Reset recenzja

Policjantom łódzkiego pionu kryminalnego udało się poznać tożsamość brutalnego seryjnego mordercy, jednak mimo to jest on dla funkcjonariuszy nieuchwytny. Przez ponad 2 tygodnie śledztwo nie przyniosło żadnych rezultatów. Czy mordercę trzech kobiet spotka zasłużona kara?

„Reset” to ostatnia część łódzkiej trylogii spod pióra Krzysztofa Domaradzkiego. Sądziłam, że po lekturze finałowej części serii z Kawęckim towarzyszyć mi będzie smutek, natomiast spotkałam się z poczuciem ulgi. Okazuje się, że niezwykle męczące jest ciągłe czytanie o tym, jak bardzo człowiek może się upodlić i jak wiele razy może sięgnąć dna, by w końcu całkowicie na nie opaść. Poniekąd czytanie o losach gorszych od naszych osobistych może stać się pewnego rodzaju pociechą. W wypadku Kawęckiego raczej nie ma to zastosowania. Podczas lektury każdej z 3 części można zauważyć wystąpienie pewnego rodzaju paradoksu, polegającego na tym, że choć Kawęcki jest do bólu nieprzyjemny i odpychający to odczuwa się wobec niego współczucie i zrozumienie. Uważam, że decyzja podjęta przez autora dotycząca zakończenia opisywania losów Tomasza i Witolda na zaledwie trzech książkach była jak najbardziej słuszna.

„Reset” w niczym nie odstaje od poprzednich książek, autor trzyma poziom i po raz kolejny udowadnia, że nawet nieśpieszna, mozolna akcja może być ciekawa. Nie sposób opisać bohaterów i fabułę tej pozycji bez jakiegokolwiek spojleru i właśnie dlatego zmuszona jestem do bardzo ogólnikowego wyrażania się. Za nic w świecie nie chciałabym zabierać komukolwiek przyjemności z osobistego odkrywania tej historii.

Uważam, że trylogia Krzysztofa Domaradzkiego jest jedną z lepszych polskich kryminalnych serii, a zarazem jedną z najmniej rozreklamowanych. „Detoks”, „Trans” i „Reset” zdecydowanie zasługują na to, by było o nich głośno. Dlatego tych, którzy jeszcze nie mieli przyjemności zapoznać się z wspomnianymi wyżej pozycjami – BARDZO zachęcam do nadrobienia zaległości i sięgnięcia po łódzką trylogię, najlepiej z zachowaniem kolejności.