My Beautiful Ugly Love recenzja

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Papierowe Serca*

Kolejna książka w mojej biblioteczce, która zahacza o kulturę azjatycką, to dla mnie nostalgiczny moment bo kilka lat temu koreańskie dramy były moimi codziennymi towarzyszami. Pomysł na fabułę stary jak świat, ale każda kolejna książka poświęcona tym pozornie tym samym motywom wnosi coś nowego, tak i było tutaj. Książka to romans utrzymany w kanonie young adult z wyraźnym akcentem azjatyckim, motywem aranżowanego małżeństwa oraz kompleksów - a co za tym idzie i akceptacji samego siebie.

Minji typowa szara myszka, zatopiona w swoim świecie, w którym dominuje literatura. Wychowywana w bogatej rodzinie przez opiekuńczego ojca, który kierując się jej dobrem i wygodą życia postanawia wydać ją za mąż. Jednam Minji stanowczo odbiega od typowego dla tych czasów kanonu piękna, jest tego boleśnie świadoma, co tylko potwierdza spotkanie z kandydatem do jej ręki. Joon jest chłopakiem, który walczy o swoje ideały, nie chce podporządkowywać się woli ojca na aranżowany związek, jednak chcąc nie chcąc musi się zgodzić na nowe warunki. Jednocześnie miał całkiem inne wyobrażenie swojej potencjalnej małżonki. Jak to jednak bywa brzydkie kaczątko okazuje się wartościową osobą, która przebija niechęć młodego mężczyzny i szybko zmienia ją w coś innego.

Jakie to było świetne. Bardzo lubię takie historie, czytając tą powieść przypomniał mi się jeden z seriali jaki oglądałam jako nastolatka - "Moja piękna grubaska" - choć Minji dużo brakuje to grubaski, to jest ona kobietą o większej posturze, jest świadoma swoich wad, ale co najważniejsze akceptuje siebie, choć zdarzają się jej chwile zwątpienia. Fabuła powieści jest przewidywalna, choć autorka wplata do niej całkiem sporo bardzo ciekawych wątków, takich jak m.in.: waśnie rodzinne, ocenienie ludzi na podstawie ich wyglądu bądź grubości portfela, delikatny hatelove, ale co najważniejsze wątek stalkera - tu chylę czoła autorce, bo w końcu jest on szeroko rozbudowany i naprawdę doby.

Czytało mi się tą książkę bardzo dobrze, wciągnęła mnie już po kilku pierwszych rozdziałach i przeczytałam ją za jednym zamachem. Była to pierwsza książka autorki jaką przeczytałam, ale bardzo spodobał mi się jej styl pisania, jest lekki i swobodny, dający mi moje ulubione wrażenie, że płynę wraz z fabułą. Lektura budzi emocje, zarówno pozytywne jak i negatywne, czasami chciałoby się komuś przyłożyć, czasem pocieszyć, a jeszcze innym parskać śmiechem. Autorka poszła też inną drogą w sprawie aranżowanego małżeństwa, choć jest o nim mowa, nie mamy z nim do czynienia, Minji i Joon nieoficjalnie są narzeczeństwem jednak oboje kombinują, żeby do ślubu nie doszło, i jak już wszystko idzie w dobrym kierunku, rodzi się pomiędzy nimi uczucie, przez co oboje nie wiedzą co dalej.

Historia pomimo swojej przewidywalności jest także oryginalna, wnosi do popularnych motywów nieco świeżości, przez co nieco się wyróżnia na tle podobnych fabularnie lektur. To bardzo sympatyczna opowieść, pokazująca żeby nie oceniać ludzi po pozorach ani po wyglądzie, że ważne jest wnętrze i osobowość, która w przeciwieństwie do aspektów wizualnych nieczęsto się zmienia. To lektura pokazująca też, że trzeba akceptować siebie takim jakim się jest, jakiekolwiek zmiany powinny być tylko dla siebie a nie dla innych. Bo w końcu jeszcze się taki nie urodził, żeby wszystkim dogodził. Książa ma pozytywny wydźwięk, stawia na wartości i jest lekturą, którą szczerze polecam.