Współlokatorzy recenzja

Książka „Współlokatorzy” to coś do czego długo bardzo się przymierzałam od kiedy tylko trafiła na rynek wydawniczy. Dlaczego ? Bo moje zdanie na jej temat było takie, że historia trochę naciągana, ckliwa   a poza tym nie moje klimaty.

Dopiero moment kiedy udało mi się dostać ją w postaci audiobooka  zmienił moje zdanie całkowicie o tej pozycji. Dawno nie bawiłam się tak dobrze przy jakiejś książce i dawno nie czekałam na to co będzie dalej z naszymi głównymi bohaterami .

To co tutaj stworzyła autorka jest naprawdę dosyć ciekawą książką, z lekką dawką romansu. Ale nie tylko! Znajdziemy tu także ważne tematy jakie autorka porusza jak min. temat przemocy pomiędzy dwiema osobami, które podobno się kochają, temat więzienia i jak ciężko pogodzić się z tym że osoba niewinna może za coś czego nie zrobiła utknąć na długie lata tam. A przede wszystkim tematem jakim jest nieudany związek pomiędzy dwojgiem ludzi i jaki ma wpływ on na dalsze nasze  życie i postrzeganie miłości.

Historia, którą opowiada nam autorka poprzez narrację z obu stron naszych bohaterów jest przezabawna, czyta się ją wyjątkowo szybko i lekko; wciąga nas już od pierwszych stron.  Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że nie należy ona do banalnych książek o miłości. Bohaterowie są bardzo przyjemni, tacy że bardzo łatwo jest ich polubić i wejść w ich problemy.

Jeśli chodzi o „Współlokatorów” to szczerze mówiąc ciężko mi tu jest napisać coś złego o niej. Książka jest naprawdę bardzo dobrze skonstruowana, logiczna, pełna humoru, różnego rodzaju emocji. Znajdziemy tu pełno humorystycznych dialogów oraz interesującą i intrygującą fabułę.