Zjawisko przemocy w rodzinie. Studium prawno-kryminologiczne recenzja

Zagadnienia dotyczące uwarunkowań prawno-kryminologicznych zachowań przemocowych w mikrosiedlisku społecznym, jakim jest rodzina, były podejmowane w licznych pracach naukowych z zakresu nauk społecznych, lecz żadne z tych opracowań nie ujęło kompleksowo tych obszarów eksplozji badawczej, jak to uczynił Autor niniejszego dzieła. Problematyka stanowiąca przedmiot niniejszej indagacji naukowej dotyka kwestii o olbrzymim znaczeniu dla życia indywidualnego, supraindywidualnego i transkulturowego. Ujęcie tematu przemocy wewnątrzrodzinnej na gruncie wiedzy prawno-kryminologicznej pozwoliło Autorowi zdiagnozować zjawisko i ustalić determinanty endo- i egzogenne wpływające na jego dynamikę i rozmiary.
Praca autorstwa dr. Arkadiusza Gliszczyńskiego dostarczyła przekonującej wiedzy, że aktualny model prewencji kryminalnej ograniczania zjawiska przemocy wewnątrzrodzinnej nie spełnia założeń rozwiązań systemowych i pomija istotowe wyznaczniki definiujące jego trafność, trwałość, skuteczność, efektywność, innowacyjność, kosztochłonność i funkcjonalność. Istniejący porządek normatywno-instytucjonalny w przedmiocie zapobiegania degeneratywnym zachowaniom wobec członków wspólnoty familijnej przybiera postać atrybucji zewnętrznej opartej na rozwiązaniach nakazowo-zakazowych. Tym samym prawo pozytywne, wyznaczające strategię przeciwdziałania wszelkim formom przemocy w rodzinie, w zadowalającym stopniu spełnia wyłącznie kontrolę ochronną, w sposób symplistyczny i symplicystyczny zaś − funkcję edukacyjną, terapeutyczną i wychowawczą.