Gdzie śpiewają raki recenzja

1969 rok. Miasteczko jakich wiele w Północnej Karolinie , którego odwieczny rytm zakłóciło niecodzienne znalezisko. Pewnego dnia grupa miejscowych chłopców znajduje na mokradłach zwłoki miejscowego playboya. To co wygląda jak nieszczęśliwy wypadek budzi wątpliwości miejscowego szeryfa , który swoje podejrzenia kieruje w stronę Kya Clark , nazywana przez miejscowych ,, Dziewczyną z Bagien" , bohaterki książki ,, Gdzie śpiewają raki" . Powieść jest lirycznie napisaną relacją z dzieciństwa i dojrzewania tej porzuconej i niechcianej przez nikogo dziewczynki , adoptowanej przez przyrodę mokradeł . To mokradła niczym matka karmią dziecko , dają mu schronienie , pociesza , cierpliwe wysłuchują jej żalów i strzegą sekretów. Z każdą stroną odkrywamy uniwersalną opowieśc o inności , kobiecości, wielkiej samotności młodej dziewczyny i tak bliskiemu każdemu z nas pragnieniu bliskości.Delia Owens opowiadając historie Kya podkreśla wpływ dzieciństwa na człowieka. Przez postacie swoich bohaterów pisarka uświadamia nam , że jesteśmy częścią świata natury i podlegamy jej prawą .Delia Owens z lekkością bez zbędnej infantylności opisuje świat bujnej , dzikiej przyrody południowych bagien widzianych oczami dziecka, a potem młodej kobiety Język utworu jest piękny . Liryczny , prosty , pozbawiony zbędnych ozdobników.Swoją subtelnością , harmonią przypomina styl japońskich pisarzy takich jak Arikawa Hiro.
Czytanie ,, Gdzie śpiewają raki" przypomina wycieczkę łódką po rzece Bayoun w ciepły letni dzień , kiedy prąd rzeczny pcha niespiesznie naszą łódź niespiesznie do przodu . Czasami delikatnie zwalnia abyśmy mogli nacieszyć oczy pięknem przybrzeżnej przyrody , czasami lekko przyspiesza , aby nasze serce mocniej zabiło. Pozwólmy się uwieść lekkiemu piórowi Delii Owens i spędźmy kilka godzina na krążeniu wraz z dziewczyną z bagien pośród mokradeł i zbieraniu wraz z nią tajemniczych skarbów. Poświęćmy kilka szarych , zimnych wieczorów historii Kya Clarke i zagadce zwłok znalezionych na mokradłach. I choć jest dopiero luty mogę z ręka na sercu stwierdzić , że jest to jedna z najpiękniejszych powieści tego roku , a może i wcześniejszych lat.