Będąc kolegą kierownikiem... recenzja

W tym tomie wspomnień znany PRL-owski artysta estradowy opowiada głównie o swojej pracy w radiu, zaczynając od lat 50., a kończąc na 90. Imponujący staż! A napisane to tak, jakby on sam mówił: lekko, potoczyście i przyjemnie. Niestety, o swojej pracy w filmie lub telewizji opowiada Fedorowicz bardzo mało.

Znajdujemy w książce wiele pysznych historyjek i anegdotek ze starych czasów. I tak pisze pan Jacek o triumfalnym tournée teatrzyku Bim-Bom w 1956 r., podczas którego odwiedzili trzy miasta: Stalinogród, Katowice i Kraków. W tej kolejności chronologicznej, Pytanie dla młodzieży, w ilu miastach byli? Inna historyjka: w latach 50. wszystkie rowery miały tablice rejestracyjne, a rowerzyści byli skrupulatnie sprawdzani i legitymowani przez milicjantów. Przytacza też fragmenty starych raportów milicyjnych: „…pobił on swoją żonę, z którą miał dwoje dzieci przy użyciu sznurka”.

Pisze Fedorowicz o początkach legendarnej postaci kolegi Kierownika, z kultowej audycji radiowej z lat 70.: „60 minut na godzinę”. Przytacza kilka monologów kolegi Kierownika, niestety nie da się tego czytać, aż się prosi, żeby sam pan Jacek przeczytał swoje wspomnienia i jeszcze raz wcielił się w rolę kolegi Kierownika.

Sporo dostajemy opowieści o życiu artysty estradowego w PRL-u pełnym potyczek z cenzurą i absurdalnymi przepisami finansowymi. Dość powiedzieć, że niezmiernie popularny w latach 60. piosenkarz, Piotr Szczepanik, dostawał sztywną i nędzną stawkę za koncert, jedyną szansą dorobienia się był wyjazd na tournée do USA. Z drugiej strony życie zawodowe pana Jacka to historia kariery artysty estradowego, który kwitł w czasach komuny, a gdy nastała nowa Polska to zwiądł, nowa publika go odrzuciła. No cóż, inne czasy, inne preferencje....

Czyta się to bardzo fajnie, z drugiej strony rzecz cała czasami się dłuży, autor zwyczajnie przynudza, ale taka to już uroda gawędy, gdzie rzeczy ważne przeplatają się z błahostkami. Dlatego wydaje mi się, że dużo lepiej wypadłaby ta książeczka w formie audiobooka, oczywiście czytana przez autora, z jego miękkim głosem nie do podrobienia.