Zmierzch recenzja

Korzystając z kwarantanny postanowiłam powrócić do świata Zmierzchu i zobaczyć, jak tym razem będzie mi się to czytało. Już po kilku kartkach okazało się, że wciąż mam słabość do tej historii. I to słabość, na którą książki zasłużyły.
Pierwsza część serii wypada blado w porównaniu do pozostałych. Początki relacji Belli i Edwarda są napisane dobrze, ale w części tej potencjał bohaterów nie został wykorzystany. Człowiek jednak podczas czytania bawi się na tyle dobrze, że sięga po drugi tom, a wtedy już może stracić serce na rzecz błyszczących wampirów i gorących (w znaczeniu dosłownym) wilkołaków. I nie sądzę, by ktoś tego mógł pożałować.
Stephanie potrafi pisać, oj potrafi. Zgrabnie kreuje rzeczywistość i daje bohaterom duszę (wraz z historią), a to wszystko podaje nam swoim ładnym stylem, który wciąga, wciąga, oj wciąga.
Jeśli ktoś lubi supernaturale romanse, to są to książki dla niego. Uczciwie jednak muszę ostrzec przed momentami, gdy relacja Edwarda i Belli zdaje się być ZBYT intensywna. Wszystko jednak jest wyjaśnione, gdy potrafi się czytać między wierszami. Poza pięknym ciałem wampiry mają jeszcze jedną metodę kuszenia ludzi — swój zapach. Jeśli pierwsza broń zawiedzie, to zawsze pozostaje druga i to ona skutecznie mąci czasami Belli w głowie. Choć dziewczyna dzielnie stara się zawsze postawić na swoim i próby te przyczyniły się do mojej sympatii względem bohaterki. Jeśli zaś chodzi o uczucia Edwarda — wampiry wszystko przeżywają intensywnie, a gdy już raz się zakochają, to prawdopodobne uczucie to nigdy nie umiera. Dlczego o tym wspominam? Bo czuję wręcz madczyną chęć chronienia Zmierzchu przed ludźmi, którzy sparzyli się filmem bądź samą wrzawą nim wywołaną. Należy po prostu przeczytać i samemu ocenić. Ja polecam. Na ile polecenie to jest obiektywne — nie mam pojęcia. Z całą pewnością jednak bawiłam się rewelacyjnie i moja stara miłość została odnowiona. Tak, wciąż kocham Zmierzch. Jestem fanką romantycznych młodzieżówek, cóż poradzić.
🍃
"- Boi się igły - mruknął Edward pod nosem, kręcąc głową. - Sadystyczny wampir, który chce ją zamęczyć na śmierć, prosi o spotkanie - nie ma sprawy, już leci, już jej nie ma. Ale gdy podłączyć ją do kroplówki..."