Zrabowane nadzieje recenzja

“Magda nosiła w sobie nieodparte wrażenie, że nastał czas jej próby… Czuła się silna i zmotywowana do działania”.

Magda Antoszewska ma trzydzieści lat, mieszka na wsi, jednak jej myśli zawsze uciekały w kierunku miasta, zawsze miała nadzieję, że uda jej się coś osiągnąć w życiu. Wybuch wojny zmienia w życiu jej rodziny wszystko. Kobieta nie zważając na grożące niebezpieczeństwo i prośby matki udaje się do Kielc, które przejął okupant. Zaczyna działać w konspiracji, w tym czasie z rodzinnej wioski, wraz z innymi dziećmi zostaje uprowadzona jej siostra Adela. Magda podejmuje decyzję, że zrobi wszystko by odnaleźć siostrę i sprowadzi ją do domu.

Zajmująca, emocjonująca lektura o piekle, jakie człowiek zgotował drugiemu człowiekowi. Wielowątkowa akcja powieści toczy się niespiesznie i intryguje. Fabuła dokładnie przemyślana, dopracowana w każdym szczególe. Wyraźnie czuć wiedzę historyczną autorki. Styl Pani Niny jest płynny, naturalny, lekki, pomimo poruszanych tematów, przyjemność z czytania ogromna. Atutem powieści są bohaterowie, skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele różnych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałam ich kręte życiowe ścieżki. Magdę polubiłam od razu to silna, uparta, wytrwała kobieta, z determinacją zmierza do celu.

Krzywda wyrządzona dzieciom, które zostały poddane germanizacji, jest niewyobrażalna. Odebrane siłą z matczynych rąk, umieszczane w obozach. Były bite, głodzone, łamane psychicznie i fizycznie. Walka o przetrwanie w skrajnie strasznych warunkach. Konspiracja, narażanie życia, determinacja. Ogromna siła rodzinnych więzi, siostrzana miłość, gotowość na poświęcenie dla dobra bliskich. Niepewność jutra, wszechobecny strach, troska o bliskich, żal, ból. Dokonane trudne wybory i ich konsekwencje.

Nietuzinkowa, niespokojna, bolesna opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nie da się przejść obok niej obojętnie. Potrzebna i mądra, brutalna prawda nie może zostać zapomniana. Bardzo polecam, czytajcie!