Wysłannicy Śmierci recenzja

Czy młodzi, polscy autorzy mogą pisać w ciekawy i wciągający sposób? Już Hania Czaban w "Cały ten czas" pokazała, że mogą, a debiutanckie książki nie muszą automatycznie oznaczać serii błędów i patrzenia z tzw "przymrużeniem oka" " to przecież pierwsza książka" "dajmy szansę". Jak było w przypadku Adama 2000 Krawczyka? Było dobrze, nawet bardzo dobrze. Zacznę od tego, że to kolejna po "Przesyłce" książka, która skusiła mnie okładką oraz opisem. Pozwolę przytoczyć sobie fragment.
"W tym świecie Śmierć nie lubi mieć dużo pracy. Ale jeszcze bardziej nie znosi, gdy ktoś łamie jej prawa, przywołując do życia...demony. Praw bogini strzeże on- Wysłannik Śmierci".
Czyż nie brzmi to ciekawie dla wszystkich, którzy wychowali się na książkach fantasy począwszy od Harrego Pottera?. Według mnie brzmi ciekawie, a im dalej w las tym lepiej. Nie twierdzę, że książka nie posiada wad, bo przemocy tam znajdziemy od groma, ale czuć również, że autor napisał taką książkę jaką sam i jego znajomi chcieliby przeczytać. Dodatkowo postaci Wysłannika Śmierci, samej Śmierci a także innych, których losy poznajemy na jej łamach potrafią wciągnąć, pokuszę się o stwierdzenie nawet tych czytelników, którzy na co dzień nie obcują z fantastyką.
Muszę przyznać, że dałam się nieźle "wkręcić", ponieważ rozpoczynając swoją czytelniczą przygodę z "Wysłannikami Śmierci" miałam nieodparte wrażenie, że mam do czynienia z opowiadaniami. Nic bardziej mylnego jest to spójna opowieść, w której centrum znajduje się ów Wysłannik Śmierci i osoby z nim współpracujące. Muszę także wspomnieć o tym w jaki sposób autor "potraktował" kobiece postaci, a nie jest to łatwą sztuką, żeby poza pozbawionymi życia ofiarami, stworzyć także wojowniczki, które ramię w ramię z mężczyznami będą walczyć o większą sprawę. Zauważyłam również, że autor sięgnął po znane kulturowe schematy, które możemy jako czytelnicy odkrywać w stworzonych postaciach i wydarzeniach. Mnie to osobiście nie przeszkadzało.
Książka to niezły "grubasek", który może przytłoczyć, ale nie martwcie się. Nim się obejrzycie to będziecie się zastanawiać "to już naprawdę koniec?".
Sięgając po ten tytuł podeszłam do niego bardzo neutralnie, jednak z małą przewagą ku temu, że będzie dobrze, ponieważ fantastyka to zdecydowanie gatunek, po który sięgnę w ciemno.
Z ciekawością będę przyglądać się kolejnym książkom tworzonym przez Adama Krawczyka bo pierwsze "czytelnicze spotkanie" było zadowalające.
Książkę do recenzji otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.