Z tęsknoty za Judy recenzja

Jedno niewłaściwe zdanie, jeden zły gest, a raczej jego brak. Może doprowadzić do tragedii, bo inne rzeczy mogą być dla nas ważniejsze od rodziny, a to właśnie ona powinna być tym najważniejszym. Jeśli nie, potem pozostaje tylko ostatnie wspomnienie, w wielu przypadkach złe. Kiedy stracimy na chwilę z oczu dziecko, może to się skończyć dla nas i dla niego tragicznie. Ale wtedy jest już często za późno, aby wiele rzeczy zmienić. Gdy mamy siostrę, chcemy mieć brata. Gdy nie mamy rodzeństwa, chcemy je mieć, a gdy już je będziemy mieli, chcemy być jedynakiem. Nie doceniamy tego co mamy i jest to wielki błąd.

Lato, jesień, zima, wiosna…Kim po zaginięciu swojej siostry, choć minęło już osiem lat, nadal ma nadzieję, że Judy żyje, że kiedyś znowuż usłyszy wesołe trajkotanie, którego wtedy tak nie mogła znieść. Dziewczyna żyje z dnia na dzień, aż pewnego dnia pojawiają się nowe tropy w sprawie jej młodszej siostry. Nadal nie wiadomo czy dziewczynka żyje. Szanse na zakończenie śledztwa stają się coraz większe, ale czy to będzie pozytywne czy negatywne zakończenie?

Kim uczy się w collegu, ale trzyma się z dala od rówieśników, boi się tego jakie jej będą zadawać pytania, ma jedną ale szczerą przyjaciółkę przy której czuje się swobodnie. Może jej o wszystkim powiedzieć. To jest potwierdzenie tego, że Anne Cassidy w swoich książkach pokazuje jak ważni są przyjaciele.

„Z tęsknoty za Judy” jest to już trzecia książka Anne Cassidy którą czytam. „Gorzkie urodziny” i „Gdzie jest Jennifer?” mnie zachwyciły, więc bez wahania zaczęłam czytać tą pozycję. Muszę przyznać, że inne książki tej autorki ciutkę bardziej mi się podobały.

Autorka pisze w swoich książkach o sprawach z życia wziętych, przystępnie dla nastolatków. Anne Cassidy pokazuje trudne sprawy w sposób niezwykle subtelny, choć momentami efektowny. Jest to bardzo krótka książka, czyta ją się niezwykle krótko, ale na długo pozostaje w pamięci. Autorka trzyma w napięciu.

Każda książka tej autorki pokazuje, że powinnyśmy panować nad tym co robimy. Polecam ją szczególnie osobom, które lubią książki o trudnej tematyce.

Polska okładka podoba mi się najbardziej. Balon w kształcie serca symbolizuje Judy. Z chęcią przeczytam jeszcze inne książki tej autorki :)

Moja ocena: 9,5/10