 1905 roku Gnaeus, Carter i Rachel byli przyjaciółmi. Rachel zaginęła, a chłopcy zamienili przyjaźń w nienawiść.

W 1955 roku Lucy i Kai zakochują się w sobie. Ona jest ostrożna, on boi się swojej słabości. Mimo wszystko znajdują spokój w swoim towarzystwie.
Dziewczyna wie, że jej dziadek nie może dowiedzieć się o tej relacji. Nie może też dowiedzieć się, że Lucy wcale nie jest jego wnuczką. Kai za to musi zaakceptować, że jego dziadek będzie zachęcał go do rozkochania w sobie młodej wnuczki Gnaeusa. Chłopak zrobi wszystko, by móc z nią być, nawet jeśli będzie musiał zataić prawdę przed nią, a także przed swoim bratem.

Gdy w zamku, w którym mieszkają obie rodziny, dochodzi do morderstwa, związek dwojga nastolatków nie jest już największą tragedią tego domu.
Czemu morderca zabija służące? Czemu każda przyjechała do zamku z porcelanową lalką? Co wspólnego ma z tym wszystkim zaginiona Rachel? I czym, na miłość boską, jest „jeden, trzy, jeden, cztery”?
Data wydania: 2024-09-18
ISBN: 978-83-68005-54-7, 9788368005547
Wydawnictwo: Mięta
Stron: 752
dodana przez: daria.ilovebooks26

Autor

Aleksandra Maciejowska Aleksandra Maciejowska Dwudziestotrzylatka pochodząca z Tarnowa. Prowadzi na Instagramie profil Humanistyczny Bełkot, gdzie zachęca młodych do czytania lektur i literatury klasycznej oraz przeprowadza wywiady z polskimi osobami autorskimi. Miłośniczka książek i musicali. ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Śmierć nas nie rozłączy

29.11.2024

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mięta* Na wstępie powiem, że chciałabym więcej takich książek. Już nie chodzi o sposób wydania, ale o tekst. Ta książka, zawiera w sobie dwa tomy powieści. Historia bardzo złożona, niebanalna i tak bardzo nietypowa, że jestem nią po prostu zachwycona. To też coś dla wielbicieli łączenia gatunków, bo jest ich t... Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

2.12.2024

„ Każdy z nich prowadzi tu własną grę, ale to morderca rozdaje karty...” "1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to intrygująca opowieść łącząca w sobie elementy romansu, tajemnicy i mrocznej historii rodzinnej, w której przeszłość nierozerwalnie splata się z teraźniejszością. Autorka zabiera czytelnika w podróż przez pokolenia, tworząc wielowymiaro... Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

Romans, morderstwa, dwie skłócone rodziny i motyw niczym z „Romea i Julii” 🕵🏻‍♀️🩷

7.10.2024

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" Aleksandry Maciejowskiej to misternie skonstruowana opowieść, łącząca w sobie elementy powieści obyczajowej, romansu i kryminału z wątkiem tajemniczego morderstwa w tle. Główne wydarzenia w powieści toczą się wokół dwóch rodzin zamieszkujących zamek, Sheftwicków i Beckettów, które od lat pozostają w konflikci... Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

1.3.1.4 śmierć nas nie rozłączy

4.10.2024

"To słodko-gorzkie uczucie, gdy coś ważnego nie jest do końca twoje, ale nadal możesz tego doświadczać. Chcesz się cieszyć, lecz może wcale nie ma ku temu powodów. Nie wiesz przecież, jak długo ten stan wystarczy temu, który traktuje cię jak swoją marionetkę. Nie wiesz, kiedy znudzi mu się wymyślony plan i znajdzie inny, w jego mniemaniu lepszy" ... Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@agnieszkamts
2024-12-17
10 /10
Przeczytane

"𝑳𝒆𝒑𝒊𝒆𝒋 𝒏𝒊𝒆 𝒘𝒊𝒆𝒓𝒛 𝒘𝒆 𝒘𝒔𝒛𝒚𝒔𝒕𝒌𝒐 𝒄𝒐 𝒎ó𝒘𝒊𝒎𝒚. 𝑲𝒂ż𝒅𝒚 𝒑𝒓𝒐𝒘𝒂𝒅𝒛𝒊 𝒕𝒐 𝒘ł𝒂𝒔𝒏ą 𝒈𝒓ę"

Klimat powieści bardzo mi się podobał a sposób, w jaki książka została napisana, sprawia, że tą ponad 700 stronicową cegiełkę czyta się szybko i lekko.
Świetnie wykreowani bohaterowie, bardzo różnorodni, wyraziści i autentyczni. Każdy z nich kłamie i coś ukrywa. Razem z nimi odkrywamy zakamarki zamku. Autorka zadbała o to, żeby było mrocznie i tajemniczo. Nie brakuje zwrotów akcji, napięcia i emocji. Historia Lucy i Kaia jest bardzo wciągająca. Niczym Romeo i Julia. Młodzi zakochani z dwóch pałających do siebie nienawiścią rodzin, muszę ukrywać swój związek przed resztą mieszkańców zamku, podzielonego przez te kłótnie na dwie części. Z każdym rozdziałem na jaw zaczynają wychodzić tajemnice skrywane przez lata. Śmierć pokojówek, porcelanowe lalki, a także tytułowe 1.3.1.4 wprowadza wątek kryminalny, który odgrywa tutaj ważną i kluczową rolę i towarzyszy nam już do końca. Bardzo spodobał mi się wiersz "Nie trzeba być komnatą " Emily Dickinson, który autorka wplotła w treść książki. Wyjątkowa forma wydania (dwie części w jednej książce), wielowątkowa fabuła i mocno rozbudowana intryga, to wszystko sprawiło, że moje spotkanie z debiutem Aleksandry Maciejowskiej uważam za bardzo udane.
Książka skierowana jest do młodzieży, myślę jednak, że znajdzie ona swoich zwolenników również wśród dorosłych. To fascynująca podróż pełna mądrych przemyśleń, wartości i nauki życiowej.

