Ukończył XI Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Reja w Warszawie, a w 1976 studia historyczne na UW[1]. Jako redaktor pracował w kilku wydawnictwach: Szkolnych i Pedagogicznych, MON, Iskrach i Polonii. Po wyrzuceniu go z „Iskier” przez dyr. Łukasza Szymańskiego przeniósł się w latach 1988–1992 do Niemiec (Brema). Początkowo interesował się dziejami najnowszymi, ale później zajął się Rzecząpospolitą szlachecką. Jest autorem kilkudziesięciu książek, m.in. biografii Stefana Batorego, Zygmunta Starego i Bony Sforzy, Zygmunta Augusta, Tajemnic historii Polski, biografii Stanisława Żółkiewskiego, pięciotomowej publikacji Miłość i strach. Dzieje uczuć kobiet i mężczyzn oraz obszernych monografii Alkoholowe dzieje Polski. Czasy Piastów i Rzeczypospolitej szlacheckiej (t.1) i Czasy rozbiorów (t. 2), Czasy Wielkiej Wojny i II Rzeczypospolitej (t. 3).
Żona – Mieczysława Marianna Bartosiński (zm. 1996), syn Robert.