Wotum nieufności recenzja

Właśnie nakręcony został serial na podstawie "Wotum nieufności". Nie lubię zaczynać od ekranizacji, w związku z czym zmieniłam swój czytelniczy harmonogram i przyspieszyłam czytanie serii "W kręgach władzy".
Powieść, z pewnością polityczna, ale co jeszcze? Obyczajowa? Dramat? Kryminał? Po trosze romans? Tak, wielogatunkowa i wielowątkowa. Skomplikowane intrygi. Spiski Układy - układziki. Manipulacje. Koneksje. Zdrady. Brudna gra. Niewyjaśnione zgony. Wotum nieufności. Pytanie dla kogo lub wobec czego i przez kogo wyrażone?

Powieść jest podzielona na dwie części, i to ta druga podobała mi się znacznie bardziej. Tam historia nabiera tempa i rumieńców. Pierwsza to przedstawienie licznych postaci i różnych ugrupowań politycznych. Każdy polityk próbuje coś dla siebie ugrać, każdy ma inny charakter i priorytety, każdy ma zwolenników, osoby wspierające, członków rodzin i wrogów. Nie mogę sobie przypomnieć, bym czytała powieść z tak wnikliwie i dogłębnie ukazanymi portretami psychologicznymi postaci, ich życiem zawodowym i osobistym oraz misternie utkaną fabułą, w której pozornie nieznaczące niuanse urastają do rangi problemu. Majstersztyk.
Wśród czołowych postaci prym wiodła marszałek Sejmu, Daria Seyda stanowiąca aberrację życia politycznego. Była uczciwa. Jako priorytet stawiała dobro państwa. Pewnego dnia budzi się w hotelowym pokoju nie pamiętając co działo się przez kilka ostatnich godzin.
Ambitny młody polityk Patryk Hauer, należący do opozycyjnego ugrupowania, trafia na trop spisku w szeregach politycznych.
Oboje dostają szansę od losu.
Pozostałych bohaterów nie będę przywoływać, ponieważ zajęłoby to zbyt dużo miejsca, a i tak cała historia utkana jest wokół tych dwóch postaci.

Autor zdążył już przyzwyczaić do swojego lekkiego, niebanalnego stylu literackiego. Mnie zostaje tylko stwierdzić, że ta powieść również trzyma poziom.

Według mnie jest to kolejna bardzo dobra powieść spod pióra Remigiusza Mroza. Jestem ciekawa zarówno ekranizacji "Wotum nieufności", jak i drugiego tomu serii.