Zagrożeni recenzja

Moim zdaniem jest to najlepsza z dotychczasowych części. Akcja się rozwija, postacie są dynamiczne i wreszcie coś się dzieje. Krok po kroku dowiadujemy się coraz to ciekawszych informacji na temat całej zaistniałej sytuacji. Poznajemy motywy jakimi kieruje się Nathaniel, jednak nie dostajemy stu procentowego rozwiązania. Nadal jest wiele niewiadomych, jednak to podsyca całą tą atmosferę i pobudza nasz apetyt na więcej. Allie w tej części jest jeszcze bardziej rozchwiana emocjonalnie (trudno jej się nie dziwić). Jednak na samym początku pokazuje rogi i posuwa się do odważnych posunięć. Ożywia to naszą główną bohaterkę i dodaje jej kolorytu, co jest dużym plusem. Zaskakujące są relacje pozostałych bohaterów. Sylvain i Carter jednak zadziwiająco dobrze się ze sobą dogadują. Wątek miłosny jest tutaj podobny jak w poprzedniej części, na początku jednak był trochę „wyciszony”. Ta huśtawka emocjonalna bywa momentami nużąca. Bo ile można się zastanawiać nad tym kogo się kocha? Tego wybrać czy tego? Jedno jest pewne w tej książce znajdziemy spisek, morderstwa, tajemnice, przyjaźń, oddanie, ryzyko i miłość. A na końcu znajdziemy mega szybkie tempo, które porywa czytelnika jak tornado, akcja rozwija się dynamicznie i jeszcze szybciej niż w połowie książki. Jedna akcja następuje po kolejnej. Nie ma czasu na nudę, jest niebezpieczeństwo, jest adrenalina i znów są ranni. Ciekawą rolę stanowią tutaj nauczyciele. Nikomu przecież nie można ufać. Kto jest szpiegiem? Ile osób zginie? Czy Allie ufa dyrektorce? Babcia Allie odgrywa tutaj też ważną rolę, to ona ma wpływ na wnuczkę i przekazuje jej te ważne informację. Tyle lat żyła w przekonaniu, że jej babcia nie żyje, aż tu nagle pojawia się i wprowadza ją w świat intryg i niebezpieczeństwa. Swoją drogą Lucinda Meldrum to bardzo ciekawa i charyzmatyczna postać. Autorka w ciekawy sposób włącza nowe postacie do tej historii.