Wyborny trup recenzja

Książka opisująca przyszłość naszej planety, w której wszystkie zwierzęta dające ludziom mięso zapadają na groźnego wirusa i muszą zostać zabite, po pewnym czasie ludzie nie mogą wytrzymać przymusowego wegetarianizmu więc, nie mając wyjścia, zaczynają jeść innych ludzi, kanibalizm zostaje oficjalnie dozwolony, zinstytucjonalizowany i powszechnie praktykowany.

Jeśli zadaniem literatury jest wzbudzanie silnych emocji, to książka Bazterricy świetnie się sprawdza: czytałem z niedowierzaniem i niesmakiem, wręcz z obrzydzeniem. Na przykład o właścicielu rzeźni, którego główną troską jest, aby w czasie uboju nie uszkodzić ludzkiej skóry, albo o polowaniach na ludzi. Z drugiej strony przypominam sobie całkiem niedawne czasy, w których z ludzkiej skóry robiono abażury, a z ludzkiego tłuszczu wytwarzano mydło; czasy gdy jedni ludzie byli jak dzikie zwierzęta a inni z upodobaniem na nich polowali, więc myślę, że książka pani Bazterrica jest nie tak nierealna jak się wydaje...

Inny bulwersujący fragment opowiada szczegółowo o hodowli ludzi na rzeź. Ale potem przypomniałem sobie, że w książce Harariego 'Sapiens' czytałem podobne rzeczy o przemysłowej hodowli cielaków. No cóż, przemysłowa hodowla zwierząt przeznaczonych na nasze stoły to gułag i Auschwitz w jednym, a przecież one mają rozwinięte systemy nerwowe, czują i cierpią. W tym sensie książka Bazterricy może nami wstrząsnąć: godzimy się na okropności robione naszym braciom mniejszym, a z odrazą czytamy o okropnościach czynionych ludziom.

Niestety, pani Bazterrica nie idzie w tym kierunku, raczej w kierunku epatowania nas okropnościami zinstytucjonalizowanego kanibalizmu, dostajemy różne straszne historie przedstawione z perwersyjną dokładnością, nie mam ochoty o nich pisać, kto chce, niech czyta. Niesmaczne jest to babranie się w okropnościach, bardziej interesowałoby mnie, jak nowa dieta wpłynęła na organizację społeczeństwa, moralność, religię, instytucje, to przecież byłaby prawdziwa rewolucja, a raczej cofnięcie się w rozwoju ludzkości nawet nie do czasów niewolniczych, ale do tych sprzed niewolnictwa. Pisze o tym Bazterrica ale mało, za mało. Dostajemy za to łzawą romansową historię, zakończenie też jest słabe

Może i autorka miała ciekawy w miarę pomysł, ale wykonanie jest słabe, słabiuśkie, doczytałem z dużym trudem i niesmakiem do końca.