Dziewczyna z wiatrem we włosach recenzja

Czym jest dla Was przyjaźń i czy udało Wam się jej doświadczyć?

...to jedna z piękniejszych spraw w życiu zaraz po miłości. Kiedy masz świadomość, że jest ktoś, kto bez względu na wszystko zawsze wyciągnie do Ciebie pomocną dłoń, wtedy każdy dzień staje się łatwiejszy. To wiele wspólnych rozmów, uśmiechów, ale też bycia tuż obok nawet w milczeniu. To uczucie, kiedy dzwonisz i pytasz: „słuchaj, pomożesz?” i odpowiedź w telefonie : „no jasne, kiedy i gdzie mam być”.

O tym właśnie jest druga część cyklu #międzystronamiżycia, o sile przyjaźni. Choć każdy ma swoje problemy i niekiedy zdarza się, że na chwilę zapomnimy o przyjaciółce, czy przyjacielu w ferworze codzienności, to prawdziwy kompan nie będzie miał Ci tego za złe, poczeka i zrozumie.

Marlena, Beata i Justyna - trzy kobiety, trzy różne sytuacje życiowe w jakich się znalazły, ale jedna komitywa. Każda z nich boryka się ze swoimi problemami, ale znajdują czas, choć bywa trudno, nawet bardzo trudno, dla siebie, na wspólne pogaduchy, lampkę wina.

Wszystko zaczyna się nieciekawie.. Justyna wyjechała z Torunia, musiała zaopiekować się ojcem po śmierci mamy, Michał wpadł w ogromne rozgoryczenie po stracie ukochanej, przestał pisać, a Marlena jako jego agentka straciła stały dochód. Czy uda się to wszystko odkręcić? Co jeszcze spotka Marlenę, czy faktycznie z rodziną najlepiej wygląda się tylko na zdjęciu?

Miałam wrażenie, że autorka skupi się bardziej na Marlenie i jej życiu, ale nie było tak do końca @anna_szczesna_autorka bardzo dobrze wyważyła proporcje i cały czas tkwimy w centrum wydarzeń trójki bohaterów(Marleny, Michała i Justyny). Dużo się tu wydarzy i tego bardzo dobrego i niestety trochę gorszego, dokładnie tak jak w życiu… ale wszystko jest po coś i niekiedy chwilowe niepowodzenie sprawia, że później los się odmienia na lepsze

Zatopiłam się w tej historii od razu i do końca. Czytałam z zapartym tchem o przyjaźni, miłości, rodzinnych problemach, samotności, o tym, że warto walczyć o swoje i pokonywać trudności jakie napotykamy na własnej drodze.

Mam tylko jeden malutki żal, że tej Francji było tak mało. Tak bardzo czekałam na opisy Lazurowego Wybrzeża, kultury, klimatu… (nie ukrywam, że uwielbiam tę część świata, język francuski, ich jedzenie, muzykę…)

Z wielką przyjemnością wrócę do Torunia i z ukrycia będę przypatrywać się dalszym losom bohaterów