Żadnych bogów, żadnych panów recenzja

„Żadnych bogów, żadnych panów” to pierwszy tom z cyklu trylogii chicagowskiej, autorstwa Grzegorza Dziedzica, wydany przez Wydawnictwo Papierowy Księżyc. „Czarny kryminał historyczny”, debiut, petarda!

Akcja dzieje się w Chicago w 1918 roku. Dzielnica przemysłowa zamieszkana przez Polaków, bestialsko okaleczone zwłoki, anarchistyczne napisy i morderca, który zabija w wybitnie teatralny sposób. Sprawa „Diabła z Michałowa”, bo tak nazywają tego nieludzkiego potwora mieszkańcy, prowadzi sierżanta Teodora Ruckiego w najbiedniejsze rejony miasta. Wkrótce zaczyna być oczywiste, że musi on zmierzyć się nie tylko z bestialstwem, morderstwami, ale także i demonami własnej przeszłości.

Morderca dba o to, aby wszyscy o nim słyszeli i byli przerażeni jego postępowaniem, aby odczuwali szaleńczy, niepokojący impuls mordercy. Udaje mu się to. Co więcej, czytelnik też to odczuwa.

Miasto, którego wizję mamy przed oczami, czytając książkę. Morderca, którego działania przyprawiają nas o gęsią skórkę. Bardzo dobry warsztat, świetna kreacja, wciągająca fabuła, ukazująca brutalność, mrok i tajemnicę, a do tego realia polskiego Chicago, w którego klimat jesteśmy po prostu wciągnięci. Podczas czytania książki mamy wrażenie, że czas zwalnia, realia się rozpływają, a my jesteśmy gdzieś zawieszeni między „tu i teraz” a „tam, gdzieś, kiedyś”.

Książka bazuje na opisach, a mimo to nie męczy nas podczas czytania. Zagłębiamy się w klimat Chicago – klimat miasta i jego mieszkańców, mamy w pełni przekazane to, co odczuwa bohater, a także czujemy się tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w jego działaniach.

Od autora dostajemy sprzeczne sygnały, małe wskazówki, które prowadzą do czegoś lub są zmyłką. Dostajemy tajemnicę, nieprzewidywalność, zagadki. Otrzymujemy poruszające wyobraźnię opisy z dbałością o detale, a także widoczną fascynację tłem historyczno-społecznym i światem kryminalnym.

Jeśli potrzebna jest Wam cięższa, makabryczna, krwawa i wciągająca lektura z czarnym humorem i bardzo dobrze wykreowanymi, wyrazistymi postaciami, sięgnijcie po „Żadnych bogów, żadnych panów”. Uprzedzam jednak, że nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach. (Podobno książka spodoba się fanom „Peaky Blinders”, ale to tylko tak rzucam hasłowo, ponieważ zaginęłam gdzieś w akcji i jeszcze nie nadrobiłam).

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc.