Żadnych bogów, żadnych panów recenzja

Grzegorz Dziedzic "Żadnych bogów, żadnych panów",

Ależ to była opowieść ! Mocna, a w dodatku poprowadzona z dużą inteligencją! I chociaż zwykle nie gustuję w historiach, które posiadają tak duże natężenie zła i przemocy objawiające się w tym wypadku w kluczowych dla książki scenach zbrodni, to jednak nie potrafiłam oderwać uwagi od tej błyskotliwej, bo nie opierającej się jedynie na motywie pościgu za tajemniczym sprawcą, wykreowanej przez Grzegorz Dziedzica kryminalnej historii. Uwierzyłam w jej prawdopodobieństwo od pierwszej do ostatniej sceny. Zahipnotyzował mnie ten mocno szemrany zakątek pełen polskich imigrantów zamieszkujących Chicago z niecierpliwością oczekujących na zakończenie I wojny światowej.

Kreatury i kanalie, karierowicze, ludzie pogubieni, których los niesamowicie doświadczył, niezliczeni złoczyńcy, damscy bokserzy, sutenerzy i złodziejaszkowie skrywają się pod maskami mniej lub bardziej porządnych obywateli. Jednych do pobłądzenia zmusiło życie, inni wdali się zależności, z których trudno jest się wyplątać. I nawet jeśli założyli modne garnitury, a do koszul przypinają świeżo wykrochmalone kołnierzyki, jeśli mili to szczęście, by przejść na właściwą ścieżkę, to i tak w każdej chwili może dopaść ich przeszłość.

Grzegorzowi Dziedzicowi udało się odtworzyć kapitalny, niezwykle mroczny klimat gangsterskiego podziemia ze świetnym bohaterem Teodorem Ruckim na czele. Niedawno awansowany sierżant, a przy okazji świeżo upieczony mąż, w poszukiwaniu Diabła z Michałowa znajdzie się w ogromnym niebezpieczeństwie. Balansując na cienkiej linie prawa i anarchii, będzie miał do wyrównania porachunki z teraźniejszości, a także te sprzed lat, boleśnie zakotwiczone w jego sercu oraz umyśle.

Czy Teodorowi uda się odnaleźć zabójcę, a przy okazji załatwić sprawy sprzed lat? Sprawdźcie koniecznie. Ja za chwilę chwytam w ręce drugi tom, bo Grzegorz Dziedzic, wytyczając ścieżki swoim postaciom, absolutnie nie bierze jeńców.
Przyznam, że zeszłoroczna Nagroda Wielkiego Kalibru, jest w tym wypadku jak najbardziej zasłużona.