Złe małpy recenzja

Książka długo czekała na swoją kolej i okazała się być miłą niespodzianką. Elementów science-fiction jest w niej niewiele i mają głównie charakter techniczny, chociaż istotny dla przebiegu wydarzeń. W zasadzie można by tę powieść uznać za technothriller, gdyby nie dodatkowa warstwa znaczeniowa, którą początkowo uznałem za dramatyczno-obyczajową. Główna bohaterka, Jane, zostaje poddana przesłuchaniom w bliżej nieokreślonej instytucji medycznej, po tym jak oświadczyła policji (została zatrzymana za zabójstwo), że jest członkinią tajemniczej organizacji zajmującej się zwalczaniem zła różnymi metodami, włącznie z fizycznym eliminowaniem ludzi, uznanych za niebezpiecznych, seryjnych morderców, itd. itp. Zabójstwa zawsze wyglądają jak zgony z przyczyn naturalnych, gdyż specjalna broń organizacji wywołuje na odległość zawały i wylewy. Jane opowiada ona historię w ramach przesłuchań z udziałem lekarzy i w dłuższych rozdziałach retrospektywnych, opowiedzianych z jej punktu widzenia. Fabuła koncentruje się na jej działalności jako zabójczyni oraz na historii jej rodziny, która początkowo wydaje się wątkiem pobocznym, ułatwiającym zrozumienie motywacji głównej bohaterki. Z czasem okazuje się jednak, że przeszłość Jane, konflikty z matką i bratem odgrywają w powieści znacznie większą rolę, niż początkowo można było przypuszczać i zgoła odmienną niż założyłem na początku. Oba główne wątki łączą się w jedną całość pod koniec książki i muszę przyznać, że jest to połączenie intrygujące. Autor z dużą zręcznością buduje warstwę sensacyjną, w której kolejne zmyłki i wolty niewątpliwie zaskoczą czytelniczki i czytelników, nawet jeśli w trakcie lektury narosły u nich podejrzenia, że Jane nie jest rzetelną narratorką i okłamuje nie tylko powieściowych lekarzy. Spodziewałem się niektórych z tych końcowych niespodzianek,, ale okazało się, że jest ich dużo więcej niż przypuszczałem a konstrukcja całej powieści przypomina matrioszkę, z której zdejmujemy kolejne warstwy złudnej fabuły. Warto się z nią zapoznać i cieszę się, ze dość przypadkowy wybór tej powieści ze sterty moich zaległości czytelniczych okazał się aż tak udany.

Książka wydana była w twardych okładkach, z paskudnym bohomazem na okładce, ale za to na białym, kredowym papierze dobrej jakości, który w ogóle nie pożółkł. Dalej można ją tu i ówdzie kupić za kilka złotych.