Zasłużyć na szczęście recenzja

"Zdawałam sobie sprawę, że wielkimi krokami nadchodzi czas prawdy, kompromitacji i wstydu. Zawiodłam jedyną bliską mi osobę. I nie miałam nic na swoje usprawiedliwienie."

🏠🏠🏠

Odmieniająca emocje przez wszystkie życiowe przypadki.
Naznaczona konsekwencjami decyzji, podjętych w przeszłości.
Odzwierciedlająca moc przeznaczenia i ukazująca, że każdy zasługuje na szczęście.

Są takie decyzje, które ważą na dalszym życiu
Są takie zdarzenia, które nie dają o sobie zapomnieć
Są takie osoby, które pozostają mimo naszych wad

"Zasłużyć na szczęście" to powieść obyczajowa, która intryguje już samą konstrukcją.
Poznajemy tu historie Romy i Marceliny. Chociaż na pierwszy rzut oka, wydają się one odrębne, w pewnym momencie zaczynają się ze sobą łączyć.
To z perspektywy tych dwóch kobiet, poprowadzona została fabuła książki.
Ich portrety są jej fundamentem.

Bo życie to splot ciągłych zdarzeń, nieustannie podejmowanych decyzji i poznawanych co jakiś czas osób. Ludzie przychodzą i odchodzą. Albo są krótkim epizodem, albo trwają przy nas nieustannie. To, jak długo zostaną w naszym życiu, zależy nie tylko od nich, ale także od nas samych.

Życie to również niespodziewane zwroty akcji. To wzloty i upadki, których doświadczyła zarówno Roma, jak też Marcelina.
Obie chciały zaznać wolności.
Obie chciały zobaczyć, jak to jest żyć na własną rękę, bez ingerencji najbliższych. Same chciały o sobie decydować, lecz nie spodziewały się tego, że za swoje błędy, będą musiały słono zapłacić, że błędy młodości, odbiją się na ich przyszłości

"Zasłużyć na szczęście" to książka, która porusza najczulsze struny ludzkiej duszy.
Zarówno Marcelina, jak też Roma, w swoim życiu podjęły wiele decyzji, których konsekwencje bardziej lub mniej cierpliwie, znoszą każdego dnia. Każda z nich została brutalnie pokrzywdzona przez los, jednak gdzieś na końcu tej trudnej, życiowej drogi, także dla nich zajaśniało słońce.
Czy jednak długo będą mogły ogrzewać się w jego promieniach?

Książka, zaczyna się i kończy w wigilijną noc.
Lecz to, co znajduje się pomiędzy, naznaczone jest wieloma emocjami. Poznajemy historie obu bohaterek na przestrzeni lat. Nie brakuje w nich chwil radości, ale też smutku, straty, żałoby. Nie brakuje miłości, ale też rozczarowania.
Roma i Marcelina na każdym kroku zmagają się z trudnościami losu, który nieustannie je doświadcza. Jednocześnie poszukują własnego szczęścia, azylu, które zapewni im ciepło i schronienie.
Bo na szczęście nigdy nie jest za późno, prawda?

Anna Karpińska zdecydowanie z olbrzymią lekkością potrafi rozprawiać o rzeczach głębokich, wzbudzających refleksje i ogrom emocji, które mimowolnie przeobrażają się we łzy, pojawiające się w oczach.

"Zasłużyć na szczęście" to książka, która na długo zostanie w mej pamięci.