Niedźwiedź i słowik recenzja

Niedźwiedź i słowik - ja już wiem, kim oni są i Was również zachęcam do ich poznania. Jest tylko jeden warunek - trzeba przebrnąć przez przydługawe wprowadzenie do tej niezwykłej historii, no i trzeba lubić baśnie, szczególnie te nietypowe.
Kilka razy miałam ochotę odłożyć tę książkę, właśnie z powodu wspomnianego, długiego wstępu, nie będę ukrywać, że trochę nudnego. Cieszę się jednak, że tego nie zrobiłam, bo potem było już tylko lepiej, aby na sam koniec stwierdzić: "Ależ to było dobre!". Biorąc pod uwagę, że to debiut autorki, mogę nawet powiedzieć, że było znakomicie.
Ta powieść to bardzo specyficzny gatunkowy mix. Oczywiście historia baśniowa ale nie z gatunku tych z happy endem. Jest mrocznie, czasami zupełnie jak w horrorze, jest historia rodzinna, trochę jak z Kopciuszka, no i są moje ulubione stare bożki i boginki, mary i diabły oraz inne stworzenia nie z tego świata. Bardzo chętnie zapoznam się z dalszymi losami Wasi i jej rodziny.

Nie piszę tej opinii, żeby przypodobać się wydawcy, od którego otrzymałam egzemplarz do zaopiniowania (dziękuję), bo nie mam zwyczaju chwalić czegoś, co mi się nie podoba. Moja opinia jest jaka jest, bo mi się po prostu podobało 😁