Zakładniczka mafii recenzja

Becky Harnandez chcąc zdobyć przychylność swojego przełożonego, próbuje zdobyć informacje pozwalające jej napisać ciekawy artykuł do gazety. W tym celu udaje się na imprezę organizowaną przez Lucasa Maranzano, miliardera o którym krążą nieciekawe plotki. Tam niestety zostaje odurzona i porwana przez samego organizatora. Dość szybko kobieta orientuje się w jak kiepskiej pozycji się znalazła, oraz o tym, że odzyskanie wolności może okazać się niemożliwe.

Poprzednia książka autorki całkiem dobrze wypadła w moich oczach i sama pisałam, że chętnie sięgnę po kolejną pozycję spod jej pióra. Przykro mi to mówić, ale tym razem spotkałam się z rozczarowaniem. Zacznę od tego, że tu wszystko działo się za szybko i scena za sceną miałam ochotę krzyczeć, że jakby to trochę rozwinąć to wypadałoby o niebo lepiej. Temat mafii niby często był poruszany, jednak bez konkretów. Ktoś się pojawia, ktoś kogoś zabija, i od nowa to samo. A teraz najważniejsza kwestia.
Główna bohaterka albo ma dwie osobowości, albo zwyczajnie jej postrzeganie swojej pozycji było źle opisane. Mężczyzna ją gwałci, przetrzymuje, unieruchamia i poniża, a ta jak tylko porywaczowi humor się poprawia i ją uwalnia z więzów przyrzeka, że będzie grzeczna i udaje zakochaną. Właśnie, albo udaje, albo faktycznie się zakochuje bo w końcu sama nie wiedziałam w co ona gra To co się dzieje dalej też nieźle namieszało mi w głowie, ale nie chcę Wam za bardzo spoilerować, i tak chyba już za dużo powiedziałam.
Naprawdę liczyłam na dobrą lekturę, ale podczas czytania wyczuwałam tak istotnie wpływający na moją ocenę pośpiech? Szczerze wolałabym, żeby książka była dwa razy grubsza, za to szczegółowa, a kreacja bohaterów bardziej rozwinięta. Tak naprawdę nie mogę o nich powiedzieć więcej niż to, że mnie irytowali i to dość bardzo.
Tym razem nie wyszło, ale to nie znaczy, że uprzedziłam się do autorki. Nadal pamiętam jak dobrą zabawę miałam poczas lektury "Igrając z szefem". Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będę miała okazję pochwalić pióro autorki.