Zaginiona dziewczyna recenzja

A ja znowu będę pod prąd, co często mi się zdarza w przypadku książek które zyskały miano bestsellerów i przez wiele tygodni okupowały pierwsze miejsca w przeróżnych rankingach czytelniczych.
"Zaginiona dziewczyna" Gillian Flynn to książka która jest wręcz modelowym przykładem literatury którą na swój użytek nazywam "im dziwniej tym lepiej" który to trend ostatnio wręcz obowiązujący jeśli chodzi o thrillery i kryminały. Biorąc po uwagę fakt iż książka ta miała swoją premierę w 2012 roku całkiem możliwe że "Zaginiona dziewczyna" była prekursorką tej mody który sprawia że literaturze sensacyjnej coraz bliżej do science fiction.
Ja nie jestem fanką tej ostatniej więc książką tą jestem rozczarowana.

"Zaginiona dziewczyna" to obraz małżeństwa które obchodzi właśnie piętą rocznicę ślub. Utrata pracy i zła sytuacja ekonomiczna zmusiła ich do przeprowadzki w rodzinne strony Nicka - daleką prowincję gdzie starają się od nowa poukładać swoje życie. On wraz ze swą siostrą kupują bar, ona zajmuje się domem niespecjalnie mając pomysł na siebie.
Ich związek też przechodzi kryzys: pojawia się nuda, brak zaangażowania. Na wierz wychodzą tajone żale i pretensje.
Pewnego dnia żona Nicka znika. Policja dochodzi do wniosku że została porwana. Jednak przyglądając się bliżej relacjom małżonków coraz baczniej przygląda się Nickowi. Szybko na jaw wychodzi iż ma on swoje tajemnice co sprawia że staje się głównym podejrzanym w tej sprawie.

Główny zarzut który mam wobec tej książki jest taki że nie sposób uwierzyć w tę historię. Jest tak wydumana, tak nieprawdopodobna że ma się wrażenie iż Nick i Amy to pacjenci szpitala psychiatrycznego którzy przestali brać leki.
Hasła reklamujące ten bestseller mówiły że to wciągający obraz życia małżeńskiego które przechodzi kryzys. Przykro mi bardzo ale nijak ma się do opowiedzianej historii która jest opowieścią o dwojgu ludziach którzy mają problemy z własnych zdrowiem psychicznym a nie związkiem.

Poza tym książka jest koszmarnie napisana: zdania wielokrotnie złożone z nadprogramową ilością wyrazów obcych mieszają się z podwórkową gwarą co tworzy niezrozumiały dla czytelnika kontrast.

Wymęczyła mnie ta lektura bardzo i utwierdziła w przekonaniu że powinnam raczej sięgać po powieści bardziej niszowe bo z bestsellerami mi nie po drodze.