Before destiny teaches us to lie recenzja

Brrr! Dziś przyszła zimna jesień. 🍂🥶
Nie wiem jak Wy, ale ja zaopatrzyłam się w kurtkę i botki jak jechałam do pracy. Kto z Was musiał już skrobać szyby w aucie jak my? 🤔🤪

🛑 książki wygrane w akcji #czytajmypopolsku
**
**
**
„Inni, w tym Lane, byli zdania, że najczęściej to ja sama kopię pod sobą dołki, później się chwalę, że zdołałam je przeskoczyć, a ostatecznie wpadam w nie z własnej głupoty, w dodatku lądując na głowie.

Ale przynajmniej zawsze sama z nich wychodziłam.
No, zazwyczaj…”

Drogi czytelniku.
Czasem największy wróg staje się najwierniejszym kochankiem, a nienawiść może się przeistoczyć w bezgraniczną miłość. Podobno prawdziwa miłość jest w stanie przezwyciężyć wszytko. Jednak nikt nie wspomina o tym, że człowiek mający serce nie zniesie wszystkiego. A nagromadzone kłamstwa i wyrządzone krzywdy sprawiają, że rezygnujemy z walki, by nie ponieść większych strat. Chodź, przekonamy się, jak to wygląda u Destiny oraz Oscara. 🫴🏼

Po książki ze zdjęcia sięgnęłam dzięki Weronice @ver.reads oraz Karoli @ksiazkidobrejakczekolada i zdecydowanie żałuję, że zrobiłam to tak późno. 🙈

Przede wszystkim przy pierwszej części pod tytułem „Before destiny teaches us to lie” bawiłam się przednio, główna bohaterka była zabawna, roztrzepana, a jej przyjaźń z Lane totalnie się uzupełniała. Były niemalże jak siostry. Za to największą robotę robią tutaj przepychanki słowne i charakterki bohaterów. 😅 Końcówka zaczęła się robić dużo bardziej stonowana niż początek.

Natomiast w drugiej części „Before destiny teaches us to hurt” dostaliśmy kawał porządnego mięsa. Opowieść aż kipiała emocjami, a heheszki zeszły na dalszy plan, było emocjonująco, trochę zaleciało grozą. Niemniej jednak nie umniejsza to całości, wręcz ją uwydatnia.

Każda z tych książek się dopełnia, widać jak bohaterowie zmieniali się na przestrzeni czasu. Po nitce do kłębka dochodzimy do wniosków, że Destiny udaje taką uśmiechniętą głupiutką kobietę. To po prostu jest jej maska, którą zakłada, aby pokazać, że jest silna i walczy z tym, co los zrzucił na jej barki. A tak naprawdę jest wrażliwa i niedowartościowana. Za to Oskar gburowatością radzi sobie z emocjami. Oboje są bardzo poturbowani.

Dodatkowo autorka pisze w bardzo fajny, ciekawy, humorystyczny sposób, ale potrafi także pisać emocjonująco, co zdecydowanie działa tak, że, jak zaczniesz czytać, to nie możesz się oderwać, a po przeczytaniu całości czujesz pustkę i zastanawiasz się „co tu się wydarzyło”.

Mimo rozłożenia historii na dwie części mam wrażenie, że opowieść jeszcze nie została dokończona, a autorka nie powiedziała ostatniego słowa, więc z niecierpliwością czekam na kolejny tom, Wam natomiast polecam zapoznać się z nimi i dać szansę pisarce. Ja jestem totalnie zachwycona tymi powieściami. #calyswiatpoleca 🙌🏻