Znalezione nie kradzione recenzja

Znalezione nie kradzione

Autor: @Jezynka ·1 minuta
2024-02-01
Skomentuj
13 Polubień
Wielokrotnie czytałam opinie, że Stephen King nie potrafi pisać kryminałów i powinien rozwijać swoja twórczość w kierunku, którego jest już żywym symbolem. To, że pisarz jest mistrzem jeśli chodzi o horrory nikt nie kwestionuje. Ja natomiast niezwykle cenię sobie, iż jest jest w stanie wyjść poza strefę komfortu i mimo słusznego wieku i dziesiątek książek na koncie nadal rozwija swój warsztat.
Ja zaczytuję się w literaturze sensacyjnej, którą tworzy z ogromna przyjemnością, a cykl z Billem Hodgesem wyjątkowo przypadł mi do gustu.
Po świetnym "Panu Mercedesie", zasiadłam do lektury "Znalezione nie kradzione". Polecam czytanie tej serii chronologicznie, bo niby sama zagadka kryminalna jest niezwiązana z poprzednią częścią jednak wątki obyczajowe już tak. To istotne, bo sama postać głównego bohatera jest na tyle intrygująca, że nie ma co zabierać sobie przyjemności poznania jego wcześniejszych losów w formie krótkich wzmianek i nawiązań do poprzedniej książki.

Sprawa, którą tym razem zajmuje się emerytowany detektyw wraz ze swoja nietuzinkową asystentką Holly Gibney sięga daleko w przeszłość, kiedy to w napadzie rabunkowym zginął poczytny pisarz amerykański. Oprócz pieniędzy z jego sejfu zniknęły nigdy nie publikowane rękopisy jego dzieł, o których istnieniu wiedziała tylko gosposia. Padły one łupem jego psychofana i to one były prawdziwym motywem napaści. Mordercy nie przyszło się jednak nimi cieszyć, gdyż trafił do więzienia w związku z innym przestępstwem, które popełnił.
Wszystkie te lata, które spędził za kratkami były czasem niecierpliwego oczekiwania, aby móc w końcu zapoznać się z dalszymi losami swojego ulubionego bohatera literackiego. Jednak po wyjściu z więzienia Moris Bellamy odkrywa, że schowane w wydawałoby się bezpiecznej kryjówce rękopisy i pieniądze zniknęły. Jego obsesją staje się wytropienie osoby, która ukradła jego fanty i cena jaką ewentualnie przyjdzie mu za to zapłacić nie ma znaczenia.
Jedyną osobą, która może powstrzymaćjest Bill Hodges: bezkompromisowy, inteligentny i wierzący w sprawiedliwość były stróż prawa.

Książka ta pochłonęła mnie pochłonęła mnie bez reszty. Z wypiekami na policzkach śledziła akcję, trzymając kciuki za szczęśliwy finał. "Znalezione nie kradzione" to najwyższej klasy kryminał ze świetnie skonstruowaną zagadką, wyrazistymi bohaterami i satysfakcjonującym zakończeniem. Śmiem twierdzić, że to jedna z lepszych powieści jakie ostatnio czytałam. Stephen King naprawdę umie w kryminały. Sprawdźcie sami.

Moja ocena:

× 13 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Znalezione nie kradzione
7 wydań
Znalezione nie kradzione
Stephen King
7.7/10
Cykl: Bill Hodges, tom 2

„Pobudka, geniuszu” – tymi niepokojącymi słowami zaczyna się opowieść o psychopatycznym czytelniku, którego literatura popycha do zbrodni. Geniuszem jest John Rothstein, autor porównywany z J.D. Sal...

Komentarze
Znalezione nie kradzione
7 wydań
Znalezione nie kradzione
Stephen King
7.7/10
Cykl: Bill Hodges, tom 2
„Pobudka, geniuszu” – tymi niepokojącymi słowami zaczyna się opowieść o psychopatycznym czytelniku, którego literatura popycha do zbrodni. Geniuszem jest John Rothstein, autor porównywany z J.D. Sal...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Znalezione nie kradzione" to dla mnie powieść dość niezwykła z kilku powodów. Zaczynając od tego, że była to pierwsza powieść kryminalna jaką przeczytałam, a kończąc na tym, że... No właśnie. Chocia...

ZA
@viktoriash221b

Jest to drugi tom z cyklu powieści o detektywie Billu Hodgesie i jego dwójce pomocników. Książka jest podzielona na 3 części, czyli tak samo, jak to było w przypadku pierwszej książki tej trylogii. T...

@zaglebiam_sie @zaglebiam_sie

Pozostałe recenzje @Jezynka

Obserwatorium
Obserwatiorum

Nie jestem specjalną miłośniczką gór. Moim największym osiągnięciem jest doczłapanie się Śnieżkę ze szkolną wycieczką, co utwierdziło mnie w przekonaniu iż nie jest to r...

Recenzja książki Obserwatorium
Krew z krwi
Krew z krwi

Kiedy byłam w ciąży to się bałam: porodu, tego jak dziecko wywróci mój poukładany świat do góry nogami, jak wpłynie na relacje drugą połową. Gdy urodziłam syna strach ni...

Recenzja książki Krew z krwi

Nowe recenzje

Nie ma kto pisać do pułkownika
Życie na zgliszczach rewolucji
@DZIKA_BESTIA:

Krótkie i bez ceregieli. Wprost do celu. Portret pułkownika i jego żony po klęsce rewolucji. Portret nędzarzy, choć dum...

Recenzja książki Nie ma kto pisać do pułkownika
Dziennik pokojówki
Jak daleko się posuniesz, aby chronić sekret, k...
@pannajagiel...:

Opis: Czy myślisz, że znasz tę idealną rodzinę z najbogatszego domu przy twojej ulicy? Nie próbuj im zazdrościć, bo za...

Recenzja książki Dziennik pokojówki
Zygmunt III Waza
Pisząc biografię w sytuacji, gdy nie ma się umi...
@Bartlox:

Ta książka ma bardzo źle zrobiony rytm. I nie mam tu na myśli faktu, że np. Zygmunta poznajemy już jako dorosłego fac...

Recenzja książki Zygmunt III Waza
© 2007 - 2024 nakanapie.pl