Książkę moż...

× 7 | link |
@ogrod.ksiazek
2024-12-07
6 /10
Przeczytane

Rozkwitająca miłość w której zanurza się Lucy i Kai nie ma łatwej drogi. Ich rodziny od lat są zwaśnione, a do tego, każde z nich ma jakieś swoje tajemnice.
Status tego związku staje się mniej ważny gdy w zamku dochodzi do zbrodni.

Kto zabija służące? Dlaczego każda z nich podróżowała z lalką?

Skoro to literatura młodzieżowa, to dokładnie tak do niej podchodzę. Książka ma trafić w ręce młodego amatora śledztw detektywistycznych. Zagadka nie jest skomplikowana, ale podana w przyjemny sposób i myślę, że młodzież z przyjemnością przystąpi do rozwiązania tajemnicy zbrodni.
Autorka ma lekkie pióro, przyjemnie konstruuje dialogi, podaje barwne opisy. Tym samym, czytanie może sprawić przyjemność młodemu odbiorcy, ale nie tylko.
Czytała kilka thrillerów młodzieżowych i bardzo mi się podobały, właśnie to skłoniło mnie do sięgnięcia po tę lekturę. Zabrakło mi tu lekkiego pazura, bo słowo poprawna, dobrze napisana, to trochę mało by wzbudzać zachwyt. Natomiast jest to debiut i mam nadzieję, że Autorka jeszcze nie raz nas zaskoczy.
Jedno natomiast jest pewne, nie nudziłam się przy niej 😀

× 3 | link |
@daria.ilovebooks26
2024-10-04
7 /10
Przeczytane

Książka wciąga od pierwszej strony. Dużo się tu dzieje. Miłość, morderstwo, lalka, nienawiść. Cały czas towarzyszy ciekawość i oczekiwanie co będzie dalej. Nie brakuje napięcia, emocji, jak i zwrotów akcji. Z jednej strony mamy walkę o miłość, a z drugiej strony śledztwo. Autorka zrobiła tu to co ja najbardziej lubię, a mianowicie manipuluje czytelnikiem. Jak już wydawało się, że wiemy kto jest mordercą, wszystko się zgadza to jednak nie. O nie, a osoba podejrzana kończy jako trup. Pojawia się coś nowego, nowy trop i znowu nic nie wiadomo. I tak w kółko, ciągle, nieustannie. Okazuje się, że śledztwo również nawiązuje do przyszłości. Poznajemy przyczyny nienawiści dwóch seniorów.

Podobało mi się to, że historia skupiła się nie tylko na Lucy i Kaiu mimo, że to właśnie książka jest głównie z ich perspektywy. Dowiadujemy się czegoś o każdym z bohaterów występujących w książce. Każdego jesteśmy w stanie poznać, jednych bardziej a innych mniej, ale poznajemy. Autorka każdemu poświęciła swój czas.

Zakończenie bardzo zaskakujące i dopracowane. Szczerze powiedziawszy to byłam bardzo ciekawa jak to się skończy. Czy mimo takiej objętości wszystko się ze sobą w logiczny sposób połączy i będzie miało sens. A tutaj? Zdecydowanie tak było. Uzasadnienie powodów dla swoich działań? Zaskakujące i chore. A wytłumaczenie znaczenia liczb? Genialne. I jak ogólnie nie lubię takiego nawiązania, to w tym przypadku bardzo mi się to spodobało.

Mimo, że książka ma ponad 7...

| link |
@zaczytana.archiwistka
2024-12-02
8 /10
@olilovesbooks2
2024-11-29
9 /10
Przeczytane 11.2024
@Justyna_K
2024-10-27
6 /10
Przeczytane Ebook/Legimi
@burgundowezycie
2024-10-07
7 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Jesteś samotnym dębem, nie tak pięknym i zachwycającym jak jakikolwiek kwiat, ale przynajmniej stoisz dumnie, gdy wszystko inne wymiera. Tylko stoisz samotnie.
Na wojnie nie ma dobrych i złych. Liderzy, którzy chcą zawładnąć jakąś ziemią lub wybić ludzi niepasujących do ich koncepcji świata, są z pewnością potworami, ale rzadko kiedy sami narażają swoje życie.
Jestem tu, gdzie powinienem być, i uczę się tego, czego muszę się uczyć, by pracować tam, gdzie mam pracować. To niezbyt buntownicze.
Nic tak nie zachęca do życia jak perspektywa śmierci. I nic tak nie działa na kobiety jak zaoferowanie ramienia, w które mogą się wypłakać.
Pieniądze są ważne, ale są niczym, jeśli ktoś oferuje miłość. Kochanie kogoś i bycie kochanym to najcenniejsza waluta, naprawdę tak sądzę.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl