Tylko przetrwaj noc recenzja

Cześć i czołem!

Czy jakaś książka wzbudziła w Was kiedyś niepokój?

Listopad 1991 roku. Na kampusie studenckim grasuje seryjny morderca. Charlie po śmierci swojej przyjaciółki, a zarazem współlokatorki, postanawia rzucić studia i wrócić do domu. Josh, nieznajomy student - a przynajmniej Charlie wydaje się, że jest studentem - proponuje jej podwózkę, gdyż akurat jedzie w tym samym kierunku i może ją podrzucić po drodze w jej rodzinne strony. Dziewczyna się waha, ale nie ma zbyt wielkiego wyboru. Musi jak najszybciej wyjechać.
Jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym, kiedy była młodsza i przez resztę życia mieszkała z babcią. Kocha filmy, zwłaszcza od Hitchcocka. Miewa halucynacje, a że tabletki od psychiatry sprawiały, że źle się czuła, to po prostu je odstawiła. Pod wpływem smutku, strachu lub stresu odpływa na kilka minut w świat "filmów w swojej głowie", nad czym nie ma żadnej kontroli.
Z początku bohaterom tej historii dobrze się rozmawia, jednak Charlie z czasem nabiera podejrzeń co do Josha, kiedy wyłapuje, że chłopak gubi się w tym, co mówił wcześniej. Dodatkowo przypadkiem zauważa jego prawo jazdy, na którym widnieją inne dane niż te, które jej podał. Wtedy zaczyna się akcja, a jedno jest pewne - tę noc może przetrwać tylko jedno z nich.

"Lu­dzie nie chcą przy­znać, że są wśród nich po­two­ry, więc te be­stie cho­dzą wolno, a błęd­ne koło prze­mo­cy i po­czu­cia winy wciąż się kręci".

Jest to moja pierwsza styczność z twórczością tego autora i jeśli recenzje, które czytałam - a w których ludzie pisali, że jest to najsłabsza książka Riley'a - są prawdą, to ja sobie nie wyobrażam jak wciągające muszą być pozostałe jego powieści. Wkręciłam się już od pierwszych stron. To napięcie i niepokój, które odczuwałam wraz z główną bohaterką - momentami aż przechodził mnie dreszcz, poważnie! Ale chyba wiem, dlaczego ludzie uważają, że jest słaba i autor zmarnował potencjał na świetną i przerażającą historię - ponieważ zakończenie było do kitu. No może nie tak całkiem do kitu, ale spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Zamysł samej historii był ciekawy, realizacja też, choć nie do samego końca. Przez mniej więcej 3/4 książki naprawdę nie mogłam się oderwać, ale to zakończenie troszkę mnie rozczarowało. Choć było zaskakujące, bo myślę, że tego, co tam się wydarzyło, to nikt się nie spodziewał.

Otoczka mrocznej podróży w środku nocy, pustą autostradą, sam na sam z potencjalnym mordercą powodowała dreszczyk emocji. Z pewnością sięgnę po chociaż jeszcze jedną książkę Riley'a Sagera.
Mocny thriller, polecam.

Po więcej zapraszam na IG: @strazniczka_ksiazekx - codziennie newsy książkowe, update czytelnicze oraz nowe recenzje.