Avatar @tsantsara

@tsantsara

Bibliotekarz
131 obserwujących. 334 obserwowanych.
Kanapowicz od 11 lat. Ostatnio tutaj 43 minuty temu.
Napisz wiadomość
Obserwuj
131 obserwujących.
334 obserwowanych.
Kanapowicz od 11 lat. Ostatnio tutaj 43 minuty temu.

Cytaty

Pojęcie miłości (wielkiej miłości, miłości jedynej) zrodziło się prawdopodobnie ze ścisłych granic czasu, jaki jest nam dany. (s.71)
Człowiek starzeje się, koniec się zbliża i szkoda tracić czas na wspominanie. Należy zrozumieć matematyczny paradoks tęsknoty: jest potężniejsza we wczesnej młodości, kiedy objętość minionego życia jest nikła. (s.46)
poza uczuciami seks jest pustynią, na której umiera się ze smutku (s.44)
martwi są nieśmiali (s. 42)
ci, którym własne życie wydaje się klęską, zaczynają polowanie na winnych {s. 40)
Przez dwadzieścia lat nieobecności Ulissesa mieszkańcy Itaki zachowali o nim dużo wspomnień, lecz nie odczuwali żadnej tęsknoty. A Ulisses tymczasem cierpiał na tęsknotę i niczego niemal nie pamiętał. (...) Im bardziej Ulisses tęsknił, tym bardziej zapominał. Albowiem tęsknota, zajęta tylko cierpieniem, nie wzmacnia działania pamięci, nie budzi wspomnień, wystarcza sama sobie, własnemu wzruszeniu. (s. 22)
Skandynawowie, Holendrzy, Anglicy mają ten szczęśliwy przywilej, że po 1945 nie doświadczyli żadnej ważnej daty, co pozwoliło im przeżyć pięćdziesiąt lat rozkosznie nijakich. (s. 9)
jestem przekonany, że relacje każdego małżeństwa zawsze są o wiele bardziej skomplikowane, niż to się wydaje na pierwszy rzut oka, i schematyczne określenia - szczęśliwy/nieszczęśliwy - po prostu tracą sens, kiedy dowiadujesz się więcej o życiu tych ludzi. (Saron, s.135)
Ludzie, którzy czekają, mają czas i ochotę zastanawiać się rzeczami ważniejszymi niż zwykłe, codzienne kłopoty. Właśnie dlatego czekanie jest tak nieznośne dla dla osób, które nie są skłonne do filozoficznych rozmyślań. (Saron, s.129)
Niekiedy wydaje mi się, że wiele z naszych gustów i upodobań to tylko autosugestia i przyzwyczajenie, bo z czasem można się przekonać do czegokolwiek. To trochę smutne, bo wychodzi na to, że wszystko sprowadza się do samodyscypliny i pragnienia niewyróżniania się z tłumu. Gdy to zrozumiałem, przestałem tak cenić wykwintność i oznaki dobrego smaku, skoro wszystko to jest tylko wynikiem pewnego wychowania, a nie rezultatem pracy nad sobą. Przecież przeważnie o smakach mówi się, albo je demonstruje, dla potwierdzenia jakiegoś statusu i wtedy znaczenie ma tylko to, czy twoje preferencje pokrywają się z upodobaniami innych, pewnego kręgu ludzi, do którego pragniesz należeć, a nie to, jakie właściwie są te smaki, dobre czy niedobre, zapożyczone czy własne. (Saron, s. 85)
Gdzieś na wysokości brzucha postawiła krzyżyk, przeciągnęła od niego linię i napisała nad nią "dusza".
- Dusza to główne pojęcie psychiki. (...) Dusza człowieka wierzy w Boga i to właśnie ona jest elementem związku między Bogiem a człowiekiem. Coś na kształt poczty, jeśli chcecie zwrócić się do Boga, musicie koniecznie wiedzieć, gdzie znajduje się dusza. (Pani Ludmiła, s. 57-8)
O tak, przypuszczam, że mądrzy ludzie wiedzą, jak kruchą w istocie rzeczą jest prawo, sprawiedliwość i cywilizacja, ale wolą o tym nie pamiętać, bo zakłóca im to spokój i psuje apetyt. (s. 236)
Korzystniej jest posiadać stały dochód niż urok osobisty. (s. 3)
Romantyczność jest przywilejem bogatych, a nie może być udziałem bezrobotnych. (s.2)
choroby dzielą się głównie na takie, wobec których medycyna jest bezradna, i takie, które same przechodzą (s.361)
Pewna wyższość papieży nad demokratycznymi władcami polega jednak na tym - co przyznaję niechętnie - że ich nie obchodzi, czy będą wybrani na następną kadencję. (s.229)
Nie da się ująć w słowa jednoczesności świata. (Nica, s. 561)
W emigracji, zarówno fizycznej, jak i duchowej, najtrudniejsze jest chyba to, że wszystko widać prześwietlone na wylot i niczego nie można upiększyć, że trzeba przyjąć siebie takim, jakim się jest. Nie liczy się ani to, kim byłeś, ani wyobrażenie o tym, kim kiedyś będziesz. (Kitty, s. 514)
Despoci ulegają iluzjom. (Antoni Czechow)
Zbyt wiele dobrego może prowadzić do zła. (...) pożądanie wraz z przyjemnością może doprowadzić do nieszczęścia. (s.79)
Bądź zawsze dumna ze swego kraju, nigdy nie zapomnij swej mowy, zagranica, obojętnie jaka, niech sobie będzie piękna, intrygująca i fascynująca, ale niech nigdy, nigdy, nigdy nie będzie lepsza od twojej ojczyzny. (Nica, s.21-22)
Ludzie szczęśliwi nie piszą pamiętników. Zbyt pochłonięci są życiem. (s.409)
Hiszpański natomiast jest tak melodyjny, że reklama pasty do zębów po hiszpańsku jest dla ucha przyjemniejsza niż najlepsze wersety z poezji angielskiej. (s.257)
To zły znak, gdy ludzie w jakimś kraju zaczynają identyfikować się z pewną grupą. Mam na myśli na przykład grupy rasowe. Lub wyznaniowe. Lub językowe. Jakiekolwiek, które nie są całą populacją zamieszkującą ów kraj. (s.278)
© 2007 - 2024 nakanapie.pl