Ten się śmieje, kto ma zęby recenzja

Cyt.: "Moja bohaterka straciła miłość, męża, pracę. Niewielki dorobek wyprzedała na bazarze. Ale Wera jest nie do zdarcia. Nie celebruje utraty. Nie chce być wdową ani ofiarą. Kocha, kogo chce, i żyje, jak chce, stąd jej siła. Spotykam ciągle takie kobiety - chciałam oddać im głos".

To słowa autorki z okładki książki "Ten się śmieje, kto ma zęby."

I taka jest właśnie Wera, fryzjerka męska, główna bohaterka powieści. Poznajemy ją w trudnym momencie jej życia. Umarł jej mąż - Dżokej, taki prawdziwy. Dżokeje, to nie są chłopy na schwał. Drobni, nie wysocy, muszą być szczupli, cały czas trzymać wagę.

Tak o nim mówi Wera, gdy pierwszy raz go spotkała cyt.: "Nie kawaler na schwał, ale jak się patrzy. Żaden tam szary budyń z teczką, co tego robactwa w bród na ulicach. Bardziej podpadał pod zagraczniaka niż krajowego. Chociaż na araba czystej krwi nie wyglądał.
Cały na biało, odstrojony jak na tańce balowe. Śliczny z gęby. Skórka świecąca, widać kremem po pysku jeździ. Po całości umoczony w perfumie. Czego się dziwić, od sportu walił koniem".

Wera, to nie jest delikatna i słodka kobieta. Ciężko pracowała całe życie, jako fryzjerka męska. Żyje po swojemu, zdanie innych ludzi jej nie obchodzi. Nie chciała mieć dzieci, do kościoła też nie chodziła. Ale spotkała w swoim życiu Dżokeja i żyła z nim w małżeństwie, choć nie zawsze szczęśliwym. Teraz musi mu znaleźć dobre buty do trumny, przecież nie pochowa go w onucach.

To nie jest książka łatwa w czytaniu, ponieważ Zyta Rudzka napisała ją specyficznym jezykiem, który nie każdemu przypadnie do do gustu. Ten język jest chropawy, literki nie tańczą lekko i zwiewnie, idą z trudem, po wyboistej drodze.

Cyt.: "Mówią; Człowiek umiera w samotności.
Pierdolą głupoty. I w cudzej śmierci człowiek sam."

To słowa Wery. Powiedziane, tak jak jest naprawdę. Jak umrze nam ktoś bliski, to czyż nie jesteśmy, mimo wszystko, sami w cierpieniu. Jedna osoba podniesie się po kilku miesiącach, a ktoś inny zostanie w żałobie kilka lat i będzie potrzebował pomocy psychologa lub psychiatry.

Ta książka zdobyła w tym roku już kilka nagród literackich - Poznańską Nagrodę Literacką, Nagrodę Literacką m. st. Warszawy, nominację do Literackiej Nagrody Europy Środowej - Angelus 2023.

To nie będzie książka ciekawa dla wszystkich. Każdy musi przekonać się sam, czy mu przypadnie do gustu, czy nie. Mądrzy i świadomi autorzy wiedzą, że ich książki, nie będą się podobać wszystkim. Ale warto po nią sięgnąć.

To opowieść z życia, tego prawdziwego, a nie cukierkowego z instagrama, czy facebooka. Wera jest silna, odważna, żyje tak, jak chce, kochała, kogo chciała, uprawiała seks z kim chciała (mężczyzna, kobieta).

Opowiada o swoim życiu, prostym i mocnym językiem, czasem powodującym dyskomfort u czytelnika.

Ale wiecie co?! Wera ma rację.

Życie jest takie kruche i nieprzewidywalne. Nie wiadomo, kiedy nas złamie jakaś poważna choroba lubi Pani Śmierć zaprosi nas do siebie.

Więc może warto żyć, tak, jak ona. Żyć tak, jak się chce !!!