Dama Kameliowa recenzja

Powszechny sąd głosi, że kocha się pomimo czegoś, a nie za coś. Idea wydaje się być szlachetną i piękną, ale czy zawsze możliwą do realizacji? Nie każda historia miłosna kończy się przecież happy endem. Bywają i takie, które kończą się źle, żeby nie powiedzieć - tragicznie. Uczucie może nie przetrwać próby czasu, zostać wystawione na okrutną próbę czy po prostu wygasnąć, skończyć się. Stworzenie dobrego związku wymaga zaufania, które buduje się ciągle, i które raz nadszarpnięte może już nigdy nie zostać odzyskane. Choć zdajemy sobie sprawę i z tego, że prawdziwa miłość jest w stanie wybaczyć wiele (a może nawet wszystko)…

„Dama kameliowa” Aleksandra Dumasa (syna) należy do klasyki literatury romansowej. Jej pierwsze wydanie w 1848 roku wzbudziło niemałe kontrowersje. Otóż, książka opowiada historię miłosną Armanda Duvalla i Małgorzaty Gautier – jednej z najbardziej znanych francuskich kurtyzan. Kobiety pięknej, przeświadczonej o własnej wartości, ale i złośliwej, kapryśnej, rozrzutnej i wymagającej. Duvall jest jej zupełnym przeciwieństwem – przeciętnym człowiekiem, który jednak pokochał nieprzeciętną osobę. I to pokochał od pierwszego wejrzenia - miłością silną, trwałą i destrukcyjną, o czym można się przekonać, śledząc jego losy.

Akcja zaczyna się tuż po śmierci Małgorzaty, kiedy to z powodu jej ogromnych długów zorganizowano aukcję, na której narrator opowieści, przyszły przyjaciel Duvalla, kupuje książkę należącą do zmarłej. Armand dowiadując się o tym, przybywa do niego z prośbą o jej odstąpienie. Ma ona bowiem dla niego ogromną wartość sentymentalną - jest dowodem szalonego uczucia, jakie łączyło go z Małgorzatą. Szalonego, ale i nieszczęśliwego - przecież Armand jest synem poważanego i cenionego człowieka, a jego miłość do kurtyzany ośmiesza jego rodzinę, przynosi jej wstyd.

Sytuacja jest więc tragiczna. Kobieta przecież wyrzekła się dla Duvalla dawnego życia, zrezygnowała z wszelkich wygód, pragnąc jedynie jego miłości. Dla mężczyzny jest to spełnienie marzeń; zabiegał o to tyle czasu, znosił liczne upokorzenia. Jednak rodzina nie dostrzega zmiany, jaka zaszła w Małgorzacie. Dla nich pozostanie ona na zawsze zwykłą kurtyzaną…

Narratorem w „Damie kameliowej” jest jakby sam autor, który z retrospekcji opowiada historię zasłyszaną od samego Duvalla. Warto wiedzieć również, że pierwowzorem, inspiracją do napisania owej książki była autentyczna postać z półświatka paryskiego – kurtyzana, Marie Duplessis. Powieść przynosi bogaty portret psychologiczny głównej bohaterki, która za sprawą bezgranicznej miłości Armanda przechodzi swoistą metamorfozę i postanawia odmienić swoje dotychczasowe życie. Pytanie tylko, czy zdąży i co z tego wyniknie…?

„Dama kameliowa” to przepiękna i smutna historia o trudnych wyborach, potrzebie miłości oraz drugiej szansie, jaką daje się człowiekowi. To także opowieść o cierpieniu, samotności i niezrozumieniu. Dotyka ona spraw istotnych, które, jak sądzę, są znane każdemu. Dlatego warto się z nią zapoznać. Polecam