Książki Antologie. Almanachy

“– Sta­rość z mą­dro­ścią cha­dza­ją w parze –”

“Począwszy od pewnego wieku – dla niektórych nadal bardzo młodego – nie ma już nowych ludzi, zwierząt, marzeń, twarzy, wydarzeń: wszystko działo się przedtem, wszystkich kiedyś już widziałam – w innych maskach, inaczej ubranych, należących do innych narodowości, o innym kolorze skóry, ale to ci sami, ciągle ci sami. Wszystko jest echem i powtórzeniem; nawet żal stanowi tylko nawrót czegoś dawno wyrzuconego z pamięci, co wyraża się niewiarygodnym bólem, przepłakanymi dniami, samotnością, świadomością zdrady.”

“To, że miesz­kam z in­ny­mi, nie zna­czy, że je­stem z nimi bli­sko. To, że z nimi roz­ma­wiam, nie zna­czy, że mówię to, co chciał­bym po­wie­dzieć. Ani że im ufam. Po pro­stu ży­je­my obok sie­bie. Cza­sa­mi przy nich czuję się jesz­cze go­rzej, niż gdy je­stem sam. Wtedy cho­dzę do lasu.”

“Dziad jednak dobrze wiedział, że czasem lepiej spotkać na swej drodze złośliwe demony niż okrutnych i fałszywych ludzi.”

“To, co pierwotne nie pozwoli się wykorzenić. Niekiedy drzemie, przysypia, ale zawsze wraca w takiej czy innej postaci. ”