Zły recenzja

"Zły" Piotra Kościelnego to książka, która porusza mroczne zakamarki ludzkiej natury, pokazując brutalność i bezwzględność zła w jego najczystszej postaci. Historia Henryka Kolasy, osadzona w realiach 1978 roku w Świniarach, małej dzielnicy Wrocławia, nie jest klasyczną opowieścią kryminalną, ale bardziej przerażającym studium upadku człowieka i niekontrolowanej destrukcji, która rodzi się z jednego, pozornie przypadkowego impulsu.

Od pierwszych stron książka wciąga swoją niepokojącą atmosferą. Autor z precyzją oddaje zarówno surowość tamtych czasów, jak i psychologiczną głębię postaci. Henryk to antybohater, którego trudno zrozumieć, a jeszcze trudniej usprawiedliwić. Jego działanie nie wynika z przemyślanej kalkulacji, ale z pierwotnego, niemal zwierzęcego instynktu, który pcha go do przemocy. Brutalna scena napaści, którą autor opisuje bez owijania w bawełnę, to początek jego drogi ku autodestrukcji. Czytelnik obserwuje nie tylko fizyczną zbrodnię, ale także wewnętrzny upadek Henryka, który popełniając tę straszną zbrodnię, budzi w sobie coś, czego dotąd nie znał – głębokie poczucie winy i jednocześnie fascynację złem.

Kościelny nie boi się pokazać rzeczywistości taką, jaka jest – brudną, pełną przemocy i niewyjaśnionych zbrodni. Świniary stają się symboliczną przestrzenią, gdzie zło rozwija się w ukryciu, niezauważone przez społeczeństwo, które stara się odwrócić wzrok od tego, co niewygodne. W książce napięcie narasta stopniowo, a postacie drugoplanowe, takie jak teściowa Henryka, dodają historii realizmu, pokazując, że nawet najzwyklejsi ludzie mogą stać się świadkami wydarzeń, które na zawsze zmieniają ich życie.

"Zły" to nie tylko mroczna opowieść o zbrodni, ale także refleksja nad ludzką naturą. Autor zmusza czytelnika do zastanowienia się nad tym, co kieruje człowiekiem w chwilach, kiedy jego człowieczeństwo zostaje poddane próbie. Czy zło rodzi się nagle, czy może dojrzewa w nas przez lata, czekając na odpowiedni moment, by się ujawnić?

Podsumowując, książka Kościelnego to surowa, bezkompromisowa i wstrząsająca lektura. To historia, która zostawia trwały ślad i zmusza do zastanowienia się nad tym, jak krucha jest granica między codziennym życiem a upadkiem w otchłań zła. Kościelny nie moralizuje, nie daje prostych odpowiedzi – stawia czytelnika w obliczu trudnych pytań i każe mu samodzielnie mierzyć się z mroczną stroną ludzkiej natury.