Za ścianą ciszy recenzja

Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć o pewnej trudnej historii, ale równie pięknej i uczulającej nas na wrażliwość i innych ludzi, uczącej tolerancji, akceptacji, pokonywania własnych trudności.

Nikt nie lubi być postrzegany w społeczeństwie, jako ktoś odmienny, ktoś kto odstaje od reszty i staje się często tematem drwin. Od samego początku tak właśnie czuła się Ida… Dziewczyna urodziła się z niedosłuchem, który miał postępować, aż w końcu stanie #zaścianąciszy. Choć była dzielna i starała się mierzyć z życiem takim jakie jest, kilkukrotnie miała ochotę się poddać.

Autorka podejmuje tutaj bardzo ważny temat, temat mówiący o ludziach niepełnosprawnych, ludziach z problemami i o tym, jak odnajdują się wśród innych ludzi.

Każdy z nas skrywa w sobie piękno, jest wartościowy, tylko trzeba to dostrzec. Niekiedy jest to utrudnione, ale dajmy szansę każdemu, a zwłaszcza takim osobom, które mają trochę bardziej pod górkę niż my, które borykają się nie tylko z problemami zdrowotnymi, ale również psychicznymi, bo właśnie to powoduje u nich pewne ograniczenia i fakt, że często skrywają w sobie wspaniale cechy, o których nie chcą mówić przestraszeni rzeczywistością i tym, że nie zostaną zaakceptowani.

Myślę, że takie osoby potrzebują dużo więcej ciepła, wsparcia, zaufania i przysłowiowego kopniaka. Nie czekają na współczucie, wręcz przeciwnie, otaczają się murem trudnym do zburzenia, ale ich ocena własnej wartości często może być bardzo zaniżona. Mając wrażenie, że znaleźli pewien spokój i ustatkowanie trzymają się tego kurczowo, nie zważając na swoje szczęście… to bardzo smutne i przykre, a przecież każdy z nas ma prawo do prawdziwej miłości i szczerej radości.

Autorka kreując postać Macieja bardzo dobrze pokazała jak „zdrowi” ludzie odbierają tych, którzy mają pewne problemy. Egoistyczny bufon, po prostu dupek… szkoda słów, na samą myśl robi mi się słabo i przykro. Nie bądźmy tacy!

To właśnie Idzie poświęcone jest więcej uwagi, ale poznajemy rownież Adama, kolejnego życiowego rozbitka. Samotny ojciec z trudną przeszłością, który niekiedy gubi się otaczającym go świecie…

Choć w pewnym momencie domyśliłam się jak będzie wyglądała końcówka, to aż do ostatniej strony czerpałam z książki nie tylko piękną historię okraszoną bólem i strachem, ale również pewną życiową lekcję.