Złamane serca recenzja

Piąty tom serii o braciach Falcone to kolejny dobry tom. Jednak autorka ma to do siebie, że ma w serii gorsze i lepsze tomy. Tom I był niejako łącznikiem serii złączeni i serii o Camorze. Obie serię łączą się ze sobą, a i w tym tomie mamy nawiązanie do bohaterów tamtej serii. Tom 2 i tom 3 by świetne tom 4 poświęcony był niejako ogólnikowo braciom Falcone z punktu widzenia Kiary. Tu mamy historie kolejnego z braci tym rem na świecznik poleciał Savio.

Gemma to młoda dziewczyna, która wychowuje się w konserwatywnej , tradycjonalnej rodzinie włoskiej. Zasady, w jakich została wychowana są dość staroświeckie. Jednak dziewczyna się ich twardo trzyma. Jako mała dziewczynka, potem nastolatka dostaje szanse na naukę samoobrony z Savio. To w jej rodzinnie jest dość dużym luźne. Młoda dziewczyna zwana Kitty zakochuje się w młodym ówcześnie chłopaku i mimo lat jej uczucie nie zmienia się. Tylko niestety nie jest odwzajemnione. Jako 16-latka zostaje obiecana pewnemu młodzieńcowi.

Savio to młody chłopak. W poprzednich częściach poznajemy go jako młodego nastolatka, który dojrzewa do dorosłości. Tu mamy także jego młodzieńcze lata. Prolog zaczyna się od scenki gdy ma 14 lat potem staje się dorosły i ma łatkę męskiej dziwki. Czy Savio faktycznie nie przepuści okazji do przespania się z kobietą? A może to jego sposób na poradzenie sobie z traumą? Wszystko się zmienia z momentem, gdy Gemma zostaje obiecana jego przyjacielowi. Savio nie może na to pozwolić. Czym kieruje się chłopak? Czemu musi mieć Gemmę dla siebie, skoro nie zwracał na nią uwagi?

Historia dobrze napisana, są wątki łączące się z poprzednimi częściami. Losy Savio i Gemmy przeplatają się z informacjami z dalszą historia pozostały braci Falcone. Co wyróżnia tą historię? Ano Gemma, która nie jest słodką młodą dziewczyną. Owszem robi maślane oczy i próbuje zdobyć Savio ale pomimo młodego wieku trzyma się zasad do końca. Jest twarda, potrafi się obronić, a jednocześnie jest skromna i zdystansowana. Z czasem odnajduje się i staje się dojrzalsza. Zabrakło mi jednak tego pazura z tomu 2 i 3. Jest mniej mafii a więcej skupienia na relacjach między dwójka bohaterów. Bracia Falcone także stracili ze swojej ostrości stali się takimi zwykłymi mężami czy ojcami. Mam nadziejże kolejny tom dotyczący Adamo będzie dużo lepszy. Jednak na niego przyjdzie nam trochę poczekać, bo kolejny będzie znów tomem , który przeniesie nas do rodziny w Chicago...