Cień gejszy recenzja

Japonia to dla wielu ludzi przede wszystkim Kraj Kwitnącej Wiśni, którego mieszkańcy mówią w języku o piekielnie trudnym alfabecie i nieustannie zajadają się sushi. Interesowałam się kulturą tego państwa przez długi czas, więc mam z nim więcej skojarzeń. Teraz Japonia kojarzy mi się także ze zbrodnią. A to za sprawą pani Anny Klejzerowicz i jej świetnego kryminału, jakim jest „Cień gejszy”.

Akcja rozpoczyna się w Japonii na początku XX wieku. Nieznany sprawca wchodzi do domu pięknej gejszy, po czym brutalnie zabija trzy przebywające tam osoby. Zaraz po tym wydarzeniu przeskakujemy do współczesnych czasów. Gdański dziennikarz - Emil Żądło - dowiaduje się, iż ktoś podszywa się za niego na forum internetowym. Pozostawione tam komentarze dotyczą japońskich drzeworytów. Żądło jest zaniepokojony, a zarazem zaciekawiony. Z pomocą znajomego policjanta szuka osoby, która się za niego podaje. Wkrótce w Trójmieście dochodzi do kilku zbrodni. Wydaje się oczywiste, że zamordowane osoby są zamieszane w sprawę drzeworytów. Pytanie tylko - w jaki sposób. Rozpoczyna się śledztwo.

Trzeba przyznać - pomysł jest naprawdę oryginalny. Nie spotkałam się chyba jeszcze z książką o takiej tematyce. Autorka genialnie połączyła zbrodnię sprzed lat z wydarzeniami mającymi miejsce współcześnie. Zdawałoby się, że to nie ma sensu. Po co zabijać z powodu tego, co wydarzyło się sto lat temu? Mnie samej ciężko było znaleźć jakieś sensowne wytłumaczenie i w końcu doszłam do wniosku, że takowego po prostu nie ma. Pani Klejzerowicz pozytywnie mnie zaskoczyła - jej wyjaśnienie miało bowiem ręce i nogi.

Niewątpliwie największym plusem książki są ciekawe postacie. Emil Żądło różni się od głównych bohaterów innych powieści kryminalnych. Nie ciągnie go tak bardzo do pakowania się w tarapaty i prowadzenia śledztwa na własną rękę. Co nie znaczy, że trzyma się na uboczu. Razem z ukochaną Martą stara się poznać motyw popełnionych zbrodni. Ona również jest bardzo ciekawą osobą. To dzięki niej Żądło dowiaduje się więcej o japońskich drzeworytach. Nie wybaczyłabym sobie, gdybym nie wspomniała o cudownym, bohaterskim kocie, zwanym Bolero. Uwielbiam książki, w których futrzaki też odgrywają ważną rolę.

Autorka dodała do świetnych zagadek kryminalnych odrobinę japońskiej kultury. Informacje dotyczące drzeworytów i wojny rosyjsko-japońskiej, które poznali bohaterowie, przekazała także czytelnikom. Stąd kilka stron poświęconych wyłącznie na przybliżenie historii Japonii. Co więcej, większość wspomnianych przez autorkę wydarzeń z przeszłości rzeczywiście miała miejsce.

Chętnie zapoznam się z innymi powieściami pani Klejzerowicz, a zwłaszcza z „Sądem ostatecznym”, którego bohaterem jest Emil Żądło. „Cień gejszy” polecam Wam wszystkim. Rzadko trafia się tak dobry polski kryminał.