Życie seksualne muzułmanina w Paryżu recenzja

"A kim jest pisarz, jeśli nie dozorcą, mamo? Karmi się życiem innych ludzi". [s.202]

"Zaznaczam, że interesowały mnie wyłącznie białe kobiety, oswojone z pigułką i prezerwatywą, wyzwolone obyczajowo i światopoglądowo, które świadomie, z radością i w dobrym samopoczuciu, bez skrupułów i wyrzutów sumienia wybierają życie bez małżeństwa". [s.39]

"To dopadło mnie nagle - powiedział - Byłem w biurze, ledwo słuchałem klienta…"[s.11]

"Kiedy tak tułałem się po merostwach, prefekturach policji, biurach mieszkań socjalnych, Kasach Zasiłków Rodzinnych, wstydząc się ojca, jego arabskiego nazwiska, śniadej cery, kręconych włosów, ubogiego słownictwa i sposobu, w jaki tłumił kroki i głos, wtedy wyparowała ze mnie cała duma". [s. 22]

"[…] w dzisiejszych czasach ładny tyłek, trzepotanie rzęs u wyjątkowy Korol oczy nie wystarczą, żeby życzenia się spełniły. Że lekarze nie żenią się już z pielęgniarkami, bankowcy z sekretarkami ani agentkami nieruchomości. Że chętnie bym ją przeleciał, nawet nie raz, ale chwilę potem odesłałbym ją do jej mieszkanka, prawdopodobnie na przedmieściach, gdzie dalej wiodłaby swoje marne życie, nudząc się przy amerykańskich serialach, zazdroszcząc przykładnym żonom, jedzą na kolację jabłko i płatki light, przepuszczając swoje biedne pensje w klubach fitness, instytutach urody i najtańszych butikach […]" [s.29].

"[…] znowu zacząłem się zastanawiać, kiedy i jak powiem jej o wyprowadzce. A przede wszystkim, jak ona to przyjmie.Może powinienem wyjechać? Upozorować jakiś wyjazd służbowy poza Paryż lub za granicę? Nie ustępować. Bo mogę stracić szansę na awans, czytaj: pracę. Wyprowadzić się do siebie. Następnie powiadomić ją przez telefon? Albo napisać list? Długi list, w którym postawię ją przed faktem dokonanym". [s.79]

"W myśl Prawa, moja przyszła żona musiała spełniać jedno z następujących kryteriów: być młodą, urodziwą, bądź zamożną. Wiara narzeczonej - odwrotnie niż w przypadku narzeczonego - ma mniejsze znaczenie, pod warunkiem, że jest wymieniona w Księdze.
Ale to ostatnie kryterium nie interesowało matki. Nie chciała nawet słyszeć o chrześcijance, żydówce, ani nawet o Tunezyjce czy Marokance, a już w żadnym wypadku nie o Senegalce. Jako Wierząca, teoretycznie nie miała nic przeciwko Czarnym […] - Ale Murzynka, wyrzezana, synu… - krzywiła się". [s. 84]