Poza zasięgiem recenzja

Amy, po kilku latach od wyprowadzki do Nowego Jorku, wraca w rodzinne strony, żeby spędzić tam wakacje. Przede wszystkim po to, aby pobyć z kobietą, która sprawiła, że jej życie wygląda właśnie tak, która wzięła ją pod swoje skrzydła, kiedy została odrzucona i wychowała.
Nie wraca jednak sama, a ze swoim sześcioletnim synem.
Na miejscu będzie musiała spotkać się również, że swoim najlepszym przyjacielem z dzieciństwa i nastoletnich lat. Carter Logan, siedem lat wcześniej złamał jej serce. W momencie, kiedy przyjaźń mogła stać się czymś więcej. Przez te kilka lat nie mieli żadnego kontaktu?
Jak zakończy się to spotkanie? Uczucia wezmą górę nad rozumem? Sekrety, które wyjdą na jaw, mogą wszystko zepsuć albo naprawić.

Zacznę dość powierzchownie - przepiękne, dopracowane wydanie, od którego ciężko oderwać oko.

No dobrze, ale to była niesamowita przygoda. Już od pierwszych stron poczułam więź z bohaterami, a nie zawsze tak bywa. Sam prolog wywołał we mnie poczucie, że nie będzie łatwo i kolorowo. Pierwsze rozdziały wydawały się lekkie, ale mniej więcej od połowy zaczęłam coraz częściej płakać. Moja masochistyczna strona była bardzo ukontentowana. Zarówno postaciom, jak i właśnie mi, dane było przejechać się rollercoasterem emocji i tak intensywnie wszystko odczuwać.

To drugie spotkanie z twórczością Dagmary, ale tym razem w zupełnie innej odsłonie tematycznej, gatunkowej. No i przyznaję, że osobiście bardziej polubiłam się właśnie z tą wersją. Delikatniejsza ale i trafiająca głębiej do serca strona jej pióra zostanie w mojej głowie na bardzo długo.

Autorka stworzyła bohaterów, dla których dobro drugiej osoby jest najważniejsze, a fundamentem, na którym chcą oni budować swoje życie, jest rodzina. Piękna wartość, której nie dane było im obojgu doświadczyć w stu procentach.

Historia przepełniona jest trudnymi wyborami, które dane było podjąć bohaterom. Wspomniana przeze mnie wyżej walka serca z rozumem, tego czego chcemy z tym, co musimy mieć, a w zasadzie poświęcić.

Autorka do ostatnich stron trzymała mnie w napięciu, w pełnym oczekiwaniu na happy end. O tym, czy nadszedł, musicie przekonać się sami.

Przepiękna historia, która opowiada o tym, że wszelkie rozdroża, mogą nas doprowadzić w odpowiednie miejsce. Czasami po prostu, droga musi być dłuższa, bardziej wyboista, jednak każda decyzja, która przynosi niechciane konsekwencje, może również sprawić, że los w końcu się do nas uśmiechnie. Tylko czy zawsze to będzie uśmiech, którego oczekujemy?