Czas zaślepionych recenzja

Czy mając świadomość, że Wasze życie skończy się najprawdopodobniej jeszcze przed czterdziestym rokiem życia i to w drastyczny sposób, bylibyście w stanie czerpać radość z danego Wam czasu?
Pewien młody chłopiec wychowujący się na ulicy, poznaje kogoś, kto wydaje się być w połowie zaślepionym, ale jednak nie popadł w szaleństwo. Heni nie mając nic do stracenia podąża za mężczyzną, nie wiedząc tak naprawdę co go czeka poza granicami miasta. Okazuje się, że Nieznajomy nie jest jedynym, który w jakiś sposób wybrania się przed dalszą przemianą. Teraz, gdy na swojej drodze spotykają pewną młodą dziewczynę, elementy układanki wskakują na swoje miejsca. We trójkę mają szansę odnaleźć antidotum na klątwę.

Muszę przyznać, że pomysł na fabułę zrobił na mnie wrażenie. Marcin Halski prezentuje nam historię gdzie cywilizacja się cofa, a coś co byłoby dla nas naturalne, dla kolejnych pokoleń wydaje się czymś całkowicie obcym. Ludzie zamknięci w miasteczku, nigdy nie wychylający się poza granice znanego terytorium nie wiedzą jak żyli ludzie przed zaślepieniem. Dopiero Heni wraz z Nieznajomymi docierają do miejsca, gdzie spotykają ogromne budowle czy nieznane im dotąd maszyny. Poszukiwanie antidotum staje się coraz trudniejsze przez przyspieszoną przemianę młodego chłopaka. A miał nadzieję, że jest dla niego jeszcze nadzieja...
W tej książce niejednokrotnie poleje się krew, natkniecie się również na scenę erotyczną, która nie ma nic wspólnego z namiętnością. Mimo to robi wrażenie i idealnie wpasowuje się w klimat książki. Autor postawił na więcej opisów, a mniej dialogów. Na ogół nie jest to coś co lubię, jednak tu, dzięki temu byłam w stanie mocno wciągnąć się w tą historię, a wyobraźnia działająca na pełnych obrotach pozwalała mi wręcz przenieść się tam tak, jakbym podążała krok w krok za bohaterami.
"Czas zaślepionych", od okładki po samą treść satysfakcjonuje czytelnika, zachwyca i ciekawi. Zakończenie nie pozostawia wątpliwości, że to jeszcze nie koniec. Nie jest jednak tak łatwo założyć co się będzie dalej działo. Prawdę mówiąc mam wrażenie, a nawet liczę na to, że autor jeszcze nas zaskoczy.