Z czworaków na salony recenzja

“Trwam w zawieszeniu między światami”.

Moje kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Autorki. Przedwojenny świat przestał istnieć, po wojnie nastaje nowy ład, zachodzą znaczące zmiany we wszystkich dziedzinach życia. Ma być wszystko dla wszystkich. Rodzina Tarkowskich mieszkająca w dworku, a obok żyjące w czworakach chłopskie rodziny. Podział klasowy, ukazuje jak bardzo zakorzeniona we wszystkich aspektach życia jest przepaść między tymi światami. Nic co do tej pory się wydarzyło, żadna wojna, żadna reforma, żaden rozwój nie jest w stanie wyplenić z ludzi zakorzenionych w nich przekonań, obalić stereotypy. Są one powielane z dziada pradziada, każde kolejne pokolenie zostaje nim obarczone. Jedno co niezmiennie trwa to ludzka zawiść, zazdrość, zakłamanie, obłuda.

Autorka daje nam trudną powieść obyczajową opartą na prawdziwych wydarzeniach. Fabuła zajmująco poprowadzona, ukazuje życie ludzi tuż po II wojnie światowej, skomplikowane relacje międzyludzkie, klasowe podziały. Autentycznie, naturalnie ukazani bohaterowie, to zwykli ludzie, dobre i złe charaktery, odważne osobowości i ich przeciwieństwa. Wartości, przekonania, stereotypy, narzucone zasady, jakimi się kierują. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy kobiet pochodzących z zupełnie różnych klas społecznych. Mamy ich przeszłość i teraźniejszość.

Codzienność życia właścicieli ziemskich i chłopów. Ich losy splatają się ze sobą. Powstaje zaskakujący, chwilami wręcz szokujący obraz. Przed biednymi mieszkańcami czworaków otwierają się nowe możliwości, mogą zdobywać wykształcenie, podejmować pracę, za to możni, przedwojenni państwo to element niepożądany, wrogowie ludu. Wszechobecne tajemnice, niedopowiedzenia, knucie, intrygi, zakazane romanse, porywy namiętności, plotki. Głos dostaje młode pokolenie, dzieli ich wszystko, czy jednak miłość może pokonać drzemiące od lat zawiść, niechęć, uprzedzenia? Konwenanse, ludzka hipokryzja, która chyba nie ma granic. Pokomplikowane relacje rodzinne, sąsiedzkie, pracownik - pracodawca. Mezalianse, trudne wybory, które mają swoje konsekwencje. I te przepisy kulinarne, mam ochotę je wypróbować.

Intrygująca, wartościowa, pełna kontrastów lektura. Powojenna Polska w całej swej okazałości. Wzbudziła we mnie mieszane doznania, uśmiech, irytację, niedowierzanie. I to wszechobecne: “bo co ludzie powiedzą”. Czytajcie, warto!