Zbuntowany król recenzja

Pierwszy tom serii przypadł mi do gustu, głównie z powodu rzadko poruszanych tematów w literaturze komercyjnej. Autorka solidnie przygotowała wątek ekologii i problemów rdzennych Amerykanów, a między nimi wplotła politykę. Miałam nadzieję, że ta część urzeknie mnie również kontynuacją relacji Lennix i Maxima.
"Twórczyni królów" zakończyła się z przytupem. Apaczka Yavapai, Lennix Hunter wraz z przyjacielem Wallace'em bierze udział w wyprawie na Kostarykę. Na miejscu jednak zostają porwani, a ich życiu grozi niebezpieczeństwo.

Pierwszy tom nie zachwycił mnie wątkiem romansu, głównie z powodu słownictwa, jakim czasami posługiwali się bohaterowie w rozmowach ze sobą, ale wciągnął budową tła i kreacją bohaterów. Rdzenna Amerykanka, kolorowa kobieta, Lennix reprezentuje firmę doradztwa politycznego, kieruje kandydatami tak, by wygrywali w wyborach. Przy pomocy afroamerykańskiej wspólniczki dyktuje warunki w brutalnym świecie polityki. Tym razem pomaga kandydatowi na prezydenta, Owenowi Cade'owi. Jego reprezentantem jest brat Maxim. To pewny siebie doktor klimatologii, filantrop, kapitalista, obrońca przyrody. Przywileje i bogactwo dają mu przewagę, którą wykorzystuje do pomagania ludziom z mar­gi­na­li­zo­wa­nych grup.
Kreacja postaci Maxima kompletnie się autorce posypała. Osoba, dla której ropa i polityka to najbardziej znienawidzone rzeczy angażuje się całym sercem w wybory prezydenckie. Osoba ze sztywnym kręgosłupem moralnym, żelaznymi zasadami stosuje podwójne standardy. W tym tomie Maxim i Lennix to hipokryci, którzy przedkładali własne dobro, tłumaczyli zbrodnie wyższymi celami.

Autorka starała się ukazać skutki socjoekonomiczne, środowiskowe podejmowanych decyzji jednak, w moim odczuciu, zbyt mocno skupiła się na działalności proekologicznej. Również rytuały indiańskie były za częste i zbyt wnikliwie opisywane.

Oba tomy były opisane dobrym stylem, ale fabuła była monotonna, bez jakichkolwiek zrywów tempa.

Historia Maxima i Len­nix została w tym tomie wyjaśniona. Nierozwiązane wątki nie są dla mnie na tyle interesujące, by sięgnąć po trzecią część.