Dajcie mi jednego z was recenzja

Czterej obcy sobie mężczyźni uwięzieni w niewielkim pomieszczeniu bez drzwi i okien
oraz Głos. Kim jest, kim są dla niego owi mężczyźni, czym zawinili i dlaczego Głos próbuje
wymierzać sprawiedliwość na własną rękę? Żąda bowiem od swych niewolników rzeczy
drastycznej- powinni wyłonić spośród siebie jedną osobę, którą zabije, a wtedy pozostała
trójka będzie mogła bez żadnych konsekwencji powrócić do dawnego życia. Czy bohaterowie
łatwo ulegną, a może zrobią wszystko, by w jakiś sposób obejść polecenie Głosu? W końcu
mężczyźni zupełnie się nie znają, nie wiedzą też nic o szaleńcu, który ich więzi...

Sytuacja, w jakiej postawieni zostali bohaterowie nie należy do łatwych ani tym bardziej typowych.
Przyjdzie zmierzyć im się z wydarzeniami, jakich wcześniej pewnie nawet nie byli w stanie sobie wyobrazić. Każda z wykreowanych przez autora postaci jest inna, każda może przedstawić frapującą, a zarazem ponurą i pełną niegodziwości historię, z powodu której znaleźli się w tym właśnie miejscu. Opowieści Szczęściarza, Proroka, Kaprala i Przystojniaka nie są pozbawione elementów psychologicznych,
co czyni je tym bardziej zajmującymi. Muszę przyznać, że powieść kryminalna Dajcie mi jednego z was pozytywnie mnie zaskoczyła. Czyta się ją naprawdę szybko (mi zajęło to zaledwie jeden wieczór).

Akcja książki obejmuje kilka dni, jest poprowadzona umiejętnie i nie sposób popaść przy niej w znudzenie. Przyznaję, że zakończenie Dajcie mi jednego z was było dla mnie interesującą niespodzianką.
To, co stworzył autor było znacznie ciekawsze od finału, jakiego się spodziewałam i przyjmuję to
jako zaletę powieści.

Jedyna rzecz, jaka przeszkadzała mi podczas lektury to błędy wydawnicze- między innymi to,
że w wielu miejscach brakuje znaków interpunkcyjnych, głównie kropek na końcu zdania.
Nie jest to jednak jakaś ogromna wada, absolutnie nie przekreśla całokształtu książki.