Worek kości recenzja

,,Chyba chcę krzyczeć.
Chyba chcę się odwrócić i uciec, ryzykując spotkanie z istotą przyczajoną za moimi plecami, ale zanim zdołam cokolwiek uczynić, otwierają się tylne drzwi domu i w gęstniejącą ciemność wpada przerażająca postać.
Ma w sobie coś z człowieka, ale nim nie jest.
Jest skulona, prawie biała, z podniesionymi workowatymi ramionami.
Nie ma twarzy, a mimo to krzyczy gardłowym głosem przypominającym głos nura, Rozpoznaje Joannę.
Uciekła z trumny, lecz nie zdołała uwolnić się od całunu.”
Rodzinna tragedia pewnego pisarza, senne koszmary mieszające się z rzeczywistością, nawiedzony dom oraz klątwa sprzed lat - to wszystko znajdziemy w powieści mistrza grozy Stephena Kinga pod tytułem ,,Worek kości" .
Michael Noonan to poczytny pisarz mieszkający w raz ze swoją żoną w mieście Derry. Pewnego dnia dotyka go tragedia - jego żona nagle umiera na krwiaka mózgu; Michael pogrąża się, co zrozumiałe w głębokim smutku, a co gorsza nie jest dalej w stanie pisać książek. Nawiedzają go także koszmary związane z jego letnia posiadłością w Manderley - domu o nazwie „Sara laugh". Chcąc pozbyć się pisarskiej niemocy oraz stawić czoła sennym koszmarom wyrusza do „Sary ". Na miejscu poznaje młodą wdowę Mattie oraz jej córkę Kyre i próbuje im pomóc w walce z teściem Mattie - milionerem Maxem Devore, który chce przejąć opiekę nad Kyrą. Dodatkowo cała okolica Manderley nawiedzana jest przez dziwne nadprzyrodzone siły związane jak się wkrótce okazuje, z mroczną przeszłością rodziny zarówno Michaela, Mattie i Maxa Devore, jak i całej lokalnej społeczności Manderley. Prowadzone przez Noonana prywatne śledztwo dowodzi, że większość rodzin z Manderley powiązanych było z brutalnym morderstwem sprzed ponad wieku oraz, że śmierć jego żony także była spowodowana przez duchy związane z historią Manderley i „Sary". Pisarz musi robić wszystko by chronić siebie oraz swoich najbliższych, zarówno tych żywych jak i zmarłych przed straszliwymi siłami drzemiącymi w okolicy i stopniowo zatruwającymi umysły tutejszych mieszkańców.
W tej powieści Stephen King postawił na stopniowy, wolny rozwój akcji oraz stopniowe potęgowanie grozy - prawie do ostatnich stron książki. Cała historia nawiedzonego domu i okolicy wyjaśniona zostaje dopiero na samym końcu. Taka budowa powieści wymaga od czytelnika na początku pewnej cierpliwości, co na szczęście zostaje nam przez autora wynagrodzone mocną i ciekawą końcówką. Co najważniejsze, książka mimo śladowych ilości grozy nie nudzi czytelnika (przynajmniej mnie nie zanudziła) i wciąga ciekawą fabułą. Polecam ją fanom horroru niekoniecznie przepadającym za hektolitrami krwi.