Zaginiona recenzja

Lisa Gardner jest autorką "Zaginionej ". Choć książka nie jest nowością, to do tej pory nie czytałam żadnej powieści z tej serii.

Akcja toczy się w Oregonie. Na opustoszałej drodze policjanci natrafiają na samochód z otwartymi drzwiami od strony kierowcy i damską torebką na fotelu pasażera. Niestety, w pojeździe nie ma nikogo. Zważywszy na fakt, że jest środek nocy, pada ulewny deszcz, a wokół nie ma żadnej atrakcji, można podejrzewać, że doszło do porwania. Były profiler FBI, Pierce’a Quincy’ego, tuż po przyjeździe na miejsce, odkrywa, że samochód należy do jego żony, z którą od tygodnia jest w separacji. Kobieta zaczęła nadużywać alkoholu i za nic miała szczęście rodzinne. W trakcie prowadzonego dochodzenia policjanci docierają do informacji, która wiąże zaginięcie Rainie Conner z małym chłopcem, sierotą.

Na samym początku książki, autorka serwuje nam całą masę różnych informacji zmuszając jednocześnie do większego skupienia. Z czasem wszystko zaczyna układać się w spójną całość. W jednym momencie akcja nabiera tempa, w kolejnym wlecze się serwując umoralniającą pogadankę.

Fabuła nie jest nowatorska, wykonanie również jakby zaczerpnięte z innych lektur. Nie oznacza to, że jest to plagiat, ale chciałoby się powiedzieć "ale to już było ". Brakuje zaskoczenia.

Duża część powieści poświęcona jest warstwie obyczajowo - społeczno - psychologicznej. Poruszane są sprawy uzależnienia od alkoholu, rodziny zastępczej czy problemów małżeńskich. Czasami sprawy prowadzonego śledztwa zaczynały stanowić drugoplanowy wątek.

Zakończenie trochę na siłę. Odniosłam wrażenie, że Pani Gardner nie miała pomysłu, komu przypiąć łatkę porywacza. Postać ta, w końcowych akapitach jest przedstawiona, bez większego zagłębienia się w motywy czy uzasadnienia. Może i byłoby to do zaakceptowania, gdyby nie fakt, że cała powieść jest naszpikowana przemyśleniami różnych bohaterów, którzy bardzo drobiazgowo podchodzili to wielu problemów.

" Zaginiona "to powieść wielogatunkowa, która trochę mnie rozczarowała niezbyt dobrze wyważonymi proporcjami między kryminałem i wątkiem obyczajowym. Całość poprawna, bez efektu wow.