Wszystko inne poczeka recenzja

Kiedy zaniepokojona przyjaciółka namawia Aidę na uporządkowanie mieszkania i wyrzucenie wszelkich wspomnień po ostatniej, nieudanej miłości, nikt nie podejrzewa, że będzie to miało tak niespodziewany finał. Wynosząc do piwnicy pudła z sentymentami, z którymi już się rozprawiła, Aida wpada na podekscytowanych sąsiadów i osaczonego przez nich bezdomnego, który rzekomo miał dopuścić się kradzieży. Korzystając z chwili ogólnej nieuwagi, Aida kierowana impulsem postanawia ukryć krwawiącego mężczyznę w swoim mieszkaniu. Co więcej, po krótkiej rozmowie z Andrzejem, jest zdecydowana go ugościć u siebie do czasu, kiedy jego sytuacja się ustabilizuje - w końcu ona mieszka sama ze swoim psem, ma dobrą pracę, znajomych i życie jako tako jej się układa. Poza miłosnym.

Moje pierwsze odczucie po przeczytaniu książki - jest na wskroś polska. Typowo polskie nazwiska, ładny polski język i przyjemny, prosty styl autorki to jej znaki rozpoznawcze.
Powieść dla kobiet, o miłości, jednak miłości trudnej i pełnej wyzwań. Nie jest to uczucie podlotków, a osób dojrzałych, po przejściach. Ponadto jedna ze stron jest narażona na stereotypizowanie ze strony społeczeństwa, co więcej, na odrzucenie. Jest więc wiele schodów i barier do pokonania przed bohaterami i wielka niewiadoma - czy im sprostają?
Według mnie Barbara Ciwoniuk dobrze poradziła sobie z połączeniem wątków lekkich jak i poważnych. Powieść pobudza do refleksji, stawiania pytań o rzeczy podstawowe - jak zaufanie, ocenianie innych, poczucie kontroli nad własnym losem.

Styl autorki sprawia, że "Wszystko inne poczeka" czyta się błyskawicznie. Wielosć dialogów i prostota opisów mają tu swoją zasługę. Bohaterowie są ciekawi, dobrze zarysowani, zarówno główni jak i drugo czy trzecioplanowi. Jest to książka uniwersalna, która spodoba się zarówno młodszym jak i dużo starszym czytelniczkom, a dodatkowo niosąca ze sobą ważne przesłanie.