“Prawdą trzeba żyć, ukierunkować na nią wszystkie swoje ambicje i plany. Jedynym dopuszczalnym stosunkiem do prawdy jest nieustanne dążenie. I to można nazwać mądrością. I to można nazwać mądrością. Mądrością nigdy nie posiadaną, zawsze zdobywaną; nigdy nie obcą, a zawsze jeszcze pełną obietnic.”

“Osoba jest odpowiedzialna za to, czym jest, a nie tylko za to, co robi. Zasadniczy problem nie polega na tym, jak wyposażać konkretne czyny w sens, lecz raczej na tym, jak przeżywać całość własnego bycia, jak kształtować całość własnej egzystencji, jako wzorzec sensu.”

“Świat przedstawia mi się na dwa sposoby. Jako rzecz, którą posiadam i jako tajemnica, przed którą staję. To, co posiadam, to błahostka, to, przed czym staję, jest wspaniałe. Uważam, by nie stracić tego, co posiadam; muszę nauczyć się nie przegapić tego, przed czym staję.”

“Szczęście nie jest synonimem zadowolenia z siebie, spokoju ducha czy samozadowolenia. Zadowolenie z siebie rodzi bezsens i rozpacz. Zadowolenie z siebie to opium dla głupców. Samospełnienie jest mitem, który szlachetny umysł musi uważać za haniebny. Wszystko, co twórcze w człowieku, bierze się z ziarna niezadowolenia, któremu nie ma końca.”

“Człowiek rozwiną poczucie mocy, poczucie piękna: wie jak używać sił tkwiących w materii, jak cieszyć się pięknem przyrody. Intelektualnie wie, że wszechświat nie jest tutaj ze względu na niego, nie jest po to, by cieszyć ludzkie ego. W praktyce jednak działa tak, jakby zamiarem wszechświata było zadowalanie jego potrzeb.”

“Poczucie sensu nie rodzi się w beztrosce i gnuśności. Przychodzi po ciężkich udrękach, rozczarowaniach błyskotkami tego świata, po doświadczeniach tonięcia i osiadania na mieliźnie. Jest to rdzeń z rdzenia. Na naszej pustyni nie sypie manna.”

“Najważniejszym problemem człowieka nie jest byt, lecz życie. Żyć oznacza być na rozstajach dróg. We wnętrzu jaźni jest wiele sił i energii. Jaki kierunek wybrać? Oto pytanie, z którym nieustannie się mierzymy.
Kim ja jestem? Czy tylko odpryskiem z bryły bytu? Czyż nie jestem zarówno dłutem, jak i marmurem? Bytem i przewidywaniem? Bytem i powołaniem do bytu? ”

“Czytanie jest odtrutką na zalewającą nas tandetę i kicz, które nas atakują ze wszystkich stron. Poza tym dzięki czytaniu czuję się wolny, bo wybieram sobie w ten sposób świat, w którym chcę przebywać, a nie w którym muszę.”

“Literatura nie musi być sztuką udzielania odpowiedzi. Ma być sztuką zadawania pytań.”

“Poza miłością nie ma nic, tylko śmierć. Miłość jest najwyższym stanem mądrości, na jaki stać człowieka. Ona z istoty swojej jest mądrością.”

“Literatura to sztuka słowa, a nie sztuka historii czy tematów. Język jest tworzywem literatury, kreatorem świata książek.”

“Literatura jest przecież nie tylko poszukiwaniem prawdy o świecie, jest także, a może przede wszystkim, poszukiwaniem prawdy o sobie samym, pragnieniem dotarcia do siebie poprzez pisanie o innych, a tym samym odnalezienie siebie wśród innych.”

“Problem nie przestaje istnieć, kiedy mówisz o nim głośno, ale nie ma nad tobą władzy w takim stopniu jak wtedy, gdy milczysz. To samo jest z sekretami. To jest związek przemocowy - przyznanie się do istnienia problemu, a potem wzięcie kogoś na świadka to początek drogi, która prowadzi do wyzwolenia.”

“Nauka bez sumienia jest jedynie ruiną duszy. /Rabelais/”

“Moje życie nie musi być łatwe ani doskonałe, żeby być cudowne. Sens nadaje mu sposób postrzegania go.
Nie rywalizuję z nikim innym.
Mam własną, unikatową drogę.”

“Już jest martwy ten, dla którego jutro to kolejne wczoraj.
Już jest martwy ten, kto rano wie, co przydarzy mu się po południu.
Już jest martwy ten, kto dąży jedynie do bezruchu i bezpieczeństwa.”

“Kiedy twoim życiem kierują inni, nie musisz używać wolnej woli: jako istota pozbawiona odpowiedzialności zawsze czujesz się dobrze.”

“Cierpienie rodzi się z poczucia, że można mieć lepsze życie, tymczasem jakaś niesprawiedliwa przeszkoda nam to uniemożliwia. W przeciwnym razie można naprawdę przyzwyczaić się do wszystkiego, nawet do tego, co najgorsze.”

“Być szczęśliwym to doceniać to, co się ma. Być nieszczęśliwym to chcieć tego, czego się nie ma.”

“Bycie ludzkim nie jest rzeczą, substancją; jest chwilą, która się wydarza; nie jest procesem, lecz serią czynów czy zdarzeń. Własne „ja”, którym jestem, do którego docieram, posiada możność łączenia bogactwa funkcji i zamiarów, po to, by realizować sens czy wartość tego, co przekracza moją własną egzystencję.”

“Zatrzymać się w biegu i zastanowić się nad najgłębszym sensem życia. Bo pytając o człowieka, pytamy przede wszystkim o siebie, o swoje własne życie. ”

“Otóż tajemnica bytu ludzkiego nie tkwi w tym, czym on jest, lecz w tym, czym jest w stanie być.”

“Życie jest walką o sens, który można przegrać albo wygrać, całkowicie lub częściowo.”

“Odrobina nauki to rzecz niebezpieczna, małe łyki zaćmiewają umysł, orzeźwienie wróci, gdy się nią upijesz. /Alexander Pope/
W obliczu zalewu informacji, wyzwaniem jest nie tyle walka z niewiedzą, ile z iluzją wiedzy. Łatwiej jest nauczyć kogoś, kto wie, że nic nie wie, niż tego, który myśli, że wie, choć nie wie. ”