Wśród ukrytych. Wśród oszustów recenzja

Margaret Peterson Haddix to amerykańska autorka powieści przygodowo-fantastycznych skierowanych do młodzieży. Jej książki spotkały się z uznaniem ze strony czytelników dzięki czemu przez wiele tygodni zajmowały czołowe miejsca na liście bestsellerów „New York Timesa”. Margaret studiowała dziennikarstwo na uniwersytecie w Miami. Obecnie mieszka wraz z mężem i córkami w Columbus w stanie Ohio.

Nie wszystkie zasady, które narzuca nam świat czy władza spotykają się z entuzjazmem, a nawet akceptacją ze strony społeczeństwa, choć w większości wypadków powstają one przecież po to by polepszyć poziom życia ludzi. Z reguły są to jakieś proste, mało znaczące reguły, które w niewielkim stopniu wpływają na naszą codzienność. Zakaz spożywania fast foodów, ograniczenie w sprawie domowej hodowli roślin. Co jednak, kiedy władza posuwa się o krok do przodu? Kiedy ową ingerencję państwa trudno zignorować czy uznać za błahą? Kiedy zaczyna się ingerencja w ludzkie życie w dosłownym znaczeniu tego słowa? Co jeśli, wedle owej reguły, powinieneś być martwy?

Po zamieszkach w kraju i śmierci wielu osób, nad światem zawisa widmo głodu. W celu zapobiegnięcia owego zjawiska rząd wciela w życie Prawo Populacyjne, ściśle ograniczające liczbę ludzkości. Od tego czasu każda rodzina, łącznie z najbogatszymi przedstawicielami społeczeństwa, zobowiązana jest do posiadania maksymalnie dwójki dzieci. To jednak nie jedyne reguły rządzące "nowym światem". Obowiązuje ścisły zakaz posiadania zwierząt domowych, część zbiorów należy oddawać w ręce państwa, a poczynania jednostek na każdym kroku śledzone są przez szpiegów. Mimo owych reguł, wciąż można zetknąć się jednak z przejawem buntu ze strony społeczeństwa, jakim niewątpliwie jest posiadanie trzeciego dziecka.

Wśród grona Dzieci Cieni znajduje się Luke - syn ubogich i skromnych farmerów. Świat chłopca ograniczony jest do murów rodzinnego domu, a kontakty - do krótkich, błahych rozmów z rodzicami i dwójką, starszych braci. Szala goryczy przelewa się w chwili w której władza przejmuje i wycina las należący częściowo do rodziny chłopca, by w jego miejscu zbudować ekskluzywne osiedle dla notabli. Luke musi pogodzić się z utratą pozornej wolności i dzieciństwa. Zamknięty na poddaszu coraz częściej boryka się z nieznośnym uczuciem samotności. Do czasu. Ruch firanki w domu jednego z notabli staje się dla niego źródłem nadziei W głowie Luke'a po raz pierwszy pojawia się cudowna wizja ludzi takich jak on, ludzi, którzy zrozumieliby jego samotność i pomogliby mu się jej wyzbyć.


Muszę przyznać, że odkąd pojawiła się zapowiedź pierwszej części cyklu "Dzieci Cienia", byłam pełna sprzecznych uczuć odnośnie owego cyklu. Mimo zachęcającego opisu, pozytywnych recenzji, które pojawiały się na blogach, a także faktu, że wydawnictwo zdecydowało się na połączenie dwóch pierwszych tomów opowieści w jeden, nie potrafiłam wyzbyć się uczucia, które utrzymywało mnie na dystans od owego tytułu Dlaczego? Cóż, niewątpliwie sporą rolę odegrał tutaj wiek głównego bohatera, przede wszystkim jednak fakt, iż jest to kolejny cykl. Kiedy jednak na internecie ukazała się zapowiedź kolejnego już tomu, zdusiłam w sobie wszelkie wątpliwości. I niewątpliwie było warto.

Pani Margaret Peterson Haddix w swoim cyklu przedstawia nam kolejną wizję przyszłości. Świat, które kreuje rządzi się swoimi prawami, obowiązują w nim zupełnie inne wartości i zasady. I to właśnie wokół owych zasad głównie obraca się fabuła. Prawo Populacyjne staje się osią fabularną całej powieści. Na kartach książki stykamy się z różnymi spojrzeniami na jego temat, a także konsekwencjami, które ze sobą niesie. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj przede wszystkim ukazanie przez Haddix obrazu rodziny, który, nie ma czego ukrywać, zdecydowanie różni się od tego, z którym stykamy się na co dzień. Widmo kary usuwa ich miłość w cień, zwłaszcza ze strony dwójki braci Luke'a. Amerykańska autorka porusza również inny, charakterystyczny dla powieści młodzieżowych wątek. Przyjaźń, którą ukazuje nam pani Haddix charakteryzuje się zaskakującą jak na wiek głównych bohaterów dojrzałością. Zmusza do podejmowania trudnych decyzji, do ponoszenia ofiar, a także zmiany własnych przekonań. To wyjątkowa przyjaźń. Przyjaźń, które niesie ze sobą szczęście, poczucie bezpieczeństwa, ale także ból c cierpienie.

Bohaterowie, których kreuje pani Haddix to wciąż młodzi ludzie, którzy wydają się nam jeszcze bardziej bezbronni przez brak obeznania w świecie. Nie ukrywam, że zdecydowanie łatwiej przychodzi mi wczucie się w sytuacje postaci zbliżonych do mnie wiekiem i obawiałam się zetknięcia z tymi stworzonymi na kartach "Dzieci Cienia". Moje obawy okazały się jednak bezpodstawne. Bohaterowie owej serii charakteryzują sie ponad przeciętną dojrzałością. Myślą, czują i postrzegając w świat w sposób podobny do rzeczywistych postaci i właśnie dzięki temu stają się autentyczni dla czytelnika. A ich odwaga i determinacja wzbudzają sympatię i szacunek.

W czasie lektury stykamy się z narracją trzecioosobową. Świat, który otacza bohaterów zostaje nam przedstawiony jednak jedynie z punktu widzenia Luke'a. Z oczywistych powodów przez sporą część lektury jesteśmy nieświadomi pewnych faktów czy rozgrywających się wydarzeń. Udzielają nam się również emocje odczuwane przez głównego bohatera, wśród których prym wiedzie niepokój, strach, bezradność czy obezwładniające poczucie samotności. Styl jakim posługuje się autorka jest prosty i zrozumiały. Margaret Peterson Haddix skupia wiele uwagi na opis rozgrywających się wydarzeń, pozostawia jednak sporo miejsca na treści, które należy odczytać między wersami.

"Wśród ukrytych. Wśród oszustów" to opowieść o której trudno jest zapomnieć. Przerażająca wizja świata, w której władza decyduje nawet o tym czy mamy prawo aby żyć. Margaret Peterson Haddix poświęcając uwagę najdrobniejszym detalom czyni swą powieść bardziej autentyczną. Mimo iż niewątpliwie do atutów twórczości owej pisarki zaliczyć można nienaganny styl i zdolność do kreacji "żywych" postaci, moje uznanie zyskała w głównej mierze dzięki emocjonalnej stronie swej powieści. Choć w zamierzeniu jest to tytuł przeznaczony dla młodzieży nie mam wątpliwości co do tego, że nawet starszy czytelnik może się zasmakować w twórczości autorki.