Zarzewie buntu recenzja

Jason Walker wrócił do domu, jednak w Lyrianie zostawił wiele niedokończych spraw, a także swoją przyjaciółkę Rachel. Wkrótce potem znów ląduje w fantastycznym świecie, gdzie trafia w niezłe tarapaty. Okrutny cesarz Maldor idzie za nim krok w krok, a sam Jason jest najbardziej poszukiwaną osobą w Lyrianie. Rachel natomiast odkrywa w sobie niesamowitą zdolność do nauki języka edomickiego, który może odegrać kluczową rolę w walce z Maldorem.

W powieści spotykamy bardzo wiele różnorodnych i ciekawych postaci, które mogliśmy poznać już w poprzednim tomie trylogii, ale pojawiają się też nowe, na przykład mroczne istoty zwane drilingami. Wracamy do krain, tak dobrze nam już znanych i poznajemy kolejne, podobnie barwne i zaskakujące. Bohaterowie muszą stoczyć niezwykłą walkę, zarówno przeciw różnym monstrom, jak i z własnymi lękami. A to dopiero zalążek tego, co czeka Jasona, Rachel i ich licznych przyjaciół!

Muszę przyznać, że obawiałam się kontynuacji „Świata bez bohaterów”, ponieważ często zdarza się, że kolejne części serii bywają gorsze od oryginalnych. Tym razem jednak tak nie było, co mnie bardzo cieszy. „Zarzewie buntu” całkowicie spełniło moje oczekiwania. Brandon Mull wykreował świat bardzo szczegółowy, barwnie zarysowany, który cudownie oddziałuje na wyobraźnię, co w dzisiejeszych czasach jest niezwykle ważne, ze względu na całkowicie skomputeryzowane realia w jakich żyjemy. Wprost nie mogę się doczekać ostatniej części cyklu. Książkę polecam przede wszystkim fanom fantastyki, gdyż ciężko przejść obojętnie obok takiej historii